Thuiskeersets uitdelen
De auteur woont in Mindanao (Filipijnen).
Illustratie Julie Yellow
Het regende en er stond een koude wind. Ik zag ontwortelde en ontbladerde bomen. Hier en daar was de stroom uitgevallen wegens beschadigde elektrische leidingen. Het leek wel een spookstadje. Alles was weggewaaid. Mensen hadden honger en ze verlangden naar onderdak.
Mijn hart was vol verlangen om te dienen. Mijn familie en andere kerkleden waren naar een arme plaats gereisd waar een tyfoon duizenden woningen had verwoest en duizenden levens had geëist. We waren er om hulpgoederen aan de armen te geven.
Toen we gearriveerd waren, zag ik het verdriet op de gezichten van de mensen. Ik besefte toen hoe gezegend wij waren omdat onze woningen niet verwoest waren.
Het regende nog toen we noodpakketten begonnen uit te delen op een modderig sportveld, maar dat deerde ons niet. De noodpakketten — setjes met plastic schaaltjes, theepotten, borden, vorken, glazen en flacons — hadden we de bijnaam ‘thuiskeersets’ gegeven. Toen ik met mijn familie noodpakketten aan de mensen uitdeelde, beloonden ze ons met een hartelijke glimlach en een bedankje.
De onbetaalbare dankbaarheid van de mensen beurde me op, en ik voelde de invloed van de Geest. Hun glimlach gaf aan dat er hoop is en dat onze hemelse Vader en Jezus Christus ons nooit in de steek laten, en altijd licht brengen in duistere tijden.
Ik weet dat we, als we elkaar dienen en liefhebben, eeuwige zegeningen krijgen en christelijke eigenschappen beërven. De zegenen van dienstbetoon komen niet altijd meteen, maar ze zullen komen als we anderen met een oprecht hart blijven dienen. Ik weet dit: ‘Wanneer gij in dienst van uw medemensen zijt, [zijt] gij louter in dienst van uw God’ (Mosiah 2:17).