خانه ای که در آن روح سرور ساکن است.

با دنبال کردن پیشنهاد رئیس راسل م نلسون به دوباره خوانی کتاب مورمن، ایمانتان به ناجی رشد کرده است. شما گذرها و کلماتی را که به ناجی رجوع می کرد رنگ کردید. ایمان شما به عیسی مسیح رشد کرد. ولی بمانند گیاهی نو رسیده، اینچنین ایمانی پژمرده می شود مگر مرتب عهد کنید که برای رشدش تفکر و دعا کنید .

شاید همه اعضای خانواده اکنون سرمشق شما را در رشد ایمانتان دنبال نکنند. ولی از تجربه آلمای جوانتر قوت قلب بگیرید. در نیاز دردآورش به توبه و بخشش، او ایمان پدرش به عیسی مسیح را بیاد آورد. فرزندان شما شاید ایمان شما را به ناجی در لحظه ای که در بیچارگی نیاز به توبه دارند، بیاد آورند . آلما از اینچنین لحظه ای گفت:

”و چنین گذشت که همچنان که من بدین گونه در عذاب زجر می کشیدم، در حالیکه من با یاد گناهان بسیارم آشفته بودم، بنگر، من همچنین به یاد آوردم که نبوّتِ پدرم به مردم دربارۀ آمدن یک عیسی مسیح، یک پسر خدا، که برای گناهان جهان کفّاره می دهد را شنیده ام.

”اینک، در حالیکه ذهن من درگیر این اندیشه بود، در دلم فریاد برآوردم: آه عیسی، تو پسر خدا، بر من که در زردآبِ تلخ هستم، و با زنجیرهای ابدیِ مرگ فرا گرفته شده ام رحمت داشته باش.

”و اینک، بنگر، هنگامی که به این می اندیشیدم، دیگر دردهایم را به یاد نیاوردم؛ آری، من دیگر با یاد گناهانم آشفته نبودم.“^۴

علاوه بر سرمشق شما در رشد در ایمان، دعا شما در خانواده نقش حساسی در خانه را مکانی مقدس ساختن دارد. معمولا یک نفر انتخاب می شود که بلند دعا کنند وقتی دعا به وضوح از طرف کسانی که زانو زده و گوش می دهند به خداست ، ایمان در همه آنها رشد می کند. آنها می توانند بروز عشق را به پدر آسمانی و به ناجی احساس کنند. و آنگاه که شخصی که دعا را میکنند نام آنهای را که در آن حلقه خانواده زانو زده اند را می آورد، همه عشق به خود انها و هر عضو خانواده را احساس می کنند.

حتی آنگاه که اعضای خانواده در خانه زندگی نمی کنند، دعا می تواند بندهای عشق ایجاد کند. دعا در خانواده به همه دنیا می رسد. بیش از یکبار دیده ام که یک عضو خانوادهام در جایی دور در همان لحظه برای همان چیزی دعا می کرده که من دعا می کردم. برای من، گفته قدیمی ”خانواده ای که با هم دعا می کنند با هم می مانند“ می تواند به ”خانواده ای که با هم دعا می کنند با هم هستند حتی آنگاه که از هم جدا هستند.“ بست داده شود.

از آنجایی که هیچکدام از ما کامل نیستیم و احساسات زود جریحدار می شود، خانواده تنها آنگاه می تواند آسایشگاهی باشد که ما صادقانه و سریع توبه کنیم. پدر و مادر می توانند سر مشقی باشند. از حرفهای خشن یا افکار نامهربان می توان بسرعت توبه کرد. یک ”متاسفم“ ساده می تواند زخمها را شفا دهد و بخشش و محبت را دعوت کند.

پیامبر یوسف اسمیت برای ما الگوی بود، با طرزی که با حملات شریرانه، با خائنانف و یا حتی با اختلافات در خانواده اش تا می کرد. او سریع می بخشید، اگرچه می دانست که حمله کننده شاید دوباره حمله کند. او تقاضای بخشش می کرد، و آزادانه می بخشید.^۵

پسران موصایا مصمم بودند که مژده را به همه تقدیم کنند. این خواسته از تجربه شخصی آنها از توبه سرچشمه می گرفت. آنها تحمل فکر این که کسی زجر اثرات گناه را، مانند آنها بکشد ،را نداشتند پس سالها پس زده شدن، سختی، و با خطر روبرو شدند تا که مژده عیسی مسیح را به دشمنانشان تقدیم کنند. در این پروسه، آنها شادی را در همه آنانی که توبه کردند و شادی بخشیده شدن از طریق کفاره عیسی مسیح را تجربه کردند، یافتند.

