۲۰۱۰-۲۰۱۹
یک دادخواست از خواهرانم
2015


یک دادخواست از خواهرانم

ما به نیرو، ایمان، اعتقاد راسخ ، به توانائی در رهبری کردن به دانائی و صدای تان نیاز داریم.

ارشد رزبند، استیونسون، و رنلاند عزیز، ما برادران تان، شما را به گروه دوازده رسولان خوشامد می گوئیم. ما از خدا بخاطر الهاماتی که به پیامرش، رئیس توماس اس. مونسون می دهد سپاسگزاریم.

برادران و خواهران، هنگامیکه شش ماه پیش در کنفرانس عمومی گرد هم آمدیم، هیچکدام از ما انتظار آمدن چنین تغییراتی که احساسات عمیق همۀ کلیسا را آشفته می سازد نداشتیم. ارشد ال تام پری پیام قدرتمندی دربارۀ نقش غیر قابل تعویض ازدواج و خانواده در برنامۀ خداوند را ارا ئه داد. تنها چند روز بعد، ما شُکّه شدیم وقتی دانستیم سرطان بزودی او را از ما می گیرد.

هرچند سلامتی رئیس بوید کی پکر داشت کاهش می یافت، او در کار خداوند به خدمت کردن” ادامه داد. او در آوریل گذشته نحیف بود، ولیکن مصمّم بود تا گواهی اش را تا آخرین نفس اعلام کند. سپس، درست ٣۴ روز پس از فوت ارشد پری، رئیس پکر هم به دنیای دیگر رفت.

دلمان برای ارشد ریچارد جی اسکات در آخرین کنفرانس عمومی تنگ شد، امّا بر گواهی قدرتمندی که او از ناجی در بسیاری از کنفرانس های قبلی داده بود تعمّق کرده ایم. و تنها ١٢ روز پیش، ارشد اسکات به خانۀ ابدی خوانده شد وبه جنین محبوبش پیوست.

من افتخارداشتم با همۀ این برادرانم در روز های آخرشان، منجمله با خانوادۀ رئیس پکر و ارشد اسکات، قبل از فوتشان باشم. باور کردن اینکه این سه دوست ارزشمند، خدمتگزاران مهّم خداوند، ما را ترک کرده اند، برایم سخت بوده است. بیشتر از اینکه بتوانم تشریح کنم، دلم برایشان تنگ شده است.

همانطور که دربارۀ این حوادث غیر منتظره تعمّق کرده ام، یکی از اثراتی که در من مانده است چیزی است که من در همسران بازماندۀ آنها مشاهده کرده ام. چهره های آرام خواهر دانا اسمیت پکر و خواهر باربارا دیتون پری در کنار شوهرانشان، هر دو سرشار از عشق، راستی، و ایمان پاک در ذهنم بطور محو ناپذیری نقش بسته اند.

هنگامی که خواهر پکر درکنار شوهرش در ساعات آخر او نشست، او آن آرامشی را که ماورای درک است به چهره داشت.١ هر چند متوجّه شد که همدم محبوبش برای ۷٠ سال، به زودی او را ترک خواهد کرد، او آرامش یک زنی سرشار از ایمان را نشان داد. او مثل یک فرشته به نظر می رسید، درست مانندش در این عکسشان به هنگام اهداء معبد شهر بریگام.

تصویر
رئیس و خواهر پکر در معبد شهر بریگام یوتا

من همان نوع عشق و ایمان را در چهرۀ خواهر پری دیدم. وفای او هم به شوهرش و هم به خداوند آشکار بود، و عمیقآ بر من تأثیر گذاشت.

تصویر
ارشد و خواهر پری

درطول ساعات آخر شوهرانشان، و در ادامه تا امروز، این زنان بی باک، آن قدرت و شجاعتی که زنان پیماندار همیشه نشان می دهند، نشان داده اند.٢ اندازه گیری نفوذی که چنین زنان دارند ممکن نیست، نه تنها در خانواده بلکه در کلیسای خداوند، به عنوان همسر، مادر، و مادر بزرگ؛ به عنوان خواهر و خاله، عمه؛ به عنوان معلّمان و رهبران؛ و به خصوص به عنوان نمونه و مدافعان مؤمن.٣

این در هر دوره زمان مژدۀ الهی حتّی از زمان آدم و حوّا راست بوده است. با وجود این زنان این دوره از زنان دوران دیگر متمایز هستند، زیرا که این دوره از هر گونه دورۀ دیگر متمایز است.۴ این دوره هم امتیازات و هم مسئولیت ها را می آورد.

