มัทธิว 14:13–21; ยอห์น 6:5–14

ใน มัทธิว 14:1–12 เราเรียนรู้ว่ายอห์น ผู้ถวายบัพติศมาถูกเฮโรดตัดศีรษะ จินตนาการถึงอารมณ์ความรู้สึกของพระเยซูเมื่อทรงได้ยินว่าเพื่อนและญาติของพระองค์เสียชีวิตแล้ว

ศึกษาสิ่งที่พระผู้ช่วยให้รอดทรงทำใน มัทธิว 14:13–23 โดยมองหาและทำเครื่องหมายหลักฐานของหลักธรรมนี้: เราสามารถทำตามแบบอย่างของพระเยซูคริสต์ด้วยการแสดงความสงสารและรับใช้ผู้อื่นแม้ขณะที่เราเผชิญความยากลำบากของเราเองสังเกตว่า “ที่สงบ” ( ข้อ 13) เป็นสถานที่เงียบสงัด

• ท่านพบอะไรในข้อพระคัมภีร์เหล่านี้ที่สนับสนุนหลักธรรมนี้?

• พระเยซูทรงทำอะไรแม้หลังจากทรงทราบว่ายอห์น ผู้ถวายบัพติศมาเสียชีวิตแล้ว?

• แบบอย่างของพระเจ้าในการรับใช้อย่างไม่เห็นแก่พระองค์เองอาจช่วยคนที่มีปัญหาได้อย่างไร?

เอ็ลเดอร์เดวิด เอ. เบดนาร์แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองสอนวิธีที่เราจะพัฒนาอุปนิสัยเหมือนพระคริสต์ได้:

ภาพ

Elder David A. Bednar, Quorum of the Twelve Apostles official portrait. 2020.

ตัวอย่างเช่น อุปนิสัยเผยให้เห็นในพลังความสามารถในการเล็งเห็นความทุกข์ของผู้อื่นทั้งที่ตัวเรากำลังทุกข์ ในการรับรู้ความหิวโหยของผู้อื่นได้ทั้งที่เรากำลังหิว และพลังความสามารถในการยื่นมือช่วยเหลือและเห็นอกเห็นใจความปวดร้าวทางวิญญาณของผู้อื่นทั้งที่เราอยู่ท่ามกลางความทุกข์ทางวิญญาณของเราเอง ด้วยเหตุนี้อุปนิสัยแสดงออกโดยการมอง หัน และเอื้อมออกไปหาคนข้างนอกทั้งที่การตอบสนองตามสัญชาตญาณของมนุษย์ปุถุชนคือการหันเข้าหาตัวและหมกมุ่นกับตนเอง …

… โดยแท้แล้ว เป็นไปได้ที่มนุษย์เราจะขวนขวายในความชอบธรรมให้ได้รับของประทานฝ่ายวิญญาณอันเกี่ยวเนื่องกับความสามารถในการเอื้อมออกไปหาคนข้างนอกและตอบสนองอย่างเหมาะสมต่อผู้ที่กำลังประสบความท้าทายหรือความยากลำบากซึ่งส่งผลต่อเราโดยตรง

เราจะไม่มีความสามารถเช่นนั้นผ่านเจตจำนงหรือความตั้งใจแน่วแน่ของเรา ในทางตรงกันข้าม เราต้องการและพึ่งพาอาศัย “ความดีงาม, และพระเมตตา, และพระคุณของพระเมสสิยาห์ผู้บริสุทธิ์” ( 2 นีไฟ 2:8)

(เดวิด เอ. เบดนาร์, อ้างอิงในซาราห์ เจน วีฟเวอร์, “Elder Bednar Addresses ‘the Character of Christ’ during 2019 Mission Leadership Seminar,” Church News, 9 ก.ค., 2019)

เมื่อท่านเตรียมแบ่งปันสิ่งที่ท่านเรียนรู้ ให้ไตร่ตรองประสบการณ์ที่ท่านมีในการรับใช้ผู้อื่น

• เหตุใดท่านคิดว่าการรับใช้เหมือนพระคริสต์จะช่วยเราได้ระหว่างที่เรามีความท้าทายของเราเอง?

