Maha Sammelan
Iske Sahare Hum Unhe Parkhenge
October 2020 maha sammelan


Iske Sahare Hum Unhe Parkhenge

(Abraham 3:25)

Abhi uh samay hai taeyaari kare ke aur apne aap ke parkhe ke ichcha rakkhe ke aur woh sab karna hai jo kuch bhi Prabhu hamare Parmeshwar hum log ke aagya dewe hai.

Hamaar vinti hai ki Pawitra Aatma hum sab ke sahara bani jab hum apan mann aur dil me jo vichaar aais ih maha sammelan ke taeyaari kare me aap se baatega.

Pariksha ke Mahatwa

Pura-samay ke Girjaghar ke sewa me call hone se bees se zyaada saal pehle, mai ek university shikshak aur administrator ka kaam karta tha. Ek shikshak ke hamaar jimwaari raha students ke madad karo kaise apne aap se seekhna chahiye. Aur hamaar kaam ke ek zaroori maksad raha pariksha me students ne kaisa kiya par feedback taeyaar karna, mark dena, aur uplabdh karna. Jaisa ki aap pehle se niji anubhao se jaante honge, students aam taur pe seekhne ke kriya me parikshaaon ko utna pasand nahi karte hai!

Lekin beech beech me parikshaaon ka hona shiksha me utna hi mahatwapurn hai. Ek prabhaawi pariksha hum log ke madad kare hai ek khaas subject ke baare me tulna kare me hum log ke konchi jaane ke zaroorat hai ke hum log asal me konchi janta hai se; usse hum log ke ek starr mile hai jiske zariye hum log sakta apan seekh aur badhanti ke evaluate kare.

Wahi rakam, maransheelta ke paathshaala me jo parikshaaen hoti hai woh hamare anant pragati me bahut zaroori bhaag hai. Toh bhi, dilchaspi se, yeh shabd (pariksha)test “pariksha(test)” ek bhi dafa shaastro ke Angrezi standard works me nahi paaya jaata hai. Balki, yeh shabd jaise parakhna(prove), jaanch karna(examine), aur aazmaana(try) istemaal kara ge hai hum log ke dhaarmik gyaan ke baare me kayi pehluwon ke sahi tarah dikhaawe me, samjhe me, aur hum log ke Swarg ke Pita ke khushiyaali ke anant yojna ke prati bhakti kare me aur Rakshak ke Praeshchit ke ashirwaad dhoondhe me hum log konchi chamta rakhta.

Usne jo uddhaar ke yojna ka adhikaar diya tha ne hamare maransheel jiwan ka asli maksad batlaaya tha puraane aur naye shaashtro me yeh shabd prove, examine, aur try istemaal karke. “Aur iske sahare hum unko parkhenge, yah dekhne ke liye ki kya weh wah sab karenge jo unke Prabhu unhein karne ki aagya denge.” 1

Psalmist David ke ih niwedan pe gaor karo:

“He Prabhu, mujhkojaanch , aur parakh ; mere mann aur hriday ko aazmaa .

“Kyunki teri karuna toh mere aankho ke saamne hai aur mai tere satya maarg par chalta raha hoon.” 2

Aur Prabhu 1833 me ghoshna karis, “Isliye, apne dushmano se matt daro, kyunki maine apne dil me faesla liya hai, Prabhu ne kaha, ki mai tumko sab cheezon me parkhunga , kya tum mere vachan ko maante ho, praan dene tak bhi, ki tum vishwaasi paae jaao.” 3

Abhi-ke-Samay Me Parakhna aur Aazmaana

Ih saal 2020 ke mark kara ge hai, ek tarah se, ek global pandemic(vishwabhar ki mahamaari) se jisne hum logon ko kayi tariko se parkha, jaanch kiya, aur aazmaaya hai. Hum vinti karta hai ki hum akele aur pariwaar sahit woh anmol seekh paa rahe hai jo sirf chunaotipurn anubhawon se hum seekh sakte hai. Hum yeh bhi aasha karta hai ki hum sab aur sampurn rup se “Parmeshwar ke mahaanta” ke kaboolega aur yeh sachchaai ki “woh [hamare] kashton ko [hamare] laabh ke liye pawitra karega.” 4

Dui basic aadarsh sake hum log ke raah dikhaae aur mazboot kare jab hum log apne zindagi me parakhne aur aazmaane waale paristhiti se guzarte hai, chaahe woh jo bhi ho: (1) taeyaar rehne ka aadarsh aur (2) Masih me dridhta se aage badhne ka aadarsh.

