Kurtarıcının Denizdeki Adalardaki İyileştirici Gücü

1960’lı yıllarda, babam doğduğum yer olan Laie’de bulunan Hawaii Kilise Yüksek Okulunda ders veriyordu. Yedi ablam annemin ve babamın bana bir Hawaii ismi olan “Kimo” adını vermesinde ısrar ediyorlardı. Japonya da dahil olmak üzere Asya Pasifik Bölgesi’ndeki Kilise üyelerinin çoğuna hizmet veren Laie Hawaii Tapınağı’nın yakınında yaşıyorduk.¹ Bu dönemde Japon Azizlerden oluşan gruplar tapınağın kutsamalarını almak için Hawaii’ye gelmeye başladılar.

Bu üyelerden biri de güzel Okinawa adasından gelen bir kız kardeşti. Hawaii Tapınağı’na yaptığı yolculuğun hikayesi dikkat çekicidir. Yirmi yıl önce, geleneksel görücü usulü bir Budist düğünüyle evlenmişti. Sadece birkaç ay sonra Japonya, Hawaii’deki Pearl Harbor’a saldırarak ABD’yi Japonya ile bir çatışmanın içine sürükledi. Midway ve Iwo Jima gibi önemli muharebelerin sonucunda savaşın gelgitleri Japon kuvvetlerini, Japonya’nın kalbinin attığı topraklardan önce Müttefik kuvvetlere karşı duran son savunma hattı olan bu kız kardeşin ada evi olan Okinawa kıyılarına geri itti.

1945’te yürek parçalayıcı üç ay boyunca Okinawa Muharebesi şiddetlendi. 1.300 Amerikan savaş gemisinden oluşan bir filo, adayı kuşattı ve bombaladı. Askeri ve sivil kayıplar çok büyüktü. Bugün Okinawa’daki hüzün dolu bir anıtta savaşta ölen 240.000’den fazla kişinin bilinen isimleri sıralanmaktadır.²

Bu Okinawalı kadın, kocası ve iki küçük çocuğu, saldırıdan kaçmak için çaresizce dağdaki bir mağaraya sığındılar. Takip eden haftalar ve aylar boyunca kelimelerle anlatılamayacak acılara katlandılar.

Savaşın ortasında, ailesinin açlıktan ölmek üzere olduğu ve kocasının baygın olduğu çaresiz bir gecede, yetkililerin kendisine ve diğerlerine bu amaçla sağladığı bir el bombasıyla ailesinin çektiği acılara son vermeyi düşünüyordu. Ancak, bunu yapmaya hazırlanırken, ona Tanrı’nın gerçekliğini ve O’nun kendisine olan sevgisini somut bir şekilde hissettiren ve ona devam etme gücü veren son derece ruhsal bir tecrübe yaşadı. Sonraki günlerde kocasını yeniden hayata döndürdü ve ailesini yabani otlarla, yabani bir arı kovanından aldığı balla ve yakındaki bir derede yakaladığı su canlılarıyla besledi. Yerel köylüler savaşın sona erdiğini bildirene kadar olağanüstü bir şekilde mağarada altı ay dayandılar.

Aile eve dönüp hayatlarını yeniden kurmaya başladığında bu Japon kadın Tanrı hakkında cevaplar aramaya başladı. Yavaş yavaş içinde İsa Mesih’e inanmanın ve vaftiz olma ihtiyacının kıvılcımını yaktı. Ancak o, kendisini doğururken ölen annesi de dahil olmak üzere, İsa Mesih ve vaftiz hakkında hiçbir bilgisi olmadan ölen sevdiklerini merak ediyordu.

Bir gün İsa Mesih’in Son Zaman Azizler Kilisesi’nden iki kız kardeş görevlinin onun evine geldiklerinde ve ona insanların ruhlar aleminde İsa Mesih hakkında bilgi edinebileceklerini öğrettiklerinde, onun duyduğu sevinci hayal edin. Ebeveynlerinin ölümden sonra İsa Mesih’i takip etmeyi seçebilecekleri ve tapınak adı verilen kutsal yerlerde onlar adına gerçekleştirilen vaftizi kabul edebilecekleri öğretisi onu büyülemişti. O ve ailesi Kurtarıcı’ya döndüler ve vaftiz oldular.

