Pangkalahatang Kumperensya ng Abril 2020

Lahat ng numero ng pahina ay galing sa Liahona ng Mayo 2020, na makukuha online sa liahona.ChurchofJesusChrist.org.

Larawan

Salt Lake Temple

Larawan ng Salt Lake Temple na kuha nina Alma at Nicole Smith; kanan: larawang kuha ni Leslie Nilsson

Paano Natin Magagawang “Pakinggan Siya”?

Paano mo ibubuod ang isang pandaigdigang kumperensya na mayroong mahigit 25 mensahe? Sa kanyang pangwakas na mensahe, ginawa ito ni Pangulong Russell M. Nelson sa pamamagitan ng “dalawang salita ng Diyos: ‘Pakinggan Siya.’ … Dalangin namin na magsisimula kayong muli na talagang makinig, pakinggan, at dinggin ang mga salita ng Tagapagligtas” (“Sumulong nang may Pananampalataya,” 114).

Panoorin o basahin ang kanyang mensahe pati na rin ang mga mensahe ng mga tagapagsalitang ito habang patuloy ninyong sinisikap na maanyayahan at mahiwatigan ang paghahayag.

Sinabi ni Elder Neil L. Andersen: “Magagawa nating ‘pakinggan Siya’ dahil sa pagpapala ng walang-katumbas na Pagbabayad-sala ng Tagapagligtas. … Binubuksan ng pananampalataya, pagsunod, pagpapakumbaba, at tunay na hangarin ang mga dungawan sa langit” (“Mga Alaala na Espirituwal na Nagpapatibay,” 21).
Ipinaalala sa atin ni Elder Quentin L. Cook na “ang personal na paghahayag ay matatanggap ng lahat ng mapagpakumbabang humihingi ng patnubay mula sa Panginoon,” at nagbahagi siya ng tatlong alituntunin upang mas matulungan tayong maghanda para sa paghahayag (tingnan sa “Ang Pagpapala ng Patuloy na Paghahayag sa mga Propeta at Personal na Paghahayag Upang Gabayan ang Ating Buhay,” 98–99).
Sinabi ni Elder Ricardo P. Giménez, “Bagama’t maraming tao ang tunay na naniniwala kay Jesucristo, ang pangunahing tanong ay kung naniniwala tayo sa Kanya at kung naniniwala tayo sa mga bagay na itinuturo at iniuutos Niya sa atin na gawin” (“Paghanap ng Kanlungan mula sa mga Unos ng Buhay,” 102).

Nais Kong Maging Bahagi Nito!

Ni Lauren Soqui Bohman

Dahil nakatira kami sa Oman, nagmadali kaming mag-asawa na patulugin ang aming mga anak para mapanood namin ang sesyon sa umaga ng kumperensya sa kabilang panig ng mundo. Ilang araw na naming inaabangan ang pagsisimula ng kumperensya, nasasabik sa patnubay at kapayapaang iyon na alam naming magmumula sa Ama sa Langit sa pamamagitan ng Kanyang mga propeta at mga alagad.

Sinabi sa atin ni Sister Joy D. Jones na nais ng Panginoon na may pagsisikap, kung kaya gaano katinding pagsisikap ang handa kong ibuhos upang masunod ang Kanyang halimbawa?

Tinanong ni Pangulong Henry B. Eyring kung anong papel ang gagampanan natin sa mahalagang puntong ito sa kasaysayan.

Hiniling sa atin nina Sister Bonnie H. Cordon at Elder Jeffrey R. Holland na pag-isipan kung paano natin sadyang gagawin na mas maliwanag ang ating ilaw.

Naramdaman ko kung gaano ang pagnanais kong maging bahagi ng kabutihan na mabilis na pinasusulong ng Panginoon. Nagbigay-inspirasyon sa akin ang kumperensya na panibaguhin ang aking mga pagsisikap na tulungan ang aking mga anak sa kanilang personal na pag-unlad, na sikaping maging mas maalalahanin at totoong espirituwal na kaibigan, na magsagawa ng gawain sa family history tulad ng data entry, at na maghanap ng mga bago at malikhaing pagkakataon na maglingkod sa Diyos sa pamamagitan ng paglilingkod sa Kanyang mga anak.

Pagnilayan Ito …

Mga Kaloob ng mga Kababaihan at Kalalakihan

Maaaring napalilibutan tayo ng kulturang may kinikilingan at mga makasariling pananaw, ngunit itinuro ni Sister Jean B. Bingham na dapat handang sumunod ang kalalakihan at kababaihan sa banal na huwaran ng pagtutulungan nang may pagkakaisa:

“Ang kababaihan ay mayroong mga natatanging banal na kaloob at binigyan ng mga natatanging responsibilidad, ngunit ang kahalagahan ng mga iyon ay hindi mas malaki—o mas kaunti—kaysa sa mga kaloob at responsibilidad ng kalalakihan. Lahat ay nilayon at kailangan para maisakatuparan ang banal na plano ng Ama sa Langit na mabigyan ang bawat isa sa Kanyang mga anak ng pinakamagandang pagkakataon na matamo ang kanyang banal na potensyal” (tingnan sa “Nagkakaisa sa Pagsasakatuparan ng Gawain ng Diyos,” 63).

Handa ba tayong pahalagahan ang isa’t isa bilang mahahalagang katuwang sa gawain ng kaligtasan?