2018
Darren en Stacey Rea
August 2018


Geloofsportret

Darren en Stacey Rea

Sydney (Australië)

Afbeelding
Darren and Stacey with daughter at the beach

Darren en Stacey Rea gaan graag met hun dochtertje Faith naar een strand vlakbij hun huis. Vóór Faiths geboorte maakte het gezin Rea een erg moeilijke periode door. Darren wist niet wat hij moest doen: ‘Het was een stap in het duister. We hadden geen idee hoe het zou uitpakken.’

Afbeelding
Darren and Stacey

Darren en Stacey gingen een onzekere toekomst tegemoet, maar voelden zich te midden van hun beproevingen gedragen door hun geloof in Jezus Christus. ‘Als we Jezus volgen en het goede doen, brengt dat diepgaande vrede en vreugde’, zegt Stacey.

Afbeelding
Reas playing the piano

De Rea’s zijn dankbaar voor de geest die bij hen thuis heerst. ‘Het evangelie heeft alles’, zegt Stacey. ‘Het opent de deur naar geluk in dit leven.’

Afbeelding
Darren and Stacey with daughter

Faith herinnert Darren en Stacey aan al hun zegeningen. ‘Ze is zo’n zonnestraaltje van hoop en geloof en blijdschap!’ zegt Darren

Darren en Stacey verkochten alles zodat hij zijn droombaan als animator voor een filmstudio in Londen kon aannemen. Maar toen bleek dat ze na jaren proberen een baby verwachtten, beseften ze dat ze daar niet van zijn inkomen alleen konden leven.

Christina Smith, fotograaf

Afbeelding
Darren and Stacey Rea

Stacey: We overwogen om naar Australië terug te gaan. Maar er zijn geen filmstudio’s in Brisbane. Het zou het einde van Darrens carrière betekenen.

Darren: Het was een stap in het duister. We hadden geen idee hoe het zou uitpakken.

Stacey: Toen ik vijf maanden zwanger was, werd mij op het laatste moment gevraagd om in de avondmaalsdienst te spreken. Het onderwerp was: bij beproevingen geloof in Jezus Christus hebben. We hadden toen nog geen naam voor ons dochtertje gekozen. Bij de voorbereiding van mijn toespraak zocht ik ‘Faith’ (geloof) in de Gids bij de Schriften op. Ik bleef dat woord maar zien: faith, faith, faith. Toen wist ik 100 procent zeker hoe ons dochtertje moest heten. Ik keek Darren aan en zei: ‘Faith. Zo gaat ze heten. Dat wil ik als naam voor ons dochtertje.’

Darren: We hadden allebei een erg goed gevoel over de naam Faith. Die naam gaf precies weer wat we op dat moment doormaakten.

Stacey: We moesten heel veel geloof hebben om Darrens carrière vaarwel te zeggen, terug te verhuizen naar niets, en zonder uitzicht op een baan opnieuw te beginnen.

Darren: We moesten gewoon in geloof een stap zetten en erop vertrouwen dat alles goed zou komen. Thuisgekomen kon ik in een aanverwant vak als docent bij de universiteit aan de slag. Toen verwondde ik mijn hand en kon geen les meer geven.

Stacey: We trokken bij mijn ouders in. We hadden geen geld en geen auto.

Darren: Dat voelde echt als de bodem van de put. Mijn vrouw was zwanger, maar ik had geen werk, en geld voor een eigen huis hadden we niet.

Stacey: Op een gegeven moment knielden we in de waskamer in het huis van mijn ouders om te bidden.

Darren: Dat was niet zomaar een gebed, we sméékten om hulp om hier doorheen te komen en ons leven weer op de rails te krijgen.

Stacey: Dat was waarschijnlijk het vurigste gebed dat we ooit samen hebben uitgesproken. De volgende dag belde mijn oma. Ze zei dat ze een nieuwe auto had gekocht en ons de oude wilde geven.

Darren: We wisten niet wat we hoorden.

Stacey: Het voelde als een direct antwoord op ons gebed.

Darren: Toen hoorden we dat er in Brisbane een nieuwe studio geopend werd. Ik kon wat freelance animatiewerk voor ze doen.

Stacey: We hadden nooit gedacht dat hij in Brisbane iets met animatie zou kunnen doen!

Darren: En mijn broer kwam zomaar langs met wat babyspeelgoed.

Stacey: Van vrienden en familie kregen we zóveel voor ons dochtertje.

Toen werd Faith geboren. Ik heb er geen woorden voor, maar zij is het beste wat ons ooit is overkomen. Nu is ze tweeënhalf en zijn we naar Sydney verhuisd. Darren is nog altijd animator voor films. Dat hadden we nooit gedacht. We voelen ons echt heel erg gezegend. Ons geloof heeft ons hier naartoe geleid.

Darren: We zien zeker Gods hand in ons leven. Ik hoop dat ons baby’tje, Faith, iets van ons geloof tijdens onze beproevingen geabsorbeerd heeft. Ze is zo’n zonnestraaltje van hoop en geloof en blijdschap!

Stacey: We hebben geleerd dat we, wat er ook gebeurt, vooral geloof in onze hemelse Vader en Jezus Christus moeten hebben.

Elke keer dat we ons tot Jezus Christus wenden en geloof in Hem hebben, krijgen we het gevoel dat het goed komt. Als we Jezus volgen en het goede doen, brengt dat diepgaande vrede en vreugde. Het evangelie heeft alles. Het opent de deur naar geluk in dit leven. Ik voel me echt gelukkig en ik weet dat dat komt doordat ik mij tot de Heer heb gewend, op het evangelie heb vertrouwd en geloof heb gehad.

Darren: Ik heb geleerd dat God ons geboden en wetten geeft om ons gelukkiger te maken. Hij overziet het grote geheel. Als wij niet overzien wat ons te wachten staat, moeten we op Hem vertrouwen, zijn geboden onderhouden en in gebed tot Hem gaan. Hij zal ons door onze beproevingen heen leiden en ons helpen om ons leven op orde te krijgen.