หลักธรรมของการปฏิบัติศาสนกิจ
ปฏิบัติศาสนกิจผ่านการสร้างความเป็นส่วนหนึ่ง
ภาพแทรกบนสุด: ภาพถ่ายโดย แคเธอรีน ฟรอสต์; ล่างขวา: ภาพถ่ายโดย สก็อตต์ ลอว์
ไม่ใช่เรื่องแปลกที่เราจะอยู่กับกลุ่มคนแต่กลับรู้สึกไม่เป็นส่วนหนึ่ง เมื่อเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในศาสนจักรจึงเป็นเรื่องยากสำหรับใครสักคนที่อาจกำลังประสบปัญหา
ประธานกอร์ดอน บี. ฮิงค์ลีย์ (1910–2008) สอนว่าทุกคนที่เข้าร่วมศาสนจักรต้องการเพื่อน1 บราเดอร์และซิสเตอร์ผู้ปฏิบัติศาสนกิจมีโอกาสที่จะดูให้แน่ใจว่าสมาชิกทุกคนทราบว่าตนมีเพื่อนในวอร์ดหรือสาขา
นี่เป็นสิ่งสำคัญเป็นพิเศษสำหรับใครก็ตามที่รู้สึกว่าตนเอง “ไม่เข้าพวก” ผู้ที่รู้สึกว่าตนไม่เข้าพวกอาจได้แก่ผู้ที่เป็นสมาชิกใหม่ ย้ายมาใหม่ โสด ไม่มีลูก หนุ่มสาว สูงวัย แข็งขันน้อย เงียบ หรือประสบปัญหาในด้านใดด้านหนึ่ง ซึ่งรวมถึงลักษณะท่าทาง สำเนียงพูด ความคิด การแต่งกาย หรือทำตัวต่างจากผู้อื่นในกลุ่ม กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ บางครั้งเราคนใดคนหนึ่งอาจรู้สึกว่าเราไม่ได้เป็นส่วนหนึ่ง
อลิสเซียเป็นสตรีที่ประสบความยากลำบากในการเข้าพวกเพราะชาติพันธุ์ เธอกล่าวว่า “การเป็นคนที่แตกต่างอาจเป็นเรื่องยาก และยากจะอธิบายว่าเป็นอย่างไรให้กับคนที่ไม่เคยประสบเรื่องนี้” อย่างไรก็ตามเธอกล่าวว่า “ฉันรู้สึกได้รับความสนใจและเป็นส่วนหนึ่งผ่านการกระทำที่เรียบง่ายของความมีน้ำใจและการเอื้อมออกมาหา ฉันรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งเมื่อผู้อื่นพยายามพูดคุยกับฉันอย่างแท้จริง แบ่งเวลาให้ฉัน หรือเชื้อเชิญให้ฉันมาใช้เวลาร่วมกับพวกเขา ฉันรู้สึกดีมากเมื่อผู้คน แสดง ให้เห็นว่าพวกเขา ต้องการ อยู่กับคุณ”2
แนวคิดในการสร้างความเป็นส่วนหนึ่ง
ซิสเตอร์และบราเดอร์ผู้ปฏิบัติศาสนกิจสามารถทำอะไรได้บ้างเพื่อช่วยสร้างพื้นที่ของการเป็นส่วนหนึ่งแก่ผู้อื่น?