เมื่อพระเยซูและสานุศิษย์ของพระองค์เห็นฝูงชนเข้ามาใกล้ สานุศิษย์เกรงว่าจะมีอาหารไม่เพียงพอให้ทุกคน

ศึกษาเรื่องราวพระเยซูทรงเลี้ยงคน 5,000 คนใน ยอห์น 6:5–14 ค้นหาและทำเครื่องหมายเป็นหลักฐานถึงหลักธรรมนี้: เมื่อเราถวายทั้งหมดที่เรามีแด่พระผู้ช่วยให้รอด พระองค์จะทรงขยายความพยายามของเราเพื่อบรรลุจุดประสงค์ของพระองค์

• ท่านพบอะไรในข้อพระคัมภีร์เหล่านี้ที่สนับสนุนหลักธรรมนี้?

• ท่านคิดว่าบรรดาสานุศิษย์หรือเด็กหนุ่มรู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาถวายให้ได้เมื่อเทียบกับสิ่งที่ต้องการ?

อ่านข้อความต่อไปนี้โดยซิสเตอร์มิเชลล์ ดี. เครก ที่ปรึกษาที่หนึ่งในฝ่ายประธานเยาวชนหญิงสามัญ:

ภาพ

Sister Michelle D. Craig, first counselor, Young Women general presidency. Official Portrait as of October 2018.

ท่านเคยรู้สึกหรือไม่ว่าพรสวรรค์และของประทานของท่านมีไม่พอกับงาน ดิฉันเคย แต่ดิฉันกับท่านถวายสิ่งที่มีแด่พระคริสต์ได้ พระองค์จะทรงขยายความพยายามของเรา สิ่งที่ท่านต้องถวายมีมากเกินพอ—แม้ท่านมีความเปราะบางและความอ่อนแออย่างมนุษย์—ถ้า ท่านพึ่งพาพระคุณของพระผู้เป็นเจ้า

(มิเชลล์ ดี. เครก, “ความไม่พอใจอย่างพระเจ้า,” เลียโฮนา, พ.ย. 2018, 54)

• มีวิธีใดบ้างที่เราจะ “ถวายสิ่งที่มีแด่พระคริสต์” ได้?

• ท่านเรียนรู้อะไรจากเรื่องราวที่พระเยซูทรงเลี้ยงคน 5,000 คนซึ่งอาจช่วยใครบางคนที่กังวลว่าสิ่งที่พวกเขาให้ได้นั้นไม่เพียงพอ?

ขณะท่านเตรียมแบ่งปันสิ่งที่ท่านเรียนรู้ ให้นึกถึงตัวอย่างจากชีวิตท่านหรือชีวิตของผู้อื่นเมื่อท่านเห็นพระผู้ช่วยให้รอดทรงขยายความพยายามของใครบางคนในการทำงานของพระองค์ให้สำเร็จลองคิดว่าท่านอาจใช้ตัวอย่างที่พระเยซูทรงเลี้ยงอาหารคน 5,000 คนได้อย่างไรเพื่อช่วยเพื่อนท่านรับมือกับความท้าทายในสถานการณ์สมมุติที่ท่านเลือก

• แบ่งปันสิ่งที่ท่านต้องการให้พวกเขารู้และรู้สึกเกี่ยวกับพระเยซูคริสต์

• อธิบายว่าพวกเขาจะทำอะไรได้บ้างเพื่อทำตามแบบอย่างของพระเจ้าและเข้าถึงพลังอำนาจของพระองค์

• ให้มีอย่างน้อยหนึ่งวลีจากพระคัมภีร์หรือข้ออ้างอิงที่ท่านศึกษา

• แบ่งปันประสบการณ์หรือประจักษ์พยานส่วนตัวเพื่อสนับสนุนสิ่งที่ท่านสอน