‘We zullen altijd blijven leren’, Liahona, december 2022.
Zegeningen van zelfredzaamheid
‘We zullen altijd blijven leren’
Onderwijs heeft veel betekend voor de familie Carvalho, die leren als een anker in hun leven ziet.
Toen Raimundo Carvalho 18 was, stierf zijn vader. Zijn vader verdiende de kost door voor andere gezinnen kleding te wassen. Nu was dat schamele inkomen weg.
‘Ik was het oudste kind, de enige zoon, met vier jongere zussen. Dus ik moest mijn moeder helpen om voor het gezin te zorgen’, herinnert hij zich. ‘We hadden veel problemen en we waren erg arm.’
Raimundo leerde schoenen maken. Het werd echter al gauw duidelijk dat hij niet kon blijven studeren en tegelijk genoeg kon werken om zijn moeder de benodigde hulp te bieden. ‘Voor het gezin zorgen kwam op de eerste plaats’, zegt hij. ‘Ik kon het schooljaar afmaken en dat was het.’
In zijn hart wist hij dat hij weer naar school zou gaan. Maar wanneer en hoe?
Hij bleef werken en het gezin overleefde het.
‘Toen ontmoette ik een prachtige vrouw en trouwde ik met haar’, zegt hij terwijl hij naar zijn vrouw, Eréroythe, glimlacht. ‘En we startten zelf een gezin. We hebben nu drie kinderen en drie kleinkinderen.’
Eró, zoals zijn vrouw wordt genoemd, moedigde Raimundo aan om weer naar school te gaan. ‘Maar vanwege mijn taken als echtgenoot en vader’, zegt Raimundo, ‘wist ik dat ik de opleiding die ik wilde op dat moment niet kon volgen. Ik liet mijn droom niet varen – ik zette die alleen tijdelijk stil. Het werd iets wat ik in de toekomst zou doen.’
Wat hij wel kon doen, zag hij in, was zijn vrouw en kinderen aanmoedigen bij hun onderwijs.
‘In de Schriften staat dat de heerlijkheid van God intelligentie is’,1 zegt hij. ‘Er staat ook dat we onze kinderen in licht en waarheid moeten grootbrengen2 en dat we kennis moeten zoeken door studie en geloof.3 Die beginselen werden normen voor ons gezin.’
Nu een opleiding volgen
Raimundo is nu 62. En die droom die hij had stilgezet? Die komt nu eindelijk uit. Hij heeft onlangs zijn middelbareschooldiploma gehaald. Bovendien bereidt hij zich voor om te gaan studeren. ‘Ik moet een moeilijke toets maken om toegelaten te worden’, zegt hij. ‘Maar ik wil dat mensen, jong en oud, zien dat ze een doel kunnen stellen en dat doel kunnen bereiken.’
Raimundo’s vrouw en kinderen volgen ook onderwijs.
‘Toen ik een paar jaar geleden begon met studeren’, zegt Eró, die 57 is, ‘had niemand in de familie ooit hoger onderwijs gevolgd. Maar ik geloofde dat onderwijs ons huis zou vullen als de muur was doorbroken. Het zou het leven voortaan beter maken. Ik ben kok van beroep en ik kook omdat ik van koken houd. Maar ik wilde meer leren en mijn dochter Dielle wilde dat ook.’
Ze sloten zich aan bij een zelfredzaamheidsgroep van de kerk en de begeleider stelde voor om leningen uit het permanent studiefonds aan te vragen. ‘De leningen werden goedgekeurd’, zegt Eró. ‘Dus we gingen naar de universiteit om gastronomie te studeren. We deden dezelfde studie en we gingen als moeder en dochter samen naar school. We kookten de hele dag op ons werk en gingen ’s avonds naar de hogeschool.’ Op sommige dagen begon Eró om 5.00 uur te werken, werkte ze de hele dag en ging ze om 20.00 uur naar haar lessen.
Ze geeft toe dat ze soms in slaap viel. ‘Natuurlijk is het moeilijk’, zegt ze. ‘Maar je vertrouwt er gewoon op dat de Heer je zal helpen en je gaat door.’
Raimundo en Eró Carvalho op de dag dat ze haar diploma in gastronomie kreeg.
Foto’s met dank aan de familie Carvalho
Nu zijn moeder en dochter afgestudeerd. Eró werkt niet meer in een restaurant. Ze werkt nu zelfstandig vanuit huis. ‘We koken allebei nog steeds, maar we zijn nu beter gekwalificeerd en hebben meer doorgroeimogelijkheden. We verdienen genoeg om onze lening terug te betalen, en Dielle volgt een masteropleiding evenementenmanagement!’
