Jozef, zoon van Jakob

Jozef uit het Oude Testament was de eerstgeboren zoon van Jakob en Rachel (Gen. 30:22–24; 37:3).

Jozef verkreeg het eerstgeboorterecht in Israël omdat Ruben, de eerstgeboren zoon van Jakobs eerste vrouw, het door overtreding verspeelde (1 Kron. 5:1–2). Omdat hij rechtvaardig was, kwam de zegen daarna aan Jozef toe als eerstgeboren zoon van Jakobs tweede vrouw. Jozef kreeg ook een zegen van zijn vader kort voor diens dood (Gen. 49:22–26).

Jozef was een man van karakter, ‘verstandig en wijs’ (Gen. 41:39). Zijn afwijzing van Potifars vrouw is een voorbeeld van geloof, kuisheid en onkreukbaarheid (Gen. 39:7–12). Toen Jozef in Egypte zijn ware identiteit aan zijn broers had onthuld, bedankte hij hen in plaats van hen te verwijten hoe zij hem hadden behandeld. Hij was ervan overtuigd dat hun optreden de vervulling van Gods wil in de hand had gewerkt (Gen. 45:4–15).

Openbaring uit de laatste dagen onthult de grotere zending van het huis van Jozef in de laatste dagen (BJS, Gen. 50:24–38 [Aanhangsel]; 2 Ne. 3:3–24; 3 Ne. 20:25–27).