Przyjdź i naśladuj mnie
21–27 października. I i II List do Tesaloniczan: ‘Abyście nie tak szybko dali się zbałamucić i nastraszyć’


„21–27 października. I i II List do Tesaloniczan: ‘Abyście nie tak szybko dali się zbałamucić i nastraszyć’” Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną. Nowy Testament, 2019 (2019)

„21–27 października. I i II List do Tesaloniczan”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną, 2019

Obraz
siostry misjonarki rozmawiają z młodym mężczyzną

21–27 października

I i II List do Tesaloniczan

„Abyście nie tak szybko dali się zbałamucić i nastraszyć”

Jeśli nie zapiszemy podszeptów, które otrzymujemy od Ducha, możemy je zapomnieć. Do zapisywania czego inspiruje cię Duch, kiedy czytasz I  i II List do Tesaloniczan?

Zapisz swoje odczucia

W Tesalonice Paweł i Sylas zostali oskarżeni o to, że „uczynili zamęt w całym świecie” (Dzieje Apostolskie 17:6). Głoszeniem ewangelii rozgniewali niektórych przywódców żydowskich, którzy podburzyli lud do gniewu (zob. Dzieje Apostolskie 17:1–10). Z tego powodu Paweł i Sylas byli zmuszeni opuścić Tesalonikę. Paweł martwił się o nowo nawróconych w Tesalonice z powodu prześladowań, jakich doświadczali, ale nie mógł ponownie ich odwiedzić. „Nie mogąc tego dłużej znieść”, napisał, „[posłałem] […], aby się dowiedzieć o wierze waszej”. Wkrótce potem Tymoteusz, który pomagał Pawłowi, służąc w Tesalonice, „przyniósł […] dobrą nowinę o [ich] wierze i miłości” (I List do Tesaloniczan 3:5–6). Co więcej, święci z Tesaloniki byli „wzorem dla wszystkich wierzących” (I List do Tesaloniczan 1:7), a wieści o ich wierze dosięgły miast za granicami kraju. Wyobraź sobie radość i ulgę, jaką odczuł Paweł, kiedy dowiedział się, że praca, jakiej dokonał pośród nich, „nie [była] […] [daremna]” (I List do Tesaloniczan 2:1). Wiedział on jednak, że wiara nabyta w przeszłości nie wystarczy do duchowego przetrwania w czasach, które nastaną, dlatego martwił się o wpływ, jaki fałszywi nauczyciele wywierają na świętych (zob. II List do Tesaloniczan 2:2–3). Jego przesłanie do nich, podobnie jak do nas dzisiaj, opiera się na wskazówce, aby dalej starali się „dopełnić tego, czego brak [ich] wierze” i „bardziej obfitowali” w miłość (zob. I List do Tesaloniczan 3:10; 4:10).

Obraz
Ikona osobistego studiowania

Pomysły na osobiste studiowanie pism świętych

I List do Tesaloniczan 1–2

Słudzy Boży głoszą ewangelię szczerze i z miłością.

W I Liście do Tesaloniczan słowa Pawła ukazują zarówno troskę, jak i radość, jaką posiadał ten, który całkowicie poświęcił się dla służby Bożym dzieciom. Szczególnie w pierwszych dwóch rozdziałach I Listu do Tesaloniczan odnajdziesz słowa i wyrażenia, które opisują, w jaki sposób prawdziwy sługa Boży naucza ewangelii. Jakie to budzi w tobie uczucia? Co powinieneś uczynić, aby efektywniej nauczać ewangelii?

I List do Tesaloniczan 3:9–4:12

Naśladując Jezusa Chrystusa, mogę się uświęcić.

Wszyscy mamy nadzieję, że podczas „[przyjścia] Pana naszego” będziemy mogli stanąć przed Nim, mając „serca […] bez nagany, w świątobliwości przed Bogiem” (I List do Tesaloniczan 3:13). Czego Paweł nauczał na temat uświęcania się w I Liście do Tesaloniczan 3:9–13; 4:1–12.

Zob. także Moroni 10:32–33; Bible Dictionary, „Holiness”; Carol F. McConkie, „Świętość ozdobą kobiety”, Ensign lub Liahona, maj 2017, str. 9–12.

I List do Tesaloniczan 4:16–18; 5:1–10; II List do Tesaloniczan 1:4–10

Jeśli będę czujny i wierny, będę przygotowany na Drugie Przyjście Zbawiciela.

W I Liście do Tesaloniczan 5:1–10 Paweł użył kilku metafor, aby nauczać istotnych prawd na temat powrotu Jezusa na ziemię. Studiując je, możesz zapisywać swoje odczucia związane z Drugim Przyjściem Jezusa Chrystusa:

„Jak złodziej w nocy”:

„Jak bóle na kobietę brzemienną”:

Inne znalezione przez ciebie metafory:

Jakich dodatkowych prawd na temat Drugiego Przyjścia Jezusa Chrystusa uczysz się z I Listu do Tesaloniczan 4:16–18; 5:1–10; II List do Tesaloniczan 1:4–10? Jakie budzi to w tobie uczucia? Co powinieneś czynić, by być czujnym i gotowym na Jego przyjście?