Dielle volgt nu een masteropleiding.
Eró legt ook uit: ‘Onze zoon Odirlei is, ondanks dat hij in de gevangenis zit, bezig met een online opleiding accounting en heeft een felbegeerde plaats gekregen bij de opleiding landbouwkunde van een staatsuniversiteit. Hij wacht op de uitspraak van een rechter waardoor hij de lessen misschien fysiek mag bijwonen. We moedigen hem aan om zijn tijd te gebruiken om te studeren en gekwalificeerd te worden, zodat hij een beter leven kan hebben wanneer hij permanent vrijkomt. Hij heeft geleerd dat onderwijs je de kans biedt om een nieuwe realiteit te creëren, en hij weet dat God weet wat hij kan worden.’
Eró verklaart: ‘Onderwijs heeft veel voor ons gezin betekend. Het is niet alleen kennis; het is een anker in ons leven.’ En Raimundo merkt op dat zijn moeder, die het grootste deel van haar leven ongeletterd was, als bejaarde vrouw heeft leren lezen en schrijven.
‘Studie en geloof werden de normen voor ons gezin’, zegt Raimundo.
Een andere soort kennis
Raimundo en Eró kennen ook een ander soort onderwijs: geestelijke kennis.
‘Ongeveer 30 jaar geleden’, zegt Raimundo, ‘waren we niet actief in de kerk. Maar onze bisschop nodigde Eró en mij uit voor een gesprek. Hij moedigde ons aan om deel te nemen aan een cursus over het eeuwig huwelijk, daardoor kwamen we terug naar de kerk en begonnen we samen te studeren, te leren en ons getuigenis op te bouwen. Een jaar later werden we in de São Paulotempel (Brazilië) aan ons gezin verzegeld.’
Nu zijn ze tientallen jaren in hun wijk en ring dienstbaar geweest, ‘en we bestuderen nog steeds het evangelie en leren nog steeds meer waarheid’, zegt Raimundo.
‘Zelfs als we ouder zijn’, zegt Eró, ‘moeten we blijven leren. We moeten vooral geestelijke kennis blijven vergaren. Het maakt allemaal deel uit van een eeuwig plan.’
Raimundo zegt dat hij van deze uitspraak van ouderling Dieter F. Uchtdorf van het Quorum der Twaalf Apostelen houdt:
‘Als volk geven wij terecht hoge prioriteit aan een opleiding en de ontwikkeling van werkgerelateerde vaardigheden. Wij willen en moeten uitblinken in kennis en kunde. Ik prijs u om uw ijver in het volgen van een opleiding en nastreven van bekwaamheid op uw vakgebied. Ik nodig u uit om ook bekwaam te worden in de leerstellingen van het evangelie.’4
En Raimundo houdt ook van deze Schrifttekst:
‘Welk niveau van intelligentie wij in dit leven ook bereiken, in de opstanding zal het met ons herrijzen.
‘En als iemand in dit leven, door zijn ijver en gehoorzaamheid, meer kennis en intelligentie verkrijgt dan een ander, zal hij daar in die mate voordeel bij hebben in de toekomende wereld.’5
‘Die Schrifttekst motiveert mij’, zegt hij. ‘Ik ben blij dat ik weet dat er nog meer gaat komen. Ik sta ’s morgens vroeg op en bestudeer de Schriften. Dan ga ik tevreden aan het werk omdat ik ’s morgens vroeg iets kon leren.’
Het geleerde delen
Onlangs zijn Raimundo en Eró geroepen om de jonge alleenstaanden in hun regio te adviseren.
‘Het is geweldig!’ zegt Eró. ‘We ontvangen hun positieve energie en geven ze wijsheid terug. Het is een perfecte verbinding. Het leeftijdsverschil scheidt ons niet van elkaar. Het verlangen om ons te verbeteren brengt ons samen. We hebben gemerkt dat zij ons vaardigheden kunnen bijbrengen die we nog niet geleerd hebben. En in ruil daarvoor kunnen wij ze levenservaring geven en ze laten inzien hoe onderwijs hun zelfredzaamheid kan bevorderen. We zijn hier om elkaar te steunen en van elkaar te leren.’
‘Wat hebben we nu een geweldige kans’, zegt Raimundo, ‘om jonge mensen te laten inzien hoe onderwijs hen kan helpen om zelfredzaam te worden. Maar ik hoop dat we ze ook kunnen laten inzien dat de heerlijkheid van God intelligentie is. Ik denk dat we allemaal een verlangen hebben om te leren. Ik geloof dat we altijd zullen blijven leren.’