Het leven is een marathon
Deze jonge heiligen der laatste dagen wonen in deze tijd waar de apostel Paulus in de tijd van het Nieuwe Testament een poos woonde. En zij leven naar zijn woorden.
‘Ik heb geleerd dat het evangelie overal hetzelfde is. Doordat ik overzee heb gewoond, heb ik geleerd om me op de waarheid van het evangelie te concentreren en de Geest te voelen in plaats van me door cultuur te laten afleiden.’ – Bryana W. (15)
‘Ik heb het woord “onthoud” op mijn spiegel geschreven om alles wat er dit jaar is gebeurd te onthouden: FSY, jongevrouwenkamp, seminarie. Het helpt me om te onthouden waar ik vandaan ben gekomen.’ – Marie H. (17)
‘Ik weet dat ik, als ik naar het seminarie ga, tevreden kan zijn door te weten dat ik doe wat ik moet doen, en dat alles in orde komt.’ – Lizzie T. (17)
Loukia C. (15) gaf in het jongevrouwenkamp voor het eerst haar getuigenis en is later gedoopt.
‘Mijn favoriete onderdelen van FSY waren sporten en dansen, en de groepsbijeenkomsten, zoals ochtenddevotionals en evaluaties. Ik ben er behulpzamer en geduldiger door geworden, en ben de Schriften meer gaan waarderen.’ – Haig T. (14)
‘Bij FSY begonnen we een groep te worden, en dat sterkte ons. Dat had weer zijn uitwerking op het jongerenprogramma in Griekenland, want nu kennen we elkaar veel beter.’ – Alexis H. (18)
‘Op het toneel zingen bij FSY was een van de moedigste dingen die ik ooit heb gedaan, en een van de fijnste momenten die ik ooit heb meegemaakt. Op dat moment leerde ik hoe belangrijk wij in deze prachtige wereld zijn.’ – Irini S. (17)
‘Op het jongevrouwenkamp leerde ik dat het leven als een marathon is. Mijn geloof groeide erdoor, want ik wist dat we op het goede pad door moeten gaan, net alsof we een marathon lopen. Daardoor groeit mijn getuigenis, blijf ik geloof oefenen, en blijf ik op het goede pad.’ – Winifred K. (14)
‘Ik vond het echt fijn om te zien hoe het is om onder jongeren met hetzelfde geloof te zijn. Ik had het gevoel dat we allemaal een bijzondere band hadden, die verder ging dan alleen elkaars naam weten.’ – Pavlos K. (15)
‘Ik ben blij dat ik andere jongeren kon ontmoeten die elke dag hetzelfde meemaken als ik.’ – Joshua K. (17)
‘FSY en het jongevrouwenkamp geven je hetzelfde gevoel, waar je in de wereld ook heengaat. Ik vond het kleine jongevrouwenkamp fijn omdat het makkelijker was om contact met elkaar te krijgen.’ – Olivia H. (15)
‘Ik ben geen lid van de kerk, maar ik kom als dat kan elke week. Ik vind het fantastisch waar de jongevrouwen voor staan.’ – Irene C. (14)
Enkele maanden geleden ging een seminarieklas naar de Griekse heuvel Areopagus, vlakbij Athene, waar de apostel Paulus eens een krachtige rede heeft gehouden (zie Handelingen 17:22–34). De cursisten bespraken de uitwerking van het seminarie op hun leven, inclusief de leringen van Paulus.
‘Doordat we in Griekenland wonen, komt het Nieuwe Testament voor ons tot leven’, zegt Alexis H. (18). ‘Mijn vader gaat graag naar verschillende ruïnes van gebouwen waar Paulus heeft onderwezen, en leest dan een Schrifttekst voor of vertelt ons wat daar gebeurd is.’
