Haastig naar de avondmaalsdienst
Ik dacht dat we het avondmaal hadden gemist – alweer.
Foto, Getty Images
Toen we van de Verenigde Staten naar Vietnam verhuisden, waren mijn man en ik vastbesloten om de kerk nooit over te slaan. Na een jaar hadden we geen enkele zondagsdienst gemist, maar we waren wel vaak aan de late kant. Daardoor liepen we vaak het avondmaal mis. Onze avondmaalsdienst begon om 8.30 uur. Met drie kinderen leek het vaak onmogelijk om op tijd klaar te zijn voor de kerk.
We besloten als gezin dat we steevast op tijd in de kerk moesten aankomen en aan het avondmaal deelnemen. Het was een hele opgave, maar we kwamen vier zondagen achter elkaar op tijd voor de dienst. Ik merkte op dat onze inspanningen vruchten afwierpen. We hadden door de week meer geestelijke ervaringen.
De volgende zondag werden we echter laat wakker. Het was al half acht. Ik zei tegen mijn man dat het hopeloos was, maar toen dacht ik aan de zegeningen als we toch ons best deden om ons klaar te maken. Dus haastten we ons!
Tegen de tijd dat we in de kerk aankwamen, waren we twintig minuten te laat. Het was ons niet gelukt. We hoorden gezang toen we naar binnen gingen. En toen ik de deur opendeed, liep er net iemand naar voren om te bidden.
‘Was dat de openingslofzang?’ fluisterde ik tegen de zendeling die bij de deur stond.
‘Ja’, zei hij. ‘We zijn vandaag wat later begonnen.’
Ik was stomverbaasd. Ik dacht dat we het weer niet hadden gehaald, maar we waren net op tijd in de kerk! Tranen stroomden over mijn wangen toen ik de liefde van onze hemelse Vader voor ons gezinnetje en mij voelde.
We vernamen later dat de zendelingen bij aankomst in de kerk die zondag hadden gemerkt dat niemand brood voor het avondmaal had meegebracht. Er was geen winkel in de buurt, en in Vietnam kom je niet altijd makkelijk aan brood. Na enige paniek herinnerden de zendelingen zich dat ze thuis brood hadden liggen.
Ze hadden een paar dagen eerder bij ons thuis gegeten. Ik had die avond zelf brood voor ze gebakken. De kerk was zondagochtend later begonnen omdat de zendelingen snel thuis het brood hadden opgehaald dat ik voor ze gebakken had!
God ziet onze inspanningen als we zijn geboden willen onderhouden. Ook al gaat het weleens mis, Hij houdt van ons en bereidt manieren voor waarop we kunnen slagen – al is het maar om op tijd in de kerk te zijn.