เธอยังเป็นของเรา
ดิฉันกับสามีจะรับการผนึก แต่ศาสนพิธีศักดิ์สิทธิ์นี้ใหญ่กว่าเราสองคนมาก
ภาพประกอบ โดย โจชัว เดนนิส
หลังจากหวังและรอลูกมาเจ็ดปี ดิฉันกับสามีไดัรับพรในที่สุดด้วยการมีลูกสาวคนหนึ่ง อลิเซียเป็นแสงสว่างของชีวิตเรา แต่เธอมีชีวิตอยู่เพียงห้าเดือนก่อนเสียชีวิตด้วยโรคปอดบวม
นั่นเป็นประสบการณ์สาหัสที่สุดของชีวิตดิฉัน ทุกๆ วันดิฉันจะกลับจากที่ทำงานมานั่งร้องไห้ที่บ้าน ญาติๆ สามีมานั่งให้กำลังใจดิฉันบ่อยๆ ดิฉันสวดอ้อนวอนขอลูกอีกคน แต่ไม่มี ดิฉันเศร้ามากจนทำอะไรไม่ถูก
ญาติๆ สามีเริ่มกระตุ้นให้ดิฉันกับสามีเดินทางไปรับการผนึกที่พระวิหารซูวา ฟิจิ เราไม่เคยไปพระวิหาร และเราตัดสินใจว่านี่เป็นวิธีดีที่สุดที่เราจะพบความหวังและการเยียวยา
ไม่มีอะไรจะเตรียมดิฉันให้พร้อมรับความรู้สึกวันนั้นได้! ดิฉันรู้ว่าดิฉันกับสามีจะได้รับการผนึกด้วยกันชั่วนิรันดร์ ความรู้นี้ทำให้ดิฉันเปี่ยมด้วยความสำนึกคุณและความรัก แต่ดิฉันไม่เคยเข้าใจว่าศาสนพิธีศักดิ์สิทธิ์นี้ใหญ่กว่าเราสองคนมาก
ที่พระวิหาร ดิฉันเรียนรู้ว่าอลิเซียผนึกกับเราได้ ดิฉันหลั่งน้ำตาด้วยความยินดีเมื่อรู้หลักคำสอนอันศักดิ์สิทธิ์นี้ ลูกสาวของเราจะเป็นของเราชั่วนิรันดร์! ดิฉันเป็นพยานว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงเตรียมทุกสิ่งที่จำเป็นต่อความสุขของเราไว้ในพระนิเวศน์ศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์
ในช่วงหลายปีหลังจากนั้น ดิฉันกับสามีได้รับพรด้วยการมีลูกชายคนหนึ่งกับลูกบุตรธรรมสามคน แต่เราจะไม่มีวันลืมอลิเซีย เพราะศาสนพิธีของพระวิหาร ลูกสาวของเราจึงเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเราตลอดไป
เมื่อดิฉันพบคนที่สูญเสียลูก ดิฉันรู้สึกเจ็บปวดไปกับพวกเขา แต่ดิฉันรู้เช่นกันว่าความเจ็บปวดนี้ไม่ใช่ที่สุด การสูญเสียอลิเซียเช่นเดียวกับการประสบการทดลองอื่นทำให้ดิฉันรู้ว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่ที่นั่นเพื่อดิฉัน เมื่อดิฉันท้อแท้หรือบ่นหลายเรื่อง ดิฉันรู้ว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่ที่นั่นเสมอ
ดิฉันรู้ว่าดิฉันจะได้พบอลิเซียอีกครั้ง และความจริงนั้นยังคงทำให้ดิฉันกับสามีเปี่ยมด้วยปีติอันลึกซึ้ง