-
ฟังพวกเขา เรารู้สึกถึงการเป็นส่วนหนึ่งเมื่อเรารู้ว่ามีผู้ฟังและมองเราอย่างที่เราเป็น แม้เมื่อเรามีความบกพร่อง เราไม่จำเป็นต้องแก้ไขปัญหาของใครบางคน อันที่จริง เรามักจะทำไม่ได้ แต่เราสามารถฟังด้วยความเห็นอกเห็นใจและความสนใจใคร่รู้ ย้อนใคร่ครวญสิ่งที่เราได้ยินเพื่อให้แน่ใจว่าเราเข้าใจและถามว่ามีสิ่งอื่นใดในใจของพวกเขาอีก นี่คือทักษะการสานสัมพันธ์ที่เราสามารถฝึกฝนได้โดยส่วนตัวและเป็นแบบอย่างให้กับผู้อื่น
-
สวดอ้อนวอนให้พวกเขา เราอาจรู้สึกได้รับการกระตุ้นเตือนให้สวดอ้อนวอนให้พวกเขา นอกจากนี้เราอาจได้รับการกระตุ้นเตือนให้ถามว่าเราจะสวดอ้อนวอน กับ พวกเขาได้หรือไม่หรือถามว่าเราจะสวดอ้อนวอนให้พวกเขาในเรื่องใดได้บ้าง
-
ภาพgroup of hikers
บนสุด: ภาพถ่ายจาก Getty Images
เชิญ แนะนำ และให้พวกเขาเป็นส่วนหนึ่ง เชิญพวกเขาเข้าร่วมกิจกรรมวอร์ด งานรับใช้ กิจกรรมทางสังคม หรือกิจกรรมกลุ่มแบบไม่เป็นทางการ หากอยู่ในวิสัยที่ทำได้ ให้พาพวกเขาไปกับท่าน แนะนำให้พวกเขารู้จักกับผู้อื่น และให้พวกเขามีส่วนร่วมในการสนทนาโดยถามคำถามที่ช่วยให้พวกเขามีส่วนร่วม ช่วยให้ผู้ที่เพิ่งย้ายมาใหม่รู้จักว่าสมาชิกใหม่คนอื่นๆ เป็นใคร เพราะพวกเขาอาจกำลังมองหาเพื่อนอยู่
-
ประเมิน ถามพวกเขาโดยตรงว่าพวกเขารู้สึกสานสัมพันธ์ในวอร์ดได้แค่ไหน เพื่อนของพวกเขาคือใคร? ใครสามารถเป็นเพื่อนพวกเขาได้บ้าง? สอบถามเกี่ยวกับความสนใจ งานอดิเรก ลูกๆ และความกังวลเพื่อที่ท่านจะมองหาโอกาสแนะนำพวกเขากับผู้อื่นที่มีสิ่งคล้ายกัน หรือคนที่อาจต้องการทักษะของพวกเขา
-
ชี้ให้เห็นจุดแข็ง เรารู้สึกเป็นส่วนหนึ่งเมื่อเรารู้ว่าเรามีอะไรบางอย่างที่เอื้อประโยชน์ได้ ชี้ให้เห็นสิ่งที่ท่านสังเกตว่าพวกเขาทำได้ดี ถามว่าคนที่รู้จักพวกเขาดีจะพูดว่าจุดแข็งของพวกเขาคืออะไร หากพวกเขาไม่ทราบ ให้เชิญพวกเขาไปถามดู มองหาวิธีที่จุดแข็งของพวกเขาจะทำให้ผู้อื่นเข้มแข็งขึ้น
-
ปรึกษากับผู้นำ เมื่อเหมาะสม แจ้งให้ผู้นำวอร์ดทราบถึงจุดแข็งและความต้องการของบุคคลเหล่านี้ เพื่อให้ผู้นำมีข้อมูลที่ต้องการขณะที่ผู้นำแสวงหาการดลใจสำหรับงานมอบหมายและการเรียกที่มีความหมาย
-
ให้พลังพวกเขา ช่วยให้พวกเขาซาบซึ้งต่อทักษะที่พวกเขามีโดยถามคำถามเหล่านี้: เมื่อก่อนตอนที่คุณต้องการเพื่อนใหม่ คุณทำอะไรบ้าง? หากคุณต้องการสานสัมพันธ์กับใครสักคนให้ลึกซึ้ง คุณจะทำอย่างไร? คุณเคยลองทำอะไรบ้างเพื่อสานสัมพันธ์กับคนอื่นๆ? คุณจะลองทำอะไรได้อีกบ้าง?