Ik lees de Liahona al sinds ik op 14-jarige leeftijd lid van de kerk werd. Het tijdschrift heeft mijn leven en dat van mijn familie ingrijpend veranderd. Toen ik op zending was en we iemand doopten, gaf ik het nieuwe lid meteen een abonnement, omdat ik wist dat hij of zij er net zo mee geholpen zou zijn als ik.

Het tijdschrift Liahona heeft mij kennis gegeven, en die kennis is mijn relaties met anderen ten goede gekomen. De verhalen die erin staan spreken mij erg aan, vooral ‘Voorbereiding op een zending’ (oktober 2008, p. K14) en ‘Vergeet nooit dat je mormoon bent’ (januari 2009, p. 44). Het tijdschrift heeft mij besef gegeven van de zin van het leven; het heeft mij kracht gegeven.

Toen ik de boodschap van president Thomas S. Monson in de Liahona van december 2008 las (‘De beste Kerstmis ooit’, p. 2), vulde mijn ziel zich met een gevoel van vrede en overvloed. Ik moest aan Christus denken en wilde in zijn voetsporen wandelen. Dank u voor de Liahona – voor het licht en de vrede die onze zielen vervullen.