การถ่ายทำวีดิทัศน์เกี่ยวกับพระคัมภีร์มอรมอนสอนอะไรผมเกี่ยวกับความรักของพระผู้เป็นเจ้า

ผมจินตนาการถึงการเสด็จเยือนชาวนีไฟของพระคริสต์นับครั้งไม่ถ้วน จึงไม่แปลกใจเลยที่การถ่ายทำส่วนที่น่าทึ่งของ 3 นีไฟเป็นช่วงเวลาที่ผมชอบที่สุดในกองถ่าย นักแสดงแสดงภาพพระคริสต์ตามที่พระคัมภีร์บรรยายไว้ พระองค์ทรงยื่นพระหัตถ์ออกไปหาผู้คน “ทีละคนจนพวกเขาทั้งหมดได้ออกไป” (3 นีไฟ 11:15) พระองค์ทรงยกพวกเขา พระองค์ทรงเช็ดน้ำตาของพวกเขา พระองค์ทรงเอื้อมพระหัตถ์ออกไปโอบกอดเด็กๆ—พระองค์ทรงทำทุกอย่างที่แต่ละคนต้องการในขณะนั้น

การแสดงในฉากนั้นช่วยให้ผมซาบซึ้งในความรักที่พระคริสต์ทรงมีต่อชาวนีไฟมากขึ้น แม้ว่าผมจะเป็นเพียงตัวละครที่แสดงเป็นฉากหลัง แต่ผมพยายามพรรณนาให้ถูกต้องว่าคนในตอนนั้นจะรู้สึกอย่างไรเมื่ออยู่ในที่ประทับของพระผู้ช่วยให้รอด คนที่เราอ่านถึงในพระคัมภีร์มอรมอนเป็นคนที่มีอยู่จริง มีการต่อสู้ดิ้นรนจริงๆ ผมพยายามจินตนาการว่าพวกเขาผ่านอะไรมาบ้าง ความสูญเสียที่พวกเขาอาจได้รับ และปาฏิหาริย์เหล่านี้จะแสดงให้เห็นได้อย่างไรว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงรักบุตรธิดาทุกคนของพระองค์จริงๆ

การพยายามทำความเข้าใจชาวนีไฟเสริมสร้างประจักษ์พยานและความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องราวในพระคัมภีร์มอรมอนของผม แต่บางทีสิ่งสำคัญพอๆ กับประจักษ์พยานของผมคือการเรียนรู้จากนักแสดงคนอื่นๆ ในฐานะนักแสดงที่มาจากภูมิหลังที่แตกต่างกัน เราพบว่าเส้นทางของเราข้ามไปในทางอัศจรรย์และโดยการออกแบบจากสวรรค์—แสดงให้ผมเห็นว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงรู้จักและทรงรักเราอย่างแท้จริงอย่างไร

ผมรู้สึกถึงความรักที่พระองค์ทรงมีต่อชาวนีไฟขณะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับพวกเขาและเรื่องราวของพวกเขา ผมรู้สึกถึงความรักที่พระองค์ทรงมีต่อบุตรธิดาของพระองค์ในอินเดีย ซึ่งเป็นผู้ที่พระองค์ทรงทราบว่าต้องการวิธีเรียนรู้เกี่ยวกับพระคัมภีร์มอรมอนในแบบอื่น และผมยังรู้สึกถึงความรักที่พระองค์ทรงมีต่อสมาชิกทุกคนในทีมเมื่อเรามารวมตัวกันและพยายามอย่างเต็มที่เพื่อแบ่งปันประจักษ์พยานของเราและนำความจริงเหล่านี้มาสู่ชีวิต

พระวิญญาณและความรักอันทรงพลังที่แผ่ซ่านไปทั่วกองถ่ายทำให้ผมเข้าใจในแวบหนึ่งว่าไซอันเป็นอย่างไร (ดู 4 นีไฟ 1:17) ผมรู้สึกเหมือนสวรรค์บนดินจริงๆ

เวลาของผมในกองถ่ายสอนผมว่าเราสามารถปฏิบัติศาสนกิจแบบเดียวกับที่พระคริสต์ทรงทำ—กับบุคคลหนึ่งได้ ดังที่ประธานรัสเซลล์ เอ็ม. เนลสันกล่าวว่า “ตราสัญลักษณ์ของศาสนจักรที่แท้จริงและดำรงอยู่ของพระเจ้าคือการพยายามปฏิบัติศาสนกิจอย่างมีระเบียบและถูกทิศทางต่อบุตรธิดาแต่ละคนของพระผู้เป็นเจ้าและครอบครัวของพวกเขา”¹

เมื่อเราทำสิ่งที่ถูกต้อง โดยรู้ว่าเราเป็นบุตรธิดาของพระผู้เป็นเจ้าและรู้ว่าทุกคนสมควรที่จะรู้สึกถึงความรักของพระองค์ เราจะไม่กดขี่ผู้อื่นเพราะหน้าตาของพวกเขาหรือเพราะพวกเขาแตกต่างจากเราเพียงใด เราสามารถแบ่งปันสิ่งที่เรารู้กับพวกเขาและเป็นเครื่องมือในพระหัตถ์ของพระเจ้า โดยแบ่งปันความรักของพระองค์กับทุกคน