Zegeningen van een evangeliebril

President Oaks heeft gezegd: ‘Perspectief is het vermogen om alle relevante informatie in een betekenisvolle relatie te zien, het hele plaatje.’² Hieronder staan enkele dingen die je begrijpt als je door een evangeliebril kijkt:

Bedenk eens wat er gebeurt als je elk aspect van je leven door een evangeliebril bekijkt. Vanuit een evangelieperspectief kun je duidelijker zien wat je prioriteiten zijn, hoe je problemen kunt oplossen, en hoe je verleidingen het hoofd kunt bieden. Dit kan echt van invloed zijn op de manier waarop je je leven aanpakt en welke beslissingen je neemt.

Als we het zo bekijken, weten we dat de Heer van ons verlangt dat we elke week aan het avondmaal deelnemen, en dat we elke dag de Schriften bestuderen en tot Hem bidden. Bovendien weten we dat Satan ons zal verleiden om onze Heiland niet te volgen, en niet naar de zachte influistering van de Heilige Geest te luisteren. Dan beseffen we beter dat de tegenstander probeert onze keuzevrijheid en ons vermogen om ons tegen hem te verzetten weg te nemen door middel van verslaving, bijvoorbeeld aan drugs en pornografie.

Een evangeliebril laat ons juist duidelijk zien hoe belangrijk het is om een gezin te stichten – te kiezen voor een huwelijk, en kinderen in rechtschapenheid op te voeden. Door die bril zien we ook dat de tegenstander het gezin het liefst zou vernietigen en het traditionele rollenpatroon op losse schroeven zetten, en zo de waarde die de maatschappij aan het stichten en voeden van een gezin hecht, zou verminderen.

Afbeelding

balanced seesaw

President Oaks heeft gezegd: ‘Als jongvolwassenen die visie hebben, als ze die evangeliebril hebben, is het cruciaal dat ze hun geestelijk evenwicht bewaren. Daartoe moet je sommige wereldse verlokkingen uit de weg gaan, en al het nodige doen om dichter tot de Heiland te komen.’³

Aan de ene kant heb je veel dringende zaken en prioriteiten in alle soorten en maten, en die hebben allemaal jouw aandacht, concentratie en leiding nodig. De lijst is voor iedereen anders en hangt van jouw omstandigheden af, maar een opleiding, een baan, een huwelijk, en emotioneel en lichamelijk welzijn horen er zeker bij. Het is natuurlijk aan jou om een evenwicht te zoeken tussen deze belangrijke aspecten van het leven en je geestelijk welzijn.

President Oaks heeft ook gezegd dat je je ‘tijd zorgvuldig moet indelen zodat je niet geestelijk uitgehongerd raakt doordat je je op andere bezigheden en verantwoordelijkheden concentreert. Daarom is het vooral voor jongvolwassenen zo belangrijk […] om gehoor te geven aan de raad om naar de kerk te gaan, in de kerk te dienen, dagelijks de Schriften te bestuderen, dagelijks als gezin geknield te bidden, en een kerkroeping te vervullen.’⁴

Zelfs als je overstelpt wordt door een breed gamma persoonlijke behoeften, zul je erachter komen dat een evenwicht tussen je bezigheden, je beproevingen en je geestelijke instelling mogelijk is. De Heer verwacht niets van jou dat onmogelijk is. Ik heb president Thomas S. Monson (1927–2018) herhaaldelijk horen zeggen: ‘Wie de Heer roept, maakt de Heer ook geschikt’.⁵ Ik denk dat dit vooral geldt voor leden van de kerk.

Al lijkt het nog zo moeilijk om dit evenwicht te vinden, ik beloof dat een van de grootste wonderen in je sterfelijk bestaan zal zijn dat je het geestelijke en de andere belangrijke aspecten van je leven in balans leert houden. Het is zelfs mogelijk om niet alleen de bestaande situatie te handhaven, maar ook om geestelijk en in de andere belangrijke aspecten van je leven te groeien en vooruitgang te maken.

Dat wordt voornamelijk mogelijk gemaakt doordat de Heer de spil is. Hij is het absolute middelpunt van evenwicht. En Hij heeft goddelijke belangstelling voor jou, omdat je een van zijn kinderen bent. Maar het resultaat hangt af van jouw focus en je inzet om evenwicht te vinden.

Ik heb bij anderen en mezelf gemerkt dat we geneigd zijn om naar één kant over te hellen. Evenwicht vereist onze voortdurende inzet en aandacht. Kies er bewust voor om in evenwicht te blijven.

Het is frappant dat het beide kanten uit kan gaan. Soms zul je merken dat je meer aandacht moet besteden aan je schoolwerk of je baan, ‘terwijl je op de goede weg bent met je kerkwerk.’⁶ Vergeet echter nooit om de Heer als middelpunt te houden, zodat je je geestelijke evenwicht kunt bewaren.

Als we door onze evangeliebril kijken, is het makkelijk om de fundamentele waarheid te begrijpen dat de Heer ons zal helpen. Een van de fundamentele evangeliebeginselen is dat we kinderen van liefhebbende hemelse Ouders zijn. Het is vanzelfsprekend dat Ze ons op alle mogelijke manieren helpen om weer naar ons hemelse thuis terug te keren.

Ik wil graag een voorbeeld van de hulp van de Heer geven. Een van mijn jeugdleiders, Thad Carlson, vertelde het mij jaren geleden. Thad, die onlangs overleden is, maakte enorm veel indruk op mij toen ik jong was. Hij was tijdens de grote depressie opgegroeid, en was de negende van veertien kinderen. Zijn familie leefde van landbouw en veeteelt. Ze hadden het niet breed, en hun kudde vee was hun kostbaarste bezit.

Toen Thad jong was, moest hij voor de kudde zorgen en die zo nodig naar de plekken met het beste gras drijven. Het was een zware taak voor een kleine jongen. Hij deed zijn werk met de hulp van een slimme pony die aan de kleinste aanwijzing genoeg had. De pony heette Old Smoky. Maar Old Smoky had een vreemd trekje, hij wilde zich nooit laten vangen. Als iemand te dichtbij kwam, draafde hij weg, omdat hij wist dat hij aan het werk zou worden gezet.

Afbeelding

cowboy on a horse

Op een dag was Old Smoky gevangen, opgetuigd en gezadeld, en de jonge Thad reed naar de weide waar de kudde stond te grazen. De grond was droog en de weide was dor, maar Thad zag dat het gras naast de weide, langs de spoorweg, langer en mooier groen was. Daarom bedacht hij dat hij de koeien uit de omheinde weide kon drijven en ze lekker langs het spoor kon laten grazen.

Met de hulp van Old Smoky dreef Thad de koeien de weide uit, waar ze meteen van het lekkere, groene gras langs het spoor begonnen te eten. De koeien waren tevreden en leken voor zichzelf te zorgen, dus steeg Thad van zijn pony af en ging hij op de teugels zitten. Hij genoot van de omgeving, begon te spelen en zich te amuseren. Maar Old Smoky wilde ook wel wat van dat groene gras. De teugels glipten onder Thad vandaan, en weg was de pony.

Er kwam meteen een abrupt einde aan het schilderachtige, vredige tafereel toen Thad in de verte plots een schel geluid hoorde. Het was de fluit van een stoomlocomotief die kwam aangedenderd op het spoor waar zijn kudde gezapig stond te grazen! Hij wist dat de gevolgen voor de kudde en ook voor zijn familie tragisch zouden zijn als hij de koeien niet snel terug de weide in kon drijven, ver weg van het aanstormende gevaar. Hij wist dat hij het zichzelf nooit zou kunnen vergeven als hij zijn plicht niet vervulde.

Thad sprong meteen op en rende naar Old Smoky om de teugels te pakken. Old Smoky zag Thad komen en sloeg op de vlucht omdat hij niet gevangen wilde worden. Thad was buiten adem en radeloos. Hij kreeg al visioenen van dode koeien en een zwaar getroffen familie. Hij wist dat hij snel moest zijn.

Later schreef hij op wat er was gebeurd: ‘Mijn jeugdwerkleerkracht had ons geleerd om te bidden, en dat bevestigde wat ik van mijn moeder had geleerd. Ten einde raad viel ik op mijn knieën en bad ik om hulp zodat ik de koeien van het spoor af kon krijgen.’

Thad hoorde geen stem, maar er kwam een duidelijke gedachte in hem op: ‘Zie je dat de koeien vlakbij Old Smoky kunnen komen zonder dat hij wegrent? Je zit al op je knieën, zet nu ook nog je handen op de grond. Doe alsof je een koe bent, en kruip naar Old Smoky toe.’

Thad zei: ‘Dat deed ik. De pony bewoog niet. Ik pakte de teugels beet, leidde hem naar het hek, sprong op zijn rug, en razendsnel dreven we de koeien weer de weide in. Old Smoky deed het uitstekend en was opmerkelijk behendig.’

Toen Thad later op de middelbare school zat, besefte hij pas ten volle dat hij een duidelijk antwoord op zijn gebed had gekregen op een moment van hoge nood. Hij merkte op: ‘Engelen dienden Old Smoky en deden wat ik niet kon, en onze familie werd een drama bespaard.’ Later zei hij: ‘Dit was de eerste van veel ingevingen die nog zouden volgen. “En wat u de Vader ook in mijn naam vraagt dat goed is, in geloof dat u zult ontvangen, zie, het zal u gegeven worden” (3 Nephi 18:20).’⁷

Wij moeten allemaal onze koeien van het spoor af krijgen voordat de trein komt. Er dreigt gevaar in veel verschillende soorten en maten. Soms is het zo ernstig als bij Thad, en zijn de gevolgen levensbedreigend en zielsbedreigend voor ons of onze dierbaren.

In andere situaties zijn de gevolgen misschien niet zo ernstig, maar kunnen ze toch zwaar op onze gedachten en ons hart drukken. Een ding is zeker: ieder van ons krijgt te maken met tegenspoed en verdriet, omdat dat bij het sterfelijk leven hoort. Maar vergeet nooit dat de Heer ons zal helpen!

Ik houd van deze woorden in het Boek van Mormon: ‘Wij zien dat God ieder volk indachtig is, in welk land het zich ook bevindt; ja, Hij telt zijn volk en zijn innerlijke barmhartigheid strekt zich uit over de gehele aarde’ (Alma 26:37).

Dat geldt voor ieder van ons. Weten dat de Heer ons zal helpen, is een grote geruststelling.

Kortom, ik moedig jullie aan om je evangeliebril op te houden. Bekijk de wereld om je heen door de bril van het evangelie van Jezus Christus.

Blijf geestelijk in evenwicht. We krijgen allemaal met beproevingen en kansen in elk aspect van ons leven te maken, en we kunnen daar het best mee omgaan als we ze in evenwicht houden met ons geloof in Jezus Christus en zijn verzoening.

Ten slotte, heb geloof en vertrouwen dat de Heer je zal helpen. Door deze kennis kun je de onvermijdelijke beproevingen van je sterfelijke zending vol zelfvertrouwen het hoofd bieden.