James E. Talmage (1862–1933)

James Edward Talmage was 13 jaar toen zijn familie van Engeland naar Amerika emigreerde en neerstreek in Provo (Utah, VS).

James, intelligent en leergierig, was als 17-jarige al deeltijds verbonden aan het docentenkorps van de Brigham Young Academy in Provo. Hij studeerde vervolgens scheikunde en geologie aan de Lehigh University in Pennsylvania en aan de Johns Hopkins University in Baltimore (Maryland). Dankzij zijn lidmaatschap van vele hoog aangeschreven wetenschappelijke genootschappen kreeg James Talmage toegang tot belangrijke mensen en publicaties. Mede daardoor kon hij de vooroordelen waar de heiligen der laatste dagen in die tijd mee te maken hadden, weerleggen.

In 1888 trouwde hij met Mary May Booth. Zij kregen acht kinderen. Van 1894 tot 1897 was hij president van de University of Deseret in Salt Lake City (nu de University of Utah). In die tijd kocht hij een van de populaire nieuwe fietsen (met ketting) en bereed die vaak. Op een avond kwam hij een uur na etenstijd bont en blauw, bloedend en onder het vuil thuis. Dicht bij zijn huis was er een greppel met een vrij brede plank erover. Doorgaans stapte hij af en stak hij lopend over. Maar deze keer wilde hij het fietsend proberen. Hij hield vol, tuimeling na tuimeling, tot hij de manoeuvre beheerste.

Ouderling Talmage was een begaafd spreker en zijn toespraken en lessen vormden vaak de basis voor de boeken waarmee hij bekend werd, waaronder De Artikelen des Geloofs. Voordat hij in 1911 in het Quorum der Twaalf Apostelen werd geroepen, vroeg het Eerste Presidium hem een boek te schrijven over het leven en de bediening van Jezus Christus. Later kreeg hij een kamