Als we de tempel als vanzelfsprekend beschouwen, is hij niet in ons hart. We moeten bedenken welke zegeningen we door de tempel kunnen krijgen en zo vaak gaan als we kunnen. Zelfs als je maar een paar keer per jaar kunt gaan, kun je die bezoeken zinvoller maken door namen van familieleden mee te nemen of te vasten. De Geest is heel bijzonder in het huis van de Heer — maak goed gebruik van je bezoek.

De tempel maakt mij gelukkig. Als ik naar de tempel ga, kom ik meer te weten over mijn hemelse Vader en Jezus Christus. Mijn werk in de tempel sterkt me en vergroot mijn spiritualiteit. Ik krijg er een beter inzicht in het doel van ons leven. De tempel geeft me moed om beproeving en verleiding te doorstaan en kracht waarmee ik mijn zwakheden kan overwinnen. De tempel is de enige plek waar we als familieleden voor eeuwig aan elkaar kunnen worden verzegeld, dus ik bereid me voor om naar de tempel te gaan, en rein en waardig te blijven.

Het duurt zeven uur om de Frankfurttempel te bereiken, dus ik kan er maar twee keer per jaar een week met mijn familie naartoe. Maar als ik de kans krijg om een keer extra te gaan, dan grijp ik die met beide handen aan, want ik weet dat het een grote zegen is. Ik houd de geest van de tempel bij me door elke dag in de Schriften te lezen. Ik gebruik mijn tempelaanbeveling als boekenlegger. Elke keer dat ik die zie, stel ik mezelf vragen om te controleren of ik tempelwaardig ben. Dat geeft me kracht, en het helpt me om de Geest te voelen. Ook al is de tempel ver weg, ik kan er toch dagelijks naar streven om zo te leven dat ik er naartoe kan.

Twee of drie keer per jaar naar de tempel gaan is goed, zolang je het maar met een oprecht en zuiver hart doet. We kunnen onze kerkleiders aanmoedigen om tempelreizen te organiseren. Als we niet kunnen gaan, laten we dan proberen om onszelf voor te bereiden op de tijd dat we er wél heen kunnen, zodat we met grote vreugde gaan. Ons leven is druk, maar de profeten hebben beloofd dat we gezegend worden als we naar het huis van de Heer gaan.

Probeer eens het volgende: lijst een plaat van de tempel in en zet er deze tekst onder: ‘Op een dag ga ik hier naartoe!’ Hang de plaat op in je kamer, waar je hem elke dag ziet. Maak een lijst van dingen die je wel en niet zult doen zodat je waardig bent om naar de tempel te gaan. Leg de lijst dichtbij de plaat.

Schrijf in je dagboek over de tijd die je in de tempel door hebt gebracht en lees het thuis nog eens na. Zo herinner je je de gevoelens die je had. Het is vooral belangrijk om persoonlijke openbaringen te noteren. Als ik naar de tempel ging, probeerde ik altijd aandachtig naar de Geest te luisteren, want Hij staat altijd klaar om ons te helpen met leren. Elke keer dat ik luisterde, ontdekte ik nieuwe waarheden omtrent Jezus Christus en onze hemelse Vader, en over het tempelwerk. Als ik me in de tempel op geestelijke zaken richt, waardeer ik het meer en wordt de tempel zinvoller voor me.

Ik denk dat familiehistorisch werk heel dichtbij tempelwerk komt, zonder dat je in de tempel bent. Je kunt familie- of wijkleden die naar de tempel gaan namen meegeven. Als je aan je familiegeschiedenis werkt en je thuis een heilige plek blijft, ben je dichtbij de tempel zelfs als je er kilometers van verwijderd bent.