Podstawy ewangelii
Nasz Ojciec Niebieski pragnie, abyśmy byli szczęśliwi
Kiedy mamy w pamięci Boży plan szczęścia, możemy odnaleźć radość nawet wtedy, gdy życie jest trudne.
Wszystkie obrazy, z wyjątkiem fotografii po prawej — J. Kirk Richards
Zanim urodziliśmy się na ziemi, wszyscy żyliśmy w obecności naszego Ojca Niebieskiego jako Jego dzieci duchowe. Przedstawił On plan, dzięki któremu Jego dzieci mogą się uczyć i wzrastać. Za przyczyną Jego planu możemy stawać się bardziej podobni do Niego i być godni życia wiecznego. Wypełnienie tego planu jest możliwe, ponieważ Syn Boga, Jezus Chrystus, przyszedł na ziemię, aby cierpieć za nasze grzechy — złożyć ofiarę zwaną Zadośćuczynieniem.
Plan Ojca Niebieskiego zwany jest planem
-
szczęścia (zob. Ks. Almy 42:8),
-
zbawienia (zob. Ks. Mojżesza 6:62),
-
odkupienia (zob. Ks. Jakuba 6:8) lub
-
miłosierdzia (zob. Ks. Almy 42:15).
Jak pokazują te i inne fragmenty z pism świętych, Ojciec Niebieski pragnie, byśmy stawali się tacy jak On, powrócili do Niego i byli naprawdę szczęśliwi (zob. Ks. Mojżesza 1:39).
Przyszliśmy na ziemię, aby się uczyć i wzrastać
Bóg przysłał nas na ziemię, gdzie możemy mieć ciało fizyczne (zob. I Ks. Mojżeszowa 1:26–27). Dzięki ciału doświadczamy życia na ziemi.
Bóg wiedział, że nie będziemy czuli się szczęśliwi przez cały czas. Doświadczamy rozczarowań, bólu, a nawet śmierci. Jednak poprzez życiowe wyzwania Ojciec Niebieski pomaga nam uczyć się i wzrastać.
Bóg dał nam także wolną wolę — zdolność, by wybierać pomiędzy dobrem a złem. Pozwala nam samodzielnie decydować o naszych myślach i czynach. Dał nam pisma święte i posłał współczesnych nam proroków, aby było nam łatwiej uczyć się, jak wybierać właściwie (zob. Ks. Abrahama 3:25).
Staraj się być jak Jezus Chrystus
Bóg nie posłał nas na ziemię, nie dając nam wzoru do naśladowania (zob. Ew. Jana 13:15). Bóg zesłał Swojego Syna, Jezusa Chrystusa, aby wskazał nam drogę. Aby dowiedzieć się, jak za Nim podążać, możemy czytać pisma święte, dzięki którym poznajemy Jego oraz to, co robił, żyjąc na ziemi. Możemy również starać się z całych sił naśladować Chrystusa poprzez posłuszeństwo Bogu i miłowanie bliźnich.
Kiedy popełniamy błędy, wówczas prosimy o wybaczenie i korzystamy z mocy Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa, dzięki której możemy się zmieniać. Możemy być szczęśliwi, jeśli codziennie staramy się stawać bardziej podobni do Niego.
Śmierć nie jest końcem
Gdy umieramy, nasze duchy zmierzają do świata duchów. Tam w dalszym ciągu się uczymy w przygotowaniu na Zmartwychwstanie.
Podczas Zmartwychwstania nasze ciała i duchy ponownie się zjednoczą. Nasze ciała będą doskonałe i nigdy już nie poniesiemy śmierci ani nie zachorujemy. (Zob. Ks. Almy 11:44–45). Podobnie jak Jezus Chrystus umarł i powrócił do życia, my wszyscy będziemy żyć ponownie.
Kiedy Bóg będzie nas sądził, rozważy nasze czyny i pragnienia. Jeśli staraliśmy się przestrzegać przykazań i dotrzymywać obietnic, które złożyliśmy Ojcu Niebieskiemu, wówczas możemy ponownie z Nim żyć.
Życie w niebie z Bogiem i naszymi rodzinami
W królestwie celestialnym będziemy żyć z Bogiem i Jezusem Chrystusem. Będziemy również mogli tam żyć wiecznie połączeni z naszymi rodzinami, o ile będziemy do nich zapieczętowani. Znajdziemy spokój, szczęście i wytchnienie (zob. Ks. Mosjasza 2:41).
Nasze życie na ziemi może być czasem trudne, ale jeśli podążamy za Jezusem Chrystusem, możemy odnaleźć radość w tym życiu i wieczne szczęście w życiu, które nastanie.
Co mówią pisma święte o planie szczęścia?
Sposób, w jaki żyjemy, jest istotny. Bóg będzie sądził i nagradzał nas na podstawie naszych myśli i czynów. (Zob. Ks. Almy 41:3).
Szatan jest wrogiem naszego szczęścia. Kusi nas, abyśmy wykorzystali nasze życie w niewłaściwy sposób i byśmy grzeszyli. Pragnie, byśmy byli tak nieszczęśliwi, jak on. (Zob. II Ks. Nefiego 2:27).
Kiedy wierzymy w Boży plan dla nas, możemy odczuwać spokój bez względu na doświadczane przez nas próby. Możemy wyczekiwać wiecznego życia z Bogiem. (Zob. Doktryna i Przymierza 59:23).