፩ ጻድቅ ያልሆኑ ሕጎችን ለሚደነግጉ፣ የጻፉአቸውን የግፍን ትእዛዛት ለሚያዝዙ ወዮላቸው፤

፪ ^ሀፍትህ የሚፈልጉትን ለመከልከል፣ እናም የድሃ ሕዝቦቼን መብት ለመውሰድ፣ ^ለመበለቶችንም ሰለባቸው እንዲሆኑላቸው፣ እናም አባት አልባዎችን ለመዝረፍ ዘንድ የግፍን ትእዛዛት አዝዘዋል!

፫ እናም ከሩቅ በሚመጡት ^ሀበመጎብኘታችሁና በመውደሚያችሁ ቀን ምን ታደርጋላችሁ? ለእርዳታስ ወደ ማን ትሸሻላችሁ? ክብራችሁንስ ወዴት ትተዋታላችሁ?

፬ ከእኔ ውጭ ከእስረኞች በታች ይጎነበሳሉ፣ በሚገደሉትም መካከል ይወድቃሉ። በዚህም ሁሉ እንኳን ጌታ ቁጣው አልበረደችም፣ ነገር ግን አሁንም ገና እጁ ተዘርግታለች።

፭ ሶርያ ሆይ፣ የቁጣዬ በትር፣ እናም በእጃቸው ያለው መሳሪያ ^ሀቁጣቸው ነው።

፮ ^ሀበግብዝ ሀገሮችም መካከል እልከዋለሁ፣ እናም ምርኮንና ብዝበዛውንም ይወስድ ዘንድ፣ እና እንደ አደባባይ ጭቃ የተረገጡ ይሆኑ ዘንድ በተቆጣሁአቸው ህዝብ ላይ እልከዋለሁ።

፯ ነገር ግን እርሱ ይህን አላቀደውም፣ ልቡም ቢሆን እንደዚህ አያስብም፤ በልቡ ውስጥ ያለው ግን ብዙ ሀገሮችን ለማጥፋትና ለመቁረጥ ነው።

፰ እንዲህ ይላል፥ መሳፍንቶቼ ሁሉ ነገሥታት አይደሉምን?

፱ ካልኖ እንደ ከርከሚሽ አይደለችምን? ሐማትስ እንደ አርፋድ አይደለችምን? ሰማርያስ እንደ ደማስቆ አይደለችምን?

፲ የተቀረፁ ምስሎቻቸው ከኢየሩሳሌምና ከሰማርያ ምስሎች የበለጡትን፣ የጣዖቶችን መንግስታት ^ሀእጄ እንዳገኘች፤

፲፩ በሰማርያና በጣዖቶቿ እንደአደረግሁት በኢየሩሳሌምና በጣዖቶቿ አላደርግምን?

፲፪ ስለዚህ እንዲህ ይሆናል ጌታ ስራውን በሙሉ በፅዮን ተራራና በኢየሩሳሌም ሲፈፅም፣ ^ሀየአሶርን ንጉስ የኩሩ ልብ ^ለፍሬውን የዐይኑንም ከፍታ ትምክህት እቀጣለሁ።

፲፫ ^ሀእርሱ እንዲህ ብሎአልና፤ በእጄ ጥንካሬና በጥበቤ እነዚህን ነገሮች አድርጌአለሁ፤ እኔ አስተዋይ ነኝና፤ የህዝቦችንም ድንበር ገፋሁ፣ ሀብታቸውንም ዘረፍኩ፣ እናም እንደ ጀግና ሆኜ ፍጥረታትን አጠቃሁ፤

፲፬ እናም እጄ የህዝብን ሀብት እንደ ወፍ ጎጆ አገኘች፤ እና በሰው የተተዉትን እንቁላሎች እንደሚሰበስብ እኔም ደግሞ ምድርን በሞላ ሰበሰብኩ፤ ክንፉን የሚያራግብ፣ ወይም አፉን የሚከፍትም ሆነ የሚጮህ ማንም የለም።

፲፭ ^ሀምሳር የሚጠቀምበትን ሰው እበልጣለሁ ብሎ ^ለይመካልን? ወይስ መጋዝ በሚስበው ላይ እራሱን ያጎላልን? በትርስ በራሱ ያለእጅ እራሷን እንደምትነቀንቅ ወይንም ከዘራ እንጨት እንዳልሆነ ሁሉ እራሱን እንደሚያነሳ!

፲፮ ስለዚህ ጌታ፣ የሰራዊት ጌታ፣ በወፍራሞቹ ላይ መክሳትን ይልካል፣ ^ሀከክብሩም በታች እንደ እሳት መቃጠል የሆነ ቃጠሎን ያስነሳል።

፲፯ እናም የእስራኤል ብርሃን ለእሳት ይሆናል፣ ቅዱሷም ነበልባል ይሆናል፣ እሾሁንና ኩርንችቱንም በአንድ ቀን ያቃጥለዋል፣ ይበላዋልም፤

፲፰ እናም የዱሩንም፣ የፍሬያማውን ሜዳ፣ ክብሩንም፣ ነፍሱንና ስጋውንም ^ሀያቃጥለዋል፤ እነርሱ አርማ ተሸካሚው እንደ ወደቀ ይሆናሉ።

፲፱ እናም ^ሀየተቀሩትም የዱር ዛፎቹ ህፃን መቁጠር እስኪችላቸው ድረስ ትንሽ ይሆናሉ።

፳ እናም ^ሀበዚያ ቀን እንዲህ ይሆናል፣ የእስራኤል ቅሪት፣ እናም ^ለከያዕቆብ ቤት የዳኑት፣ ከእንግዲህ ወዲህ በዚያ በመታቸው ላይ ^ሐአይቆዩም፣ ነገር ግን በጌታ በእስራኤሉ ቅዱስ በእውነት ይመካሉ።

፳፩ ^ሀቅሪቶች ይመለሳሉ፣ አዎን፣ የያዕቆብም ቅሪቶች ቢሆኑ እንኳ፣ ወደ ኃያሉ እግዚአብሔር ይመለሳሉ።

፳፪ እስራኤል ሆይ ህዝብሽ እንደ ባህር አሸዋ የበዛ ቢሆንም እንኳ፣ ቅሪቶቻቸው ይመለሳሉ፤ የተነገረውም ^ሀጥፋት በፅድቅ ^ለይትረፈረፋል።

፳፫ የሰራዊት ጌታ እግዚአብሔር ያለቀ ^ሀየተቈረጠ ነገርን በምድር ሁሉ መካከል ይፈጽማል።

፳፬ ስለዚህ፣ የሰራዊት ጌታ እግዚአብሔር እንዲህ ይላል—በፅዮን የምትኖሩ ህዝቤ ሆይ፣ አሶርን አትፍራው፤ በበትር ይመታሀል፣ ግብፅም ^ሀእንዳደረገው ዘንጉን ያነሳብሀል።

፳፭ ቁጣዬ እስኪፈፀም መዓቴም እስኪያጠፋቸው ጥቂት ጊዜ ቀርቷል።

፳፮ እናም የሰራዊት ጌታ ^ሀምድያምን በሔሬብ አለት በኩል እንደመታው ጅራፍ ያነሳበታል፣ በትሩም በባህር ላይ ይሆናል፣ በግብፅም እንዳደረገው ያነሳዋል።

፳፯ እናም እንዲህ ይሆናል፣ በዚያን ቀን ^ሀሸክሙ ከትከሻህ ላይ ይነሳል፣ ቀንበሩም ከአንገትህ ላይ ይወርዳል፣ ^ለከቅባቱም የተነሳ ቀንበሩም ይጠፋል።

፳፰ ወደ አንጋይ ^ሀመጥቷል፣ በሜጌዶን አልፏል፤ በማክማስም እቃውን አስቀምጧል።

፳፱ እነርሱ መተላለፊያውን አልፈዋል፤ ማረፊያቸውንም በጌባ አድርገዋል፤ ራማትም ፈርታለች፤ የሳኦል ጊብአም አምልጣለች።

፴ የጋሊም ልጅ ሆይ፤ ደሀዋ አናቶት ሆይ፣ ለሌሳ እንኳን እስኪሰማ ድረስ ድምፅሽን ከፍ አድርጊ።

፴፩ መደቤና ሸሽታለች፤ የግቤር ህዝቦችም ሊያመልጡ እራሳቸውን ሰብስበዋል።

፴፪ ነገር ግን በዚያን ቀን በኖብ ላይ ይቀራል፤ በፅዮን ሴት ልጆች ተራራ በኢየሩሳሌም ኮረብታ ላይ እጆቹን ያነቃንቃል።

፴፫ እነሆ፣ ጌታ፣ የሰራዊት ጌታ ቅርንጫፎቹን በሚያስፈራ ኃይል ይቆርጣቸዋል፤ እናም በቁመናቸው ^ሀከፍ ያሉት ይቆረጣሉ፤ እብሪተኞቻቸው ዝቅ ይላሉ።

፴፬ ጥቅጥቅ ያለውንም ጫካ እርሱ በብረት ይቆርጠዋል፣ ሊባኖስም በኃይለኛው እጅ ትወድቃለች።