Ailesi çok çalışıp refaha kavuşmaya başladı ve üç çocukları daha oldu. İmanlılardı ve Kilise’de aktiflerdi. Sonra beklenmeyen bir şekilde eşi felç geçirdi ve öldü; bu yüzden beş çocuğuna bakabilmek için uzun yıllar boyunca birden fazla işte çalışmak zorunda kaldı.

Ailesinden ve çevresinden bazı kişiler onu eleştirdiler. Yaşadığı sıkıntıların suçunu bir Mesihçi kiliseye katılma kararına yüklediler. Derin trajedi ve sert eleştirilerden yılmadan, Tanrı’nın onu tanıdığına ve daha parlak günlerin yakında olduğuna güvenerek İsa Mesih’e olan inancını sürdürdü, güçlükle de olsa ilerlemeye kararlıydı.³

Kocasının zamansız ölümünden birkaç yıl sonra, Japonya’daki misyon başkanı, Japon üyeleri tapınağa gitme konusunda emek göstermeye teşvik etmek için ilham aldı. Misyon başkanı, Okinawan kız kardeşin ve ailesinin çok acı çektiği Okinawa Muharebesi’nde hayatta kalan Amerikalı bir gaziydi.⁴ Yine de bu alçakgönüllü kız kardeş onun hakkında şunları söyledi: “Bu insan o zamanlar nefret ettiğimiz düşmanlarımızdan biriydi, ama şimdi kendisi sevgi ve barışın sevindirici haberiyle buradaydı. Bana göre bu bir mucizeydi.”⁵

Misyon başkanının mesajını duyan dul kız kardeş, günün birinde tapınakta ailesine mühürlenmeyi arzu etti. Ancak mali kısıtlamalar ve dil engeli nedeniyle bu onun için imkansızdı.

Ardından yaratıcı çözümler ortaya çıktı. Japonya’daki üyeler sezon dışı dönemde Hawaii’ye uçmak için bir uçağın tamamını kiralarsa, maliyet yarı yarıya azalabilirdi.⁶ Üyeler Japon Azizleri Söylüyor olarak isimlendirilmiş vinil plaklar kaydedip sattılar. Hatta bazı üyeler evlerini sattılar. Diğer üyeler de bu yolculuğa çıkabilmek için işlerinden ayrıldılar.⁷

Üyeler için diğer zorluk ise tapınak sunumunun Japonca olmamasıydı. Kilise liderleri, ilahi güç armağanı törenini tercüme etmek için bir Japon kardeşi Hawaii tapınağına gitmeye çağırdı.⁸ İnanç dolu Amerikan askerleri tarafından eğitilip vaftiz edilerek, savaştan sonra din değiştiren ilk Japon oldu.⁹

Hawaii’de yaşayan, ilahi güç armağanını almış olan Japon üyeler çeviriyi ilk duyduklarında göz yaşlarına boğuldular. Bir üye şunları söyledi: “Tapınağa pek çok, pek çok kez gittik. Törenleri İngilizce dinliyorduk. [Ancak] tapınak görevinin ruhunu hiçbir zaman şu anda kendi ana dilimizde [duyduğumuz] gibi hissetmedik.”¹⁰

Aynı yılın ilerleyen zamanlarında 161 yetişkin ve çocuk Hawaii Tapınağına gitmek üzere Tokyo’dan uçağa bindiler. Bir Japon erkek kardeş yolculuğu şöyle değerlendirdi: “Uçaktan dışarı bakıp Pearl Harbor’ı gördüğümde ve ülkemizin 7 Aralık 1941’de bu insanlara yaptıklarını hatırladığımda içimi bir korku kapladı. Onlar bizi kabul edecekler mi? Ama bu insanlar beni hayrete düşüren bir şekilde, hayatımda hiç görmediğim kadar büyük bir sevgi ve nezaket gösterdiler.”¹¹

Resim

Japon Azizleri çiçekten yapılmış kolyelerle karşılandı.

Japon Azizleri oraya vardığında, Hawaiili üyeler onları sayısız çiçekten yapılmış kolyelerle karşılarken, Japon kültürüne yabancı bir gelenek olarak birbirlerine sarılıp birbirlerini yanaklarından öptüler. Hawaii’de geçirdikleri, hayat değiştirecek 10 günün ardından Japon Azizler, Hawaii Azizleri tarafından söylenen “Aloha Oe” melodisinin eşliğinde vedalaştılar.¹²

Japon üyeler için düzenlenen ikinci tapınak gezisinde, dul Okinawalı kız kardeş de vardı. Bu kız kardeş 10.000 mil (16.000 km) yolculuğu kendi dalında hizmet eden ve onun masasında birçok kez yemek yiyen görevlilerin cömert armağanları sayesinde yaptı. Tapınaktayken annesinin vaftizine vekalet ederken ve vefat eden kocasına mühürlenirken sevinç gözyaşları döktü.

Japonya’dan Hawaii’ye yapılan tapınak gezileri, 1980 yılında Tokyo Japonya Tapınağı adanıncaya kadar düzenli olarak devam etti ve bu Tokyo tapınağı faaliyette olan 18. tapınak oldu. Bu yılın kasım ayında 186. tapınağımız Japonya’nın Okinawa kentinde adanacaktır. Tapınak, bu kadın ve ailesinin sığındığı Okinawa’nın merkezindeki mağaradan çok uzakta değildir.¹³

Okinawa’dan gelen bu harika kız kardeşle hiç tanışmamış olsam da onun geride bıraktığı mirası, çoğunu tanıdığım ve sevdiğim, onun sadık nesli aracılığıyla varlığını sürdürüyor.¹⁴

Pasifik’te görev yapmış bir İkinci Dünya Savaşı gazisi olan babam, genç bir görevli olarak Japonya’da hizmet etme çağrımı aldığımda çok heyecanlandı. Japonya’ya Tokyo Tapınağı’nın adanmasından kısa bir süre sonra geldim ve onların tapınağa olan sevgisini ilk elden gördüm.

Tapınak antlaşmaları Cennetteki Babamız’ın, Oğlu İsa Mesih’in sadık takipçilerine verdiği armağanlardır. Cennetteki Babamız tapınak aracılığıyla bireyleri ve aileleri Kurtarıcı’ya ve birbirlerine bağlar.

Başkan Russell M. Nelson geçen yıl şunları beyan etti:

Vaftiz kurnalarında ve tapınaklarda antlaşmalar yapan ve onları yerine getiren her kişi, İsa Mesih’in gücüne erişimi arttırmıştır. …

Tanrı ile olan antlaşmalarımızı yerine getirmenin ödülü göksel güçtür, bizi imtihanlarımıza, ayartmalarımıza ve yürek acılarımıza daha iyi dayanmamız için güçlendiren güçtür. Bu güç, yolumuzu kolaylaştırır.”¹⁵

Kurtarıcı, tapınak kutsamaları aracılığıyla bireyleri, aileleri ve bir zamanlar birbirlerine azılı düşman olan ulusları bile iyileştirir. Dirilen Rab, Mormon Kitabı’nda çatışmalarla dolu bir topluma şöyle bildirdi: Benim adıma saygı gösterenlere, “Doğruluğun Oğlu, kanatlarında şifayla kalkacak.”¹⁶

Rab’bin, “Kurtarıcı’nın bilgisinin bütün ulusların, sülalelerin, dillerin ve halkların arasında yayılacağı zaman gelecektir,”¹⁷ vaadinin “denizdeki adalarda yaşayanlar”¹⁸ da dahil olmak üzere gerçekleşmeye devam ettiğine tanıklık edebildiğim için minnettarım.

Bu son zamanlarda Kurtarıcı İsa Mesih’e, O’nun peygamberine ve havarilerine tanıklık ederim. Yeryüzünde bağlı olanı gökte de bağlayan göksel güce ciddiyetle tanıklık ederim.

Bu iş Kurtarıcı’nın işidir ve tapınaklar O’nun kutsal evidir.

Sarsılmaz bir inançla, bu gerçekleri İsa Mesih’in adıyla beyan ederim, amin.