Parakhna aur Taeyaari

Rakshak ke chele hone ke naate, hum log ke aagya dewa ge hai “sab rakam ke zaroorat ke saamaan taeyaar karo; aur ek ghar sthaapit karo, ek rakam ke praathna ke ghar, upwaas ke ghar, vishwaas ke ghar, seekhe la ghar, mahima ke ghar, vyavastha ke ghar, Parmeshwar ke ghar.” 5

Hum log ke yeh bhi vaada kara ge hai ki “agar aap taeyaar rahenge aapko dar nahi lagega.

“Aur yeh ki aap dushman ke taaqat se chutkaara paa sako, aur mere paas aao dhaarmik log ban ke, bina kalank ke aur nirdosh raho.” 6

Yeh shaastr ek sahi tarika pradaan kare hai hum log ke zindagi aur gharo ke aayojit aur taeyaar kare ke dono sansaarik aur dhaarmik rup se. Hum log ke koshish taeyaari kare ke maransheelta me parkhe jaae ke liye chaahi Rakshak ke uddharan ke apnaao jon thoda-thoda karke “budhimaani aur taqat me badhis, aur Parmeshwar aur insaan usse khushi raha” 7 —ek mila-jula santulan dimaagi, shaaririk, dhaarmik, aur samaajik taeyaari ka.

Kuch mahine pehle ek shaam ko, Susan aur hum apan khaana ke storage aur emergency saamaan ke jaanch kare giya. Us samay pe, COVID-19 kaafi zor se fael raha tha, aur kuch bhukampo ne Utah me hamare ghar ko bhi hilaaya tha. Hum log apan shaadi ke shuruaat ke dino se prophet ke salaah maana hai anjaane chunaotiyon ke liye taeyaari karne ki, isliye “jaanchna” ki hum log ketna taeyaar hai virus aur bhukampo ke aakraman ke samay ek achcha aur sahi kaam laga tha. Hum log mangta raha jaane ih bin-batae parikshaaon ke hamare grades ketna rahi(ya hamari taeyaari kitni achchi hui thi).

Humne bahut kuch seekha. Kayi cheezon me, hamara taeyaari ka kaam ekdam sahi raha. Magar, kuch anye cheezon me, sudhaar zaroori raha kaae ki hum log sahi tarika se khaas zarooraton ke pehchaana aur pata nahi lagaya raha.

Hum log bahut hasa bhi. Jaise ki, hum log dekha ki ek pichche waala cupboard me khaana dher saal se rakhaan raha. Sach bole toh, hum log ke darr lagta raha kuch containers ke kholo ih darr se ki koi aur global pandemic nahi khul jaawe. Lekin aap ke chaahi khush raho ih jaan ke ki hum log khatarnaak(kharaab) saamaan ke sahi rakam se fek diya aur ki duniya pe koi rakam ke swaasth ke khatra door hoi ge hai.

Kuch Girjaghar ke sadasyon ke yeh raae hai ki emergency yojnaaen aur saamaan, khaana ke storage, aur 72-hour kits ab utna mahatwapurn nahi hai kyunki Brethren ne abhi haal me aur bahut zyaada batlaaya nahi hai is aur isse sambandhit maamlo pe maha sammelan me. Lekin baar baar taeyaari ke baare me ghoshna kara ge hai Girjaghar ke leadaron dwara dher saalon se. Jetna dafa prophets log salaah dees hai uh ek shaktishaali aur achcha se samjhe la sandesh dewe aur ih dohraaya gaya sandeshein ek chetaoni ke aawaaz se zyaada mahatwapurn hai.

Jon rakam se chunaotipurn samay me saansaarik taeyaari me kami dikhaawe hai, wahi rakam se dhaarmik laaparwaahi aur aatma-santushti ke beemaariyaan apan sabse haanikaarak asar chodhe hai kathin musibaton ke samay. Uddharan ke taur se, das kunwaariyon ke kahani se hum seekhte hai, ki koi kaam taale se parakhne ke samay asafalta ka saamna karna padh sakta hai. Yaad karo kaise woh paanch(5) murakh kunwaariyaan us pariksha ke liye taeyaari kare me asafal thi jo dulhe ke aane ke din pe unhe mila raha.