Zob. także Dallin H. Oaks, „Przygotowanie na Drugie Przyjście”, Ensign lub Liahona, maj 2004, str. 7–10.

II List do Tesaloniczan 2

Przepowiedziano, że przed Drugim Przyjściem nastąpi odstępstwo lub innymi słowy odwrócenie się od prawdy.

W obliczu narastających prześladowań wielu świętych z Tesalonik wierzyło, że Drugie Przyjście Zbawiciela nastąpi wkrótce, lecz Paweł wiedział, że nim Jezus powróci na ziemię, będzie miało miejsce odstępstwo — bunt lub „odwrócenie się” od prawdy (zob. II List do Tesaloniczan 2:1–4). Możesz pogłębić swoje zrozumienie Wielkiego Odstępstwa oraz odczuwać większą wdzięczność za Przywrócenie, zapoznając się z następującymi fragmentami:

  • Fragmenty pism świętych, w których przepowiedziano Odstępstwo: Ks. Izajasza 24:5; Amos 8:11–12; Ew. Mateusza 24:4–14; II List do Tymoteusza 4:3–4

  • Fragmenty pism świętych, które ukazują, że Odstępstwo miało swój początek już w czasach Pawła: Dzieje Apostolskie 20:28–30; List do Galacjan 1:6–7; I List do Tymoteusza 1:5–7

  • Wypowiedzi reformatorów chrześcijaństwa na temat Wielkiego Odstępstwa:

    Marcin Luter: „Nie starałem się o nic więcej, jak o zreformowanie Kościoła w zgodzie z pismem świętym […]. Po prostu uważam, że chrześcijaństwo przestało istnieć wśród tych, którzy powinni byli je zachować” (w: E.G. Schweibert, Luther and His Times: The Reformation from a New Perspective [1950], str. 590).

    Roger Williams: „Odstępstwo […] zniekształciło wszystko w tak dalekim zakresie, że nie było od niego odwrotu aż po dzień, kiedy Chrystus posłał nowych apostołów, aby na nowo zorganizowali kościoły” (w: Philip Schaff, The Creeds of Christendom [1877], str. 851).

    Eraz z Rotterdamu: „Obecnie wszystko jest tak powiązane z pytaniami [na temat doktryny] i dekretami, że nie ośmielamy się nawet marzyć, że uda się nam wezwać świat, by powrócił do chrześcijaństwa” (The Praise of Folly, tłum. Clarence H. Miller, wyd. 2 [2003], str. 155–156).

Zob. także II Nefi 28; „Apostasy”, Gospel Topics, adres internetowy: topics.lds.org.

Obraz
Ikona studiowania z rodziną

Pomysły na rodzinne studiowanie pism świętych i domowy wieczór rodzinny

Podczas czytania pism świętych wraz z rodziną Duch pomoże ci rozpoznać zasady, które powinieneś podkreślić lub omówić, aby wyjść naprzeciw potrzebom twoich bliskich. Polecamy następujące rozwiązania:

II List do Tesaloniczan 1:9–13

Jakie wrażenie wywierają na was uczucia, jakimi Paweł darzył swych przyjaciół? W jaki sposób możemy rozwinąć takie uczucia wobec naszej rodziny, przyjaciół lub innych świętych?

I List do Tesaloniczan 4:13–18

W jaki sposób możemy odnaleźć w tych wersetach pocieszenie dla siebie lub innych, gdy umiera ktoś bliski?

I List do Tesaloniczan 5:14–25

Zapoznaj się z radą, jakiej Paweł udzielił w I Liście do Tesaloniczan 5:14–25 i odszukaj wyrażenie, nad którym twoja rodzina pragnie się skupić. Możesz zapisać je na kartce i umieścić ją w widocznym miejscu w swoim domu. Członkowie rodziny mogą notować na niej zaobserwowane sytuacje, w których ktoś z bliskich żyje zgodnie z zapisaną radą.

II List do Tesaloniczan 3:13

Czy kiedykolwiek czujemy się zmęczeni lub przytłoczeni z powodu wymagań, jakie są związane z byciem uczniem? Co może pomóc nam w takiej sytuacji (zob. List do Galacjan 6:9; NiP 64:33)? Jak możemy wspierać siebie nawzajem, gdy nachodzą nas takie uczucia?

Aby znaleźć więcej pomysłów na nauczanie dzieci, zob. zarys lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej.

Doskonalenie osobistego studiowania

Staraj się o objawienie każdego dnia. „Objawienie zazwyczaj przychodzi „słowo po słowie” (2 Nefi 28:30), a nie od razu w całości […]. Myśl o [studiowaniu ewangelii] jako czymś, co robisz cały czas, a nie tylko przez określoną ilość czasu” (Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 12).

Obraz
Chrystus w chmurach

Zmartwychwstały Chrystus — Robert T. Barrett