اعضای خانواده مان درخواسته خود که در میان گذاشتن مژده است رشد خواهند کرد همچنان که شادی بخشش را حس می کنند. این شادی می تواند حتی آنگاه که ازشام خداوندی بهره می گیریم و پیمان هایمان را تجدید می کنیم بوجود آید. روحیه مبلغی در خانه مان رشد می کند آنگاه که فرزندان و والدین شادی بخشش را در جلسه شام خداوندی حس می کنند. بانمونه بودن در احترامی که می گذارند، هم والدین و هم فرزندان به هم کمک می کنند که آن شادی را حس کنند. آن شادی تاثیر زیادی در مبدل کردن خانه هایمان به مرکز تعلیم مبلغین دارد. نه همه خدمت مبلغی خواهند کرد، ولی همه احساس آرزوی در میان گذاشتن مژده را، که به آنها حس آرامش و بخشش داده ،خواهند داشت. و چه در حال خدمت تمام وقت با نه، همه می توانند شادی تقدیم مژده به بقیه را حس کنند.

هم برای والدین و هم برای فرزندان ، معبد بهترین فرصت برای کسب احساسی برای، و عشقی به مکان های آسمانی است. این مخصوصا در مورد بچه های کوچک صدق می کند. بچه ها با نور مسیح بدنیا می آیند. حتی یک نوزاد احساس می کند که معبد مقدس است. از آنجای که والدین بچه های کوچک خود را دوست دارند، معبد برای آنها مایانگر امیدی است که انها می توانند بچه هایشای را تا ابد در خانواده های جاودان داشته باشند که به آنها مهر بورزند.

بعضی از شما عکس معبد را در خانه خود دارید. همچنانکه معبد ها در سرتا سر دنیا اضافه می شوند، برای بسیاری از والدین دیدار باغ معبد با خانواده شان مُیسر می شود بعضی ها حتی قادر خواهند بود،وقتی معبد ها ساخته میشوند، در ”خانه باز“ (جشن عموعی) حاضرشوند. والدین می توانند از فرزندان بپرسند چه احساسی در نزدیکی یا در درون معبد داشتند.

هر پدر و مادری می تواند شهادت دهد که معبد برای او چه اهمیتی داشته است. رئیس ازرا تفت بنسون که معبد را دوست می داشت، خیلی وقت ها از اینکه بتماشایی مادرش می ایستاد که با احتیاط لباس های معبدش را اتومی کرد ، صحبت می کرد.^۶ او از خاطراتش وقتی که پسر بچه ای بود صحبت می کرد که خانواده اش را تماشا می کرده که خانه را به قصد معبد ترک می کردند.

وقتی رئیس کلیسا بود، در معبد هر هفته همان روز هفته حاضر می شد. همیشه کار معبد را برای یکی از اجدادش بجا می آورد. این بیشتر از سرمشق والدین اش سرچشمه می گرفت.

در حین کوشش تان برای ایجاد خانه ای که سرایی ایمان به سرور عیسی مسیح باشد و سرایی که مملو از محبت، مجبت ناب مسیح، باشد، بزرگترین شادی های یتان را می یابید بازآوری مژده از تفکر در پرسشی فروتنانه در خانه ای فروتنانه آغاز شد و می تواند ادامه پیدا کند در هر یک از خانه های ما آنگاه که ما ادامه می دهیم که اصول مژده را در آنجا برپا کرده و به آن عمل کنیم. این امید و خواسته عمیق من بوده از وقتی که پسری کوچک بودم. شما همه چشم انداز های به اینچنین خانه های داشته اید. بسیاری از شما ، با کمک سرور، آن را ایجاد کرده اید.

بعضی با تمام دل برای این برکت سعی کرده اید، و هنوز بدست اش نیاوردید. قول من به شما همان قولی است که یک عضو گروه دوازده رسولان به من داد من به او گفتم که بدلیل انتخاب هایی که بعضی از افراد خانواده دور من کرده اند، شک دارم که بتوانیم در دنیای که درپیش است با هم باشیم. او گفت، آنچنان که بیاد می آورم، ”تو نگران مسئله اشتباهی هستی. تو فقط شایسته برای پادشاهی سلستیالی زندگی کن، و ترتیب شدن خانواده ها شگفت انگیزتر از آنی خواهد بود که تصورش را می کنی.“

من معتقدم که او این امید شاد را به هر یک از ما در این دنیای فناپذیر می دهد، هر یک از ما که آن چه بتوانیم می کنیم تا خود و خانواده مان را واجد شرایط زندگی جاودان کنیم. من می دانم که طرح پدر ، طرح شادکامی است. من شهادت می دهم که طرح او برای هر کدام از ما که بیشترین تلاشمان را برای مُهرو موم شدن تا ابدیت در خانواده کرده ایم، را ممکن می کند.

من می دانم که کلید های کشیشی بازآورده شده به یوسف اسمیت در خطی نشکسته دست بدست به رئیس راسل م نلسون رسیده. آن کلیدها مُهر خانواده ها را امروز ممکن می کند. من میدانم که پدر آسمانی ما ، فرزندان روحانی اش ، را با عشقی کامل دوست دارد. می دانم که به خاطر کفاره عیسی مسیح، ما می توانیم توبه کنیم، پاک شویم، و شایسته این شویم که در خانواده های پر محبت تا به ابد با پدر آسمانی مان و پسر محبوبش، عیسی مسیح زندگی کنیم. به اینگونه شهادت می دهم در نام عیسی مسیح، آمین.