Net zoals Paulus in zijn tijd voor moeilijke situaties stond, hebben jongeren in Griekenland met sociale, politieke en economische kwesties te kampen. Er worden in Griekenland niet zoveel jongerenconferenties en jongevrouwenkampen gehouden, en het kan moeilijk zijn om het seminarie bij te wonen. Ondanks deze en andere moeilijke problemen, volgen jongeren in Griekenland de aansporing van Paulus ‘dat u vaststaat in één geest, en dat u samen eensgezind strijdt door het geloof in het Evangelie’ (Filippenzen 1:27).
In Griekenland wonen, betekent voor deze jonge leden dat ze van warm weer, mooie stranden, eten en dansen genieten. Ze genieten ook erg van hun samenkomsten. Samen naar het seminarie en naar activiteiten in hun gemeentes gaan, heeft hun geloof en vriendschapsbanden versterkt.
Seminarie op de Areopagus
De seminariegroep voor de kerk in Athene.
Foto’s met dank aan Leeann Heder
Toen er in Griekenland enkele jaren geleden voor het eerst seminarie werd gehouden, waren er maar vijf cursisten. De cursisten komen drie ochtenden per week bijeen, sommige via een videoconferentie. Ze hebben ook op woensdagmiddag een seminariebijeenkomst, gevolgd door een activiteit. Ze hebben een betere onderlinge band gekregen en zijn een licht voor hun vrienden, die hun voorbeeld zien. Als hun vrienden vragen stellen, nemen de jongeren ze mee naar het seminarie en naar de wekelijkse activiteitenavond.
Een van de jongemannen, Pavlos K. (15), zegt: ‘Naar het seminarie gaan, is een goede manier om de dag te beginnen, en het helpt me om sterk te blijven. Daardoor denk ik eraan om een voorbeeld voor anderen te zijn. En het helpt me om aan het begin van de dag aan Jezus Christus te denken.’
Nu de jongeren sterker en eensgezinder worden, krijgen ze steeds meer zegeningen en kansen. In 2017 werden ze bijvoorbeeld gezegend met een kans om een grote regionale jeugdconferentie, Voor de kracht van de jeugd (FSY), bij te wonen. De jongevrouwen namen aan het allereerste Griekse jongevrouwenkamp deel. Daardoor zijn ze als groep dichter tot elkaar gekomen. En twee jongevrouwen zijn lid van de kerk geworden.
Internationale FSY-conferentie
Op de FSY-conferentie het woord ‘ask’ [vragen] uit Jakobus 1:5 spellen.
De conferentie in Duitsland bracht jonge heiligen der laatste dagen uit heel Europa bij elkaar. Jongeren uit Griekenland en Cyprus legden een paar duizend kilometers af, en de conferentie maakte grote indruk op ze. Maximos A. (14) zegt: ‘Wat me van FSY het meest zal bijblijven, is dat we ons getuigenis gaven. Iedereen voelde de Geest, en het inspireerde mij om mijn eigen getuigenis verder te ontwikkelen.’
‘Eerst zouden er maar vier jongeren gaan,’ voegt Loukia C. (15) toe, ‘maar uiteindelijk gingen er 15 – een record voor Griekenland – inclusief 3 vrienden van buiten de kerk.’
‘Het was echt fijn om ergens te zijn waar je het evangelie met elkaar gemeen hebt, en waar je niet een buitenbeentje bent. We waren allemaal samen, en we voelden dezelfde Geest. Dat helpt me.’
‘Mijn vader is geen lid en wilde me niet naar FSY laten gaan of me toestemming geven om me te laten dopen’, zegt Jesiana (16). ‘Maar toen vastte de gemeente voor me, en mijn oma sprak er met mijn vader over. Daarna zei hij dat ik er naartoe mocht!’
Op FSY maakte ze veel dingen voor het eerst mee, zoals ‘deelnemen aan lessen en activiteiten, en mijn getuigenis geven’, waardoor ze ‘ging begrijpen hoe het is om de Heilige Geest echt te voelen’. ‘Ik had de Geest nog nooit zo gevoeld, en ik was erg blij en opgewonden. Ik gaf voor het eerst mijn getuigenis.’
