Angayan sa Pagpaabut

Sa dihang ako misulod sa Templo sa Buenos Aires Argentina uban sa mga kabatan-onan sa akong ward aron sa pagbuhat og mga bunyag alang sa patay, kami nagpaabut og pipila ka minuto sa lawak dawatanan. Dayon ang mga temple worker mihangyo kanamo sa pagkanaog ngadto sa usa ka hawanan diin adunay pipila ka mga lingkuranan ug magpaabut og usab.

Tungod kay kadto Sabado, daghang mga tawo ang miadto sa templo gikan sa daghang mga dapit sa Argentina. Kami nagpaabut didto sulod sa duha og tunga ka oras, nga hilum lang nga naglingkod. Pipila ka dili maayong panghunahuna ang misugod sa pagsulod sa akong hunahuna. “Giunsa nila pagkaako nga kami magpaabut og dugay nga oras? Ako gikapoy na, ug klaro nga mas maayong wala na lang unta ko moanhi, tungod kay kini usik sa oras.”

Ako mibarug ug misugod sa paglakaw pagawas sa hawanan. Pagkataud-taud usa sa mga worker migawas ug miingon: “Mga batan-on, palihug ayaw og kasuko. Ako nakasabut nga kamo nagpaabut na og dugay, apan nakahibalo ba mo niining usa ka butang? Sa kalibutan sa mga espiritu minilyon nga mga tawo ang nagpaabut niini nga kahigayunan sulod sa daghang mga siglo, ug ako mosiguro kaninyo nga sila naghinam-hinam gayud nga ang ilang panahon moabut. Ang mga igsoong lalaki nagbunyag ug nagkumpirma, ug sila dili makabuhat og labaw pa kaysa ilang mabuhat.

Sa dihang iya kining gisulti nga mga pulong, ako mibati og kaulaw. Ako nakaamgo nga ako naghinakog kay ako dili gusto nga mohatag og oras niadtong mga tawo kinsa dugay nang nagpaabut og daghang mga tuig ug kinsa wala mahatagi og kahigayunan sama sa akong makadungog sa tinuod nga Simbahan ug mabunyagan dinhi sa yuta.

Ang worker migawas pag-usab, ug siya nagsugod sa pagtawag sa mga pangalan gikan sa among ward. Usa ka sister mihatag kanamo og puti nga sinina nga moangay lamang pud kanamo. Paghuman namo og ilis, iyang gihigtan ang among buhok sa usa ka puti nga laso.

Dayon, nagtiniil, kami milakaw padulong ngadto sa mga lingkuranan sa bunyaganan [baptistry]. Ang mga karpet humok kaayo ug taas nga daw kami wala maglakaw sa salog.

Sa dihang ako nang turno, ako nakulbaan kaayo nga mora og kini ang adlaw sa akong kaugalingong bunyag. Apan ang mga worker mga buotan kaayo ug adunay igong pasensya sa matag usa kanamo nga naghimo sa among pagbati nga hilabihan kanindot.

Sa dihang ako mihaw-as na sa bunyaganan, usa ka sister ang nagpaabut kanako dala ang dako nga toalya ug nindot nga pahiyom. Ako nag-ilis sa akong mga sinina ug miadto sa usa ka lawak diin ako gikumpirmahan. Mao ra gihapon nga sister kinsa mihatag kanako og toalya ang miuban kanako ug nagpasalamat kanako sa kinasingkasing nga pagbuhat sa buluhaton sa Ginoo.

Sa dihang ako mibiya sa templo, ako nakahunahuna nga kini mao ang usa sa labing nindot nga mga kasinatian sa akong kinabuhi. Ang templo usa ka balaan nga dapit ug ang Espiritu sa Ginoo anaa didto, nagdumala sa Iyang talagsaon nga buluhaton. Kini angayan gayud sa bisan unsa nga pagpaabut.