“Woh jo murakh thi ne apne battiyaan li, aur apne saath aur kuch tel nahi le gayi:

“Jo unmein samajhdaar thi apan batti ke sange tel bhi le gayi. …

“Aur achaanak aadha raat me koi chillae ke bolis, Dekho, dulha aai gais; aao aur milo.

“Tab uh sab kunwaariyan uthis aur apan apan batti taeyaar karis.

“Aur murakh ladki log samajhdaaron se bolis, Hamme apan tel me se kuch tel deo, kaae ki hamaar batti bute waala hai.

“Lekin uh samajhdaar ladki log uttar dees, Nahi, I hamaar aur tumaar waaste pura nahi hoi. Jaao aur apan waaste tel khareedo.

Aur jab uh-log tel khareede ke waaste chala gain, tab dulha aai gais; aur jon taeyaar rahis, shaadi me chala gain uske saathe: aur palla band hoi gais.

“Baad me uh murakh ladki log tel le ke lautis, aur bulaais, Prabhu Prabhu, hum log ke liye palla kholo. 8

“Lekin uh jawaab dees aur bolis, Hum tumse sach bolta hai, Hum tumme nahi janta.” 9

Yeh toh theek tha ki kam se kam is pariksha me, paanch murakh kunwaariyon ne apne aap ka parakh diya ki weh shaastr ke sirf sunne waale the aur karne waale nahi. 10

Hamaar ek dost hai jon kanoon padhe la school me ek imaandaar student hai. Ek semester me, Sam sab roj samay bitaais apan course notes fir se padhis, summarize karis, aur usme se seekhis. Uh apan sab classes ke kostin yahin tarika apnaais har hafta ke anth me aur har mahina. Uske ih rakam ke padhaai se uh kanoon(law) seekh lees aur khali memorize nahi karis. Aur jab antim parikshaaen aais, Sam taeyaar raha. Asal me, uske liye antim pariksha la samay ek sabse kam tanaopurn samay hota tha uske kanooni training me. Sahi tarah ka aur samay pe taeyaari parakhne ke samay safalta laata hai.

Sam jon rakam se apan kaanooni padhaai ke dekhis Prabhu ke ek tarika saamne laawe hai badhanti aur vikaas ke. “Yeh kehte hai Prabhu Parmeshwar: Mai manushye ko niyam par niyam, aagya par aagya, thoda yahan aur thoda wahan dunga; aur dhanye hai weh log jo mere kaha ko sunte hai, aur mere salaah ko maante hai, kyunki unhe samajh milega; kyunki jo apnaaenge unhe mai aur dunga.” 11

Hum hum-log sab koi ke amantrit karta hai “[apni apni] chaal chalan pe dhyaan do” 12 aur “[apne aap] ke jhaanjo, chaahe [hum] vishwaasi hai; [aur] [apne aap] ke parkhega.” 13 Hum ih beeta hua zindagi me badlaao aur rukaawaton ke mahina log se konchi seekha hai? Hum log ke apan zindagi ke dhaarmik, shaaririk, samaajik, jasbaati, aur dimaagi pehlu me konchi sudhaar laawe ke hai? Abhi uh samay hai taeyaari kare ke aur apne aap ke parkhe ke ichcha rakkhe ke aur woh sab karna hai jo kuch bhi Prabhu hamare Parmeshwar hum log ke aagya dewe hai.

Parakhna aur Aage Badhna

Hum ek baar ek jawaan missionary ke antim sanskaar me giya raha jon ek durghatna me maris raha. Missionary ke pitaji uh service me baat karis raha aur batais ketna takleef hois jab achaanak se ek dulaare bachche se maransheelta me alag hona padta hai. Usne seedha sach kaha ki use khud nahi samajh aata tha kis kaaran ya kyun is samay aysa ghatna hua. Lekin hamme hamesha yaad rahi ki uh achcha admi bolis ki uh janta raha ki Parmeshwar ke sab kaaran pata hai aur kyun is samay uska bachcha guzra tha—aur ki yeh uske liye kaafi tha. Uh sabha ke batais ki uh aur uske pariwaar, bhale dukhi raha, theek hoi jaai; uh log ke gawahi log thos aur mazboot raha. Uh apan baat ih bol ke khatam karis: “Hum mangta hai ki aap sab jaano ki jahaan tak Ishu Masih ke susamachaar ke sawaal hai, uske pariwaar isme puri tarah se sehmat hai. Hum isme puri tarah se sehmat hai.”

Bhale ek priyejan ka guzarna bahut dukh-daai aur mushkil hota hai, ih bahadur pariwaar ke sadasye dhaarmik rup se taeyaar the yeh parkhe jaane ke liye ki woh anant mahatwa ke seekh paa sakte hai in kashton ko jhel kar. 14

Vishwaasi hona murakhta ya dhaarmik andhta nahi hai. Balki, yeh hai Ishu Masih me bharosa rakhna aur saahas rakhna Unme jo hamare Rakshak hai, Unke naam pe, aur Unke vaadon pe. Jab hum “Masih me thos vishwaas se aage bahenge, ek sampurn aasha ki kiran le kar, aur Parmeshwar aur sab manushye ke liye pyaar le kar,” 15 hum log ke ek anant nazariya aur sapna mila hai jon hum log ke kamti maransheel chamta se bahut aage jaawe hai. Hum log sakega “sange ikattha howe, aur pawitra jaghon pe khada rehwe” 16 aur “dagmagaae nahi, jab tak Prabhu ka woh din na aa jaae.” 17

Jab hum Brigham Young University–Idaho ke pradhaan raha, Elder Jeffrey R. Holland wahan aais raha December 1998 me hum log ke ek saaptaahik devotional me baat kare ke liye. Susan aur hum thoda se students ke amantrit kara ki uh log aawe aur Elder Holland ke sandesh dewe se pehle usse mile. Jab uh sange bitaae la samay khatm howe la raha, hum Elder Holland se pucha, “Agar aap ih students ke ek cheez sikhaae sakta, uh konchi rehta?”

Uh jawaab dees:

“Hum log ek bahut bhaari khichaao dekhta hai vichaaro me antar ke. Antim-din Sant hone ke naate hum se madhye-sthaan me rehna ka chunaao cheen liya jaaega. Raaste ke beech ka bhaag hata diya jaaega.

“Agar aap paani naang rahe hai naddi ke bahaao me, tum kahin na kahin pahunchoge. Tum wahi pahunchoge jahan bahaao le jaaega tumhe. Naddi ke saathe jaana, lehro ka picha karna, bahaao me jaate rehna nahi chalega.

“Chunaao banae jaane chahiye. Ek chunaao nahi banana bhi ek chunaao hai. Abhi chunna seekh jaae.”

Elder Holland ne jo kaha vichaaron ke antar ki or zyaada khichaao ke baare me ko bhavishyevaani sabit kiya gaya hai samaajik soch ke mutaabik aur jab se usne mere sawaal ka jawaab diya 22 saal pehle se lekar aaj tak ke ghatnaao se. Yeh pehle se batlaana is badhti hui antar ke baare me jo Prabhu ke tariko aur duniya ke tariko ke beech tha, Elder Holland chetaoni dees ki uh samay ke anth howe la hai jab aaraam se ek paer hum punahsthaapit Girjaghar me rakhte the aur ek duniya ki cheezon me. Prabhu ke ih sewak jawaan ladkan ke protsaahit karta raha Rakshak ke chune ke, taeyaari kare ke, aur uske mann-chaahe chele bane ke. Uh uh-log ke madad karta raha taeyaari kare ke aur aage badhe ke parkhe jaane ki or aur usme se, jaanch hone, aur aazmaae jaane waale anubhawon se apan zindagi ke.

Vaada aur Gawaahi

Apne aap ke parakhne ka kaam ek bahut zaroori bhaag hai Swarg ke Pita ke mahaan khushiyaali ke yojna ka. Hum gawahi deta hai ki jab hum dono Rakshak me vishwaas karke taeyaari karenge aur aage badhenge, hum sab maransheelta ke antim pariksha me ek jaisa grade paa sakte hai: “Shaabaash, tum achcha aur vishwaas kare laaik sewak hai: Tumme hum thoda diya raha, lekin ab hum tumme bada jimwaari dega: aao aur apan prabhu ke khushi me bhaag leo.” 18

Ham gawahi deta hai ki Parmeshwar jo Anant Pita hai woh hamare Pita hai. Ishu Masih Uske Eklauta Janma aur jiwit Beta hai, hamare Rakshak aur Muktidaata. In sachchaaiyon ki mai gawahi deta hoon Prabhu Ishu Masih ke pawitra naam se, amen.