De jongeren werden niet alleen geestelijk gevoed, maar konden zich op de conferentie ook ontspannen en plezier maken. Haig T. (14) ging vanuit Cyprus naar de conferentie. ‘Ik leerde om socialer te zijn, ware vriendschappen te sluiten en plezier te hebben, zelfs op moeilijke momenten.’
Jongevrouwenkamp
Jongevrouwen in Marathon (Griekenland).
Het jongevrouwenkamp had een soortgelijk effect. Twaalf jongevrouwen gingen met hun leidsters naar de plek waar in de oudheid de slag bij Marathon had plaatsgevonden. Ze brachten drie dagen samen door, en leerden om voor kracht en bemoediging op elkaar te vertrouwen.
‘Toen ik 12 jaar was,’ zegt Loukia, ‘ging ik voor het eerst naar de kerk en was ik erg blij. Maar toen merkte ik dat ik de enige in mijn leeftijdsgroep was. Nu is het twee jaar later en hebben we zo veel jongevrouwen dat we voor het eerst een jongevrouwenkamp hebben gehad.’ Toen ze samen waren, besefte ze ‘wat het betekent om heilige der laatste dagen te zijn. Als we het evangelie naleven, worden we door licht omringd.’
Jongevrouwenkamp 2017, het allereerste in Griekenland
FSY en het jongevrouwenkamp hielpen Bryana W. (15) om los te komen en met anderen te praten. ‘Mijn familie verhuist vaak, en omdat ik verlegen ben, vond ik het moeilijk om een band met andere mensen te krijgen’, zegt ze. ‘Maar omdat ik een band met onze groep op FSY kreeg, heb ik wat echt goede vrienden gekregen. Tijdens de getuigenisbijeenkomst vertelden we over onze gevoelens, en ik besefte dat anderen zich net zo voelden als ik.’
Marie H. (17) herinnert zich het kampthema: ‘Het leven is een marathon, geen sprint.’ De jongevrouwen en hun leidsters bespraken het belang van volhouden en de wedren uitlopen, zegt ze. ‘Dat herinnerde me eraan dat ik kan volhouden, tempo houden, en dat ik me kan blijven concentreren tot aan de finish. Dan kan ik doen wat mijn hemelse Vader van mij verwacht.’
‘We kregen door het kijken naar de zonsopgang een rustige, fijne geest.’ – Lizzie T.
Een van de hoogtepunten van het kamp was op de laatste ochtend: een stranddevotional bij zonsopgang. Lizzie T. (17): ‘We namen onze Schriften mee, hadden de devotional, en zagen de zon opkomen. We voelden allemaal Gods liefde. Het was een geweldig slot van de tijd die we met elkaar hadden doorgebracht.’
Onbevreesd de toekomst tegemoetzien
‘Ik leerde van FSY en het jongevrouwenkamp veel over het evangelie en wat ik daar aan kan hebben’, zegt Irini S. (17). ‘Ik heb er veel vrienden bij gekregen en heb geleerd hoe belangrijk het is om mijn gedachten en gevoelens onder woorden te brengen. Ik heb heel sterk de invloed van de Heilige Geest en de liefde van onze Heiland, Jezus Christus, gevoeld.’
Ze zegt dat haar vertrouwen groter is geworden door met andere jongeren uit de kerk om te gaan. ‘Vóór FSY zag ik niet in welke goede en mooie dingen God voor ons heeft gemaakt, en de plannen die Hij nog voor ons heeft.’
‘We moeten ons niet laten beïnvloeden door mensen of dingen om ons heen die ons kunnen afleiden van het naleven van het evangelie’, zegt Manasseh A. (17). ‘Het evangelie is overal hetzelfde en we moeten altijd op het goede pad blijven.’
En of dat nu in Griekenland of ergens anders in de wereld is, we kunnen eensgezind zijn als we dat pad samen bewandelen.