تصویر
تصویر رئیس کیمبال

سی و شش سال پیش، در سال ١٩۷٩، رئیس اسپنسر دبلیو. کیمبال یک پیشگوئی عمیقی در مورد تاثیری که زنان پیماندار بر آیندۀ کلیسای خداوند خواهند داشت اعلام کرد. او نبوّت کرد: ”اکثر رشد عمده ای که در آخرین روزها به کلیسا خواهد آمد به خاطر بسیاری از زنان خوب دنیا … خواهد بود که به تعداد زیادی به کلیسا جذب خواهند شد. این به درجه ای اتفاق می افتد که زنان کلیسا درستکاری و نظم را در زندگی شان منعکس می کنند و به آن درجه ای که زنان کلیسا متمایز و متفاوت به نظر می رسند—در راه های شادی—از زنان دنیا.”۵

خواهران عزیزم، شما آن همکاران حیاتی ما در طول این صحنه های پیچ در پیچ می باشید، آن روزی که سرپرست کیمبال پیش بینی کرد، امروز است. شما آن زنانی هستید که او پیش بینی کرد. تقوا، نور، عشق، دانش، شجاعت، شخصیت، ایمان، و زندگی درستکار شما زنان خوب دنیا را به همراه خانواده هایشان با تعداد بی سابقه ای به کلیسا جذب خواهد کرد!٦

ما، برادران شما، ما به نیرو، ایمان، اعتقاد راسخ ، به توانائی در رهبری کردن به دانائی و صدای تان نیاز داریم. این ملکوت خدائی بدون زنانی که پیمانهای مقدس می بندند و سپس آنها را نگه می دارند، کامل نبوده و نمی تواند کامل باشد، زنانی که می توانند با قدرت و اقتدار خدا صحبت کنند!۷

رئیس بوید کی پکر اعلام کرد:

”ما به زنانی که منظّم هستند و زنانی که می توانند سازمان دهند نیاز داریم. ما به زنانی با توانائی در مدیریّت که می توانند برنامه ریزی و اداره و خدمت کنند، نیاز داریم، زنانی که می توانند آموزش دهند، زنانی که می توانند ابراز عقیده کنند. …

”ما به زنانی که دارای هدیۀ تشخیص دادن هستند کسانی که می توانند روند ها را در دنیا مشاهده کرده و آنهائی را که، هر چند توده پسند، کم عمق یا خطرناک هستند تشخیص دهند.”۸

امروز، اجازه دهید اضافه کنم که ما به زنانی که می دانند چگونه با ایمان شان چیزهای مهّم را به اجرا در آورند و آنهائی که مدافعان شجاع اصول اخلاقی و خانواده ها در یک دنیای مملو از گناه، هستند نیاز داریم. ما به زنانی که در چوپانی از فرزندان خدا در مسیر پیمانداری به سمت تجلیل وفا دار هستند نیاز داریم؛ زنانی که می دانند چگونه الهام شخصی بگیرند، کسانی که قدرت و آرامش موهبت معبد را درک می کنند؛ زنانی که می دانند چگونه قدرت بهشتی را برای حفاظت و تقویت کودکان و خانواده ها درخواست کنند؛ زنانی که بدون ترس آموزش می دهند.

در طول زندگی ام، من از برکت چنین زنانی بر خوردار بوده ام. همسر فوت شده ام، دانتزل، چنین زنی بود. من برای نفوذی که او در عوض–کردن تمام جنبه های زندگی ام داشت همیشه سپاسگزارش خواهم بود، منجمله در تلاش های پیشگامانۀ من در انجام عمل جرّاحی قلب.

پنجاه و هشت سال پیش از من خواسته شد تا روی یک دختر کوچک، که بیماری مادر زادی قلبی شدیدی داشت عمل کنم. برادر بزرگش ازچنین بیماری مرده بود. پدر و مادر او برای کمک التماس کردند. من در مورد نتیجه خوشبین نبودم امّا قول دادم با تمام توانائیم برای نجات جان او عمل کنم. علیرغم بهترین تلاش های من، آن کودک مُرد. بعداَ، همان پدر و مادر یک دختر دیگرشان را که فقط ١٦ ماهه بود، و همچنین با بیماری قلب ناقص به دنیا آمده بود به پیش من آوردند. دوباره، طبق در خواست آنها، یک عمل جرّاحی انجام دادم. این بچّه هم مُرد. این از دست دادن دلخراش سوّم در یک خانواده به معنای واقعی کلمه مرا خُرد کرد.

