Zekere vrouwen
Zekere vrouwen zijn geworteld in de Heiland Jezus Christus en hebben hoop door de belofte van zijn zoenoffer.
Mijn lieve zusters, wij houden van u en danken u voor uw warme, enthousiaste reactie op de uitnodiging van het Eerste Presidium om het project #iwasastranger te steunen. Blijf alstublieft bidden, naar de influisteringen van de Geest luisteren en naar die ingevingen handelen.
Wanneer ik in de buurt waar ik woon of ergens ter wereld op weg ben, wordt mij regelmatig gevraagd: ‘Kent u me nog?’ Omdat ik helaas niet volmaakt ben, moet ik bekennen dat ik me iemands naam vaak niet herinner. Maar ik herinner me wel dat mijn hemelse Vader me echte liefde heeft doen voelen, wanneer ik met zijn dierbare zoons en dochters samen was.
Onlangs mocht ik enkele dierbare zusters in de gevangenis bezoeken. Toen we innig afscheid namen, smeekte een lieve vrouw: ‘Zuster Burton, vergeet ons alstublieft niet.’ Ik hoop dat zij en anderen die niet vergeten willen raken, zullen voelen dat we aan hen denken, nu ik tot u spreek.
Zekere vrouwen in de tijd van de Heiland: in de Heer Jezus Christus geworteld
Door de eeuwen heen zijn onze zusters een voorbeeld geweest van het patroon van getrouw discipelschap waarnaar wij streven. ‘In het Nieuwe Testament wordt gesproken over [zekere] vrouwen, sommigen bij naam, anderen naamloos, die geloof in Jezus Christus [en zijn verzoening] oefenden, zijn leringen kenden en naleefden, en van zijn bediening, wonderen en majesteit getuigden. Deze vrouwen werden voorbeeldige discipelen en belangrijke getuigen in het heilswerk.’1
Luister eens naar wat Lukas schrijft. Eerst tijdens de bediening van de Heiland:
En het gebeurde […] dat [Jezus] reisde van stad tot stad en van dorp tot dorp trok en er predikte en het Evangelie van het Koninkrijk van God verkondigde. En de twaalf waren bij Hem,
en zekere vrouwen […], Maria, die Magdalena genoemd werd, […] en Johanna, […] en Susanna en vele anderen, […] dienden [Hem].’2
Dan na zijn opstanding:
‘Ook hebben zekere vrouwen […] die vroeg in de morgen bij het graf geweest zijn;
‘[…] toen zij Zijn lichaam niet vonden, [gezegd] dat ze zelfs een verschijning van engelen gezien hadden, die zeiden dat Hij leeft.’3
Ik heb vele keren over de schijnbaar onbelangrijke uitdrukking ‘zekere vrouwen’ heen gelezen, maar toen ik onlangs dieper peinsde, leken die woorden van de pagina af te springen. Synoniemen van één betekenis van het woord ‘zeker’ in verband met gelovige, zekere vrouwen, zijn: overtuigd, positief, vol vertrouwen, sterk, mondig en betrouwbaar.4
Toen ik over die krachtig termen nadacht, moest ik denken aan twee zekere vrouwen in het Nieuwe Testament die een positief, zelfverzekerd, sterk getuigenis van de Heiland gaven. Hoewel zij, net zoals wij, onvolmaakt waren, was hun getuigenis inspirerend.
Herinnert u zich de naamloze vrouw bij de bron die anderen uitnodigde om te komen kijken wat zij over de Heiland te weten was gekomen? Zij gaf een zeker getuigenis in de vorm van een vraag: ‘Zou Hij niet de Christus zijn?’5 Haar getuigenis en uitnodiging waren zo krachtig dat ‘velen […] in Hem [geloofden].’6
Na het overlijden van haar broer, Lazarus, verklaarde Martha, de geliefde discipel en vriendin van de Heer, ongetwijfeld met diepe emotie: ‘Heere, als U hier geweest was, zou mijn broer niet gestorven zijn.’ En luister hoe zeker zij was: ‘Maar ook nu weet ik dat God U alles wat U van God vraagt, geven zal.’ Verder getuigde ze: ‘Ik geloof dat U de Christus bent, de Zoon van God, die in de wereld komen zou.’7
Wij leren van die zusters dat zekere vrouwen discipelen zijn die in de Heiland Jezus Christus geworteld zijn en hoop hebben door de belofte van zijn zoenoffer.
Zekere vrouwen leven hun verbonden van de herstelling na: tot offeren bereid
In de oudheid brachten zekere vrouwen offers wanneer zij getuigden van de leringen van Jezus en ernaar leefden. Zekere vrouwen in de begintijd van de herstelde kerk deden dat ook. Drusilla Hendricks en haar gezin behoorden als recente bekeerlingen tot de groep die onder de vervolging van de heiligen in Clay County (Missouri, VS) leden. Haar man raakte blijvend verlamd tijdens de slag bij Crooked River. Nu moest zij hem verzorgen én in het onderhoud van haar gezin voorzien.
‘Op een extra zorgelijk moment waarop het gezin geen eten meer had, zei een stem tegen haar: “Houd vol, want de Heer zal erin voorzien.”
Toen haar zoon werd gevraagd om zich bij het Mormoons Bataljon aan te sluiten, verzette Drusilla zich aanvankelijk en worstelde in gebed met de Heer, totdat ‘het was alsof een stem tegen haar zei: “Wil je de hoogste heerlijkheid niet?” Ze antwoordde natuurlijk: “Jawel”, en de stem sprak verder: “Hoe denk je die te bereiken zonder de grootste offers?”’8
Wij leren van deze zekere vrouw dat we bereid moeten zijn om offers te brengen ten einde onze verbonden na te leven.
Zekere vrouwen nu: gedenken en ons voorbereiden om zijn terugkeer te vieren
Ik heb enkele zekere vrouwen in de tijd van de Heiland en in de vroege dagen van het herstelde evangelie genoemd. Welke voorbeelden van discipelschap en getuigenis van zekere vrouwen zijn er in onze tijd?
Onlangs was ik naar Azië gezonden en daar werd ik weer geïnspireerd door de vele zekere vrouwen die ik ontmoette. Ik was vooral onder de indruk van eerstegeneratieleden in India, Maleisië en Indonesië die thuis volgens het evangelie proberen te leven. Dat vergt soms grote offers, omdat die leefwijze vaak indruist tegen de cultuur van de familie en het land. De zekere vrouwen van meerdere generaties in Hong Kong en Taiwan zijn hun gezin, de kerkleden en hun omgeving steeds tot zegen, doordat zij in de Heiland geworteld zijn en bereid om voor hun verbonden te offeren. En zo zijn er overal in de kerk vergelijkbare zekere vrouwen.
Een zekere vrouw die mij al decennia tot zegen is, heeft de laatste vijftien jaar geworsteld met de uitputtende, zware, progressieve ziekte die ‘Inclusion body’-myositis heet. Hoewel zij aan een rolstoel gekluisterd is, probeert ze dankbaar te zijn en houdt zich vast aan haar ‘ik-kan-lijst’. Die lijst bevat items van wat zij kan, zoals ik kan ademhalen, ik kan slikken, ik kan bidden en ik kan de liefde van mijn Heiland voelen. Ze geeft bijna dagelijks haar zekere getuigenis, dat op Christus gebouwd is, aan haar familieleden en vrienden.
Onlangs hoorde ik het verhaal van Jenny. Ze is een teruggekeerde zendelinge wier ouders tijdens haar zending gescheiden zijn. Ze vertelde dat het idee om terug naar huis te gaan haar ‘doodsbang maakte’. Maar aan het eind van haar zending in Italië ging ze op weg naar de Verenigde Staten nog langs het zendingshuis. Een zekere vrouw, de vrouw van de zendingspresident, zorgde liefdevol voor haar door gewoon haar haar te borstelen.
Jaren later was een andere zekere vrouw, Terry, de ZHV-presidente van een ring en een discipel van Jezus Christus, Jenny tot zegen, toen Jenny als ZHV-presidente van haar wijk geroepen werd. Jenny werkte in die tijd aan haar dissertatie voor haar doctorsgraad. Niet alleen was Terry als Jenny’s leidster een mentor voor haar, maar ze zat ook tien uur lang bij Jenny in het ziekenhuis, toen die de verontrustende diagnose van leukemie kreeg. Terry bezocht Jenny in het ziekenhuis en bracht haar naar haar afspraken. Jenny bekende: ‘Ik geloof dat ik verscheidene keren in haar auto heb overgegeven.’
Ondanks haar ziekte diende Jenny dapper als ZHV-presidente van de wijk. Zelfs toen het erg slecht ging, belde ze zusters op, stuurde berichtjes en mailtjes vanaf haar ziekbed en nodigde zusters uit om haar te bezoeken. Ze stuurde haar zusters kaartjes en briefjes. Zo gaf ze liefde vanaf een afstand. Toen de wijk een foto van haar presidium voor de wijkgeschiedenis wilde hebben, kregen ze deze foto. Omdat Jenny zelf een zekere vrouw is, nodigde ze iedereen uit om elkaars lasten te dragen, ook die van haarzelf.
Als zekere vrouw getuigde Jenny: ‘We zijn hier niet alleen om anderen te redden, maar ook om onszelf te redden. En die redding vindt plaats als we met Jezus Christus samenwerken; als we zijn genade en verzoening en zijn liefde voor de vrouwen in de kerk begrijpen. Dat gebeurt als we eenvoudige dingen doen zoals iemands haar borstelen, een briefje sturen met een geïnspireerde, heldere boodschap van hoop en genade, of toestaan dat vrouwen ons dienen.’9
Zusters, als we afgeleid zijn, vertwijfeld, ontmoedigd, zondig, bedroefd of beproefd, laten we dan de uitnodiging van de Heer aannemen om van zijn levend water te drinken, zoals de zekere vrouw bij de bron. En laten we ook anderen daartoe uitnodigen en ons eigen zekere getuigenis geven: ‘Zou Hij niet de Christus zijn?’
Als het leven oneerlijk lijkt — zoals dat waarschijnlijk voor Martha het geval was na het overlijden van haar broer — als we het verdriet meemaken van eenzaamheid, onvruchtbaarheid, het verlies van geliefden, geen kans op een huwelijk of gezin, een gebroken gezin, een verlammende depressie, lichamelijke of emotionele ziekte, verstikkende stress, angst, verslaving, financiële zorgen of een overvloed aan andere mogelijkheden, laten we dan aan Martha denken en met vergelijkbare zekere geloof getuigen: ‘Maar ook nu weet ik [en] geloof [ik] dat U de Christus bent, de Zoon van God.’
Laten wij denken aan de zekere vrouwen die onze geliefde Heiland niet in de steek wilden laten bij zijn vreselijke lijden aan het kruis. Uren later waren zij de bevoorrechte eerste zekere getuigen van zijn heerlijke opstanding. Laten wij dicht bij Hem blijven in onze gebeden en Schriftstudie. Laten we nader tot Hem komen door elke week bij de verordening van het avondmaal goed voorbereid van de heilige symbolen van zijn zoenoffer te nemen. En laten we onze verbonden naleven door anderen in tijden van nood te dienen. Misschien kunnen we dan bij de zekere vrouwen horen, discipelen van Jezus Christus, die zijn heerlijke wederkomst met Hem zullen vieren.
Zusters, ik getuig van liefdevolle hemelse Ouders, van onze Heiland, Jezus Christus, en zijn oneindige verzoening voor ons. Ik weet dat de profeet Joseph Smith de voorgeordende profeet van de herstelling was. Ik weet dat het Boek van Mormon waar is en dat het door de macht van God is vertaald. Ons is in deze tijd een hedendaagse profeet gegeven, president Thomas S. Monson. Van dat alles ben ik zeker! In de naam van Jezus Christus. Amen.
Noot: zuster Burton is op 1 april 2017 als algemeen ZHV-presidente ontheven.