نوشته‌های مقدّس
اصول و پیمان ها ۴


بخش ۴

وحی داده شده از طریق جوزف اسمیتِ پیامبر به پدرش، جوزف اسمیتِ پدر، در هارمونیِ پنسیلوانیا، فوریۀ ۱۸۲۹.

۱–۴، خدمت دلیرانه خدمتگزارانِ سَروَر را نجات می دهد؛ ۵–۶، صفت های خداگونه آنها را برای خدمت واجد شرایط می کند؛ ۷، به دنبال امور خدا باید بود.

۱ اینک بنگرید، کاری شگفت انگیز قرار است در میان فرزندان آدمی پیش آید.

۲ بنابراین، ای شما که شروع به خدمت به خدا می کنید، ببینید که شما با همۀ دل، توان، ذهن و نیرویتان به او خدمت کنید، که در برابر خدا در روز آخر بی تقصیر بایستید.

۳ بنابراین، اگر شما خواستارید تا به خدا خدمت کنید شما به این کار فراخوانده شده اید؛

۴ زیرا بنگر کشتزار سفید است آمادۀ برداشت؛ و نظر کنید، او که با توانش داسش را می زند، همان در انبار می نهد تا هلاک نشود، بلکه رستگاری را بر روانش می آوَرد.

۵ و ایمان، امید، محبّت و مِهر ورزیدن، تنها به شُکوه خدا نظر داشتن، او را برای این کار واجد شرایط می کند.

۶ ایمان، پارسایی، دانش، میانه روی، بُردباری، مهربانی برادرانه، پرهیزکاری، محبّت، فروتنی، کوشایی را بیاد داشته باشید.

۷ جویا شوید، و شما دریافت خواهید کرد؛ در بزنید، و آن بر روی شما باز خواهد شد. آمین.