من با غم و اندوه به خانه رفتم. خودم را روی کف اطاق نشیمن مان انداخته و تمام شب گریه کردم. دانتزل در کنار من مانده، به اعلامیه های تکراری من که هر گزعمل جرّاحی قلب دیگری انجام نخواهم داد گوش کرد. بعداً، در حدود ٠٠:۵ صبح، دانتزل به من نگاه کرده و با عشق پرسید، ”آیا گریه کردنت به پایان رسیده؟ پس لباس بپوش. برگرد به آزمایشگاه. سر کار برو! تو نیاز به کسب دانش بیشتر داری. اگر تو حالا ترک کنی، دیگران با زحمت باید آنچه را که تو قبلاً می دانی یاد بگیرند.

آه، که چقدر من به دید، استقامت و عشق همسرم نیاز داشتم! من به کار برگشته و بیشتر یاد گرفتم. اگر بخاطر انگیزۀ الهام گر دانتزل نبود، من عمل جرّاحی قلب را دنبال نکرده و آمادۀ عمل جرّاحی که جان رئیس اسپنسر دبلیو. کیمبال را در ١٩۷٢ نجات داد نمی شدم.٩

خواهران، آیا شما متوجّه وسعت و دامنۀ نفوذ خود هستید هنگامی که شما آن چیزهائی را می گوئید که روح القدُس به قلب و ذهن تان می آورد؟ یک رئیس فوق العادۀ وتد به من دربارۀ یک جلسۀ شورای وتد گفت که در آن به یک چالش دشوار رسیدگی می کردند. در یک لحظه، او متوجّه شد که رئیس کودکستان وتد سخنی نگفته بود، پس پرسید که آیا او هیچ الهامی دارد. او گفت ”در واقع دارم،”و سپس اقدام به ابراز کردن فکری را کرد که کل مسیر جلسه را تغییر داد. رئیس وتد ادامه داد. ”همانطور که او صحبت کرد، روح القدُس به من گواهی داد که صدای او الهام بخش آنچه که ما در شورا به دنبالش می گشتیم بوده است.

خواهران عزیزم، هر فراخوانی که دارید، در هر شرایطی که هستید، ما برداشتها، بینش ها، و الهام هایتان را نیاز داریم. ما نیاز داریم شما در شورا های بخش و وتد صحبت کرده و اظهار نظر کنید. ما نیاز داریم که هر خواهر مزدوج به عنوان ”یک کمک و شریک کامل”١٠ آنطوریکه با شوهر خود در ادارۀ خانواده تان متّحد می شوید صحبت کنید. مجرّد یا متأهّل، شما خواهران دارای توانائی متمایز و حس خاصّی هستید که به عنوان هدیه هائی از خدا دریافت کرده اید. ما برادران نمی توانیم آن نفوذ منحصر شما را دوبله کنیم.

ما می دانیم که بالا ترین مرحلۀ آفرینش، آفریدن زن بود!١١ ما استحکام شما را لازم داریم!

حمله ها علیه کلیسا، علیه اصول آن، و راه زندگی ما افزایش خواهند یافت. به این دلیل، ما به زنانی نیاز داریم که درک اساسی از اصول مسیح را دارند و آنها این درک را برای آموزش و کمک کردن برای پرورش یک نسل که مقاوم بر علیه گناه است استفاده خواهند کرد.١٢ ما به زنانی نیاز داریم که می توانند فریب را در تمامی اشکال آن تشخیص دهند. ما به زنانی نیاز داریم که می دانند چگونه به قدرتی که خدا در دسترس مردم پیماندار گذاشته دست یافته و اعتقاد های خود را با اعتماد به نفس و مهربانی بیان می کنند. ما به زنانی نیاز داریم که شجاعت و بینش مادرمان حوّا را دارند.

خواهران عزیزم، هیچ چیزی حیاتی تر از اعتقاد تان برای زندگی جاویدان نیست. آن زنان معتقد، پیماندار—زنانی مثل همسر عزیزم وندی—هستند که زندگی نیکوکارانۀ شان در دنیای رو به وخامت بسیار برجسته خواهد بود و درنتیجه آنها به عنوان اشخاص متفاوت و متمایز در شادترین راه ها مورد مشاهده قرار خواهند گرفت.

بنابراین امروز من از خواهرانم در کلیسای عیسی مسیح مقدّسین آخرین زمان دادخواست می کنم که به پیش گام بردارند! جایگاه سزاوار و ضروری خود را در خانۀ تان، در جامعۀ تان، و در ملکوت خدا ادّعا کنید—بیش از زمان های گذشته. از شما استدعا میکنم نبوّت رئیس کیمبال را به انجام رسانید. و من به شما به نام عیسی مسیح قول می دهم که چنانکه آنرا انجام می دهید، روح القدُس نفوذ تان را با راه بی سابقه ای بزرگ خواهد کرد.

من به واقعیّت عیسی مسیح خداوند و نیروی بازخریداری اش، کفّاره اش، و تقدیسش گواهی می دهم. و، به عنوان یکی از رسولانش، از شما خواهران عزیزم، سپاسگزارم، و شما را برکت می دهم به قامت کامل خود برخیزید، تا هدف آفریده شدن تان را به انجام آورید، چنانکه ما بازو به بازو در این کار مقدّس گام بر داریم. با هم ما در آماده کردن دنیا برای بازگشت دوّم سرور کمک خواهیم کرد. من به عنوان برادرتان، از این گواهی می دهم، به نام عیسی مسیح، آمین.

یاد داشتها

  1. See Philippians 4:7.

  2. This includes tears—in keeping the commandment to weep for those we love when they graduate from this life (see Doctrine and Covenants 42:45).

  3. See Rebekah’s influence on Isaac and their son Jacob in Genesis 27:46; 28:1–4.

  4. See Joseph Fielding Smith, Answers to Gospel Questions, comp. Joseph Fielding Smith Jr., 5 vols. (1957–66), 4:166. Note: All previous dispensations were limited to a small segment of the world and were terminated by apostasy. In contrast, this dispensation will not be limited in location or time. It will fill the world and merge with the Second Coming of the Lord.

  5. Teachings of Presidents of the Church: Spencer W. Kimball (2006), 222–23.

  6. When I was born, there were fewer than 600,000 members of the Church. Today there are more than 15 million. That number will continue to increase.

  7. President Joseph Fielding Smith told sisters of the Relief Society, “You can speak with authority, because the Lord has placed authority upon you.” He also said that the Relief Society has “been given power and authority to do a great many things. The work which they do is done by divine authority” (“Relief Society—an Aid to the Priesthood,” Relief Society Magazine, Jan. 1959, 4, 5). These quotations were also cited by Elder Dallin H. Oaks in a conference address, “The Keys and Authority of the Priesthood,” Liahona, May 2014, 51.

  8. Boyd K. Packer, “The Relief Society,” Ensign, Nov. 1978, 8; see also M. Russell Ballard, Counseling with Our Councils: Learning to Minister Together in the Church and in the Family (1997), 93.

  9. See Spencer J. Condie, Russell M. Nelson: Father, Surgeon, Apostle (2003), 146, 153–56. Note: In 1964 President Kimball set me apart as a stake president and blessed me that the mortality rates would decline in my pioneering efforts with operations on the aortic valve. Little did either of us then know that eight years later, I would be doing an operation on President Kimball that included replacement of his incompetent aortic valve.

  10. “When we speak of marriage as a partnership, let us speak of marriage as a full partnership. We do not want our LDS women to be silent partners or limited partners in that eternal assignment! Please be a contributing and full partner” (Spencer W. Kimball, “Privileges and Responsibilities of Sisters,” Ensign, Nov. 1978, 106).

  11. “All the purposes of the world and all that was in the world would be brought to naught without woman—a keystone in the priesthood arch of creation” (Russell M. Nelson, “Lessons from Eve,” Ensign, Nov. 1987, 87). “Eve became God’s final creation, the grand summation of all of the marvelous work that had gone before” (Gordon B. Hinckley, “The Women in Our Lives,” Liahona, Nov. 2004, 83).

  12. See Russell M. Nelson, “Children of the Covenant,” Ensign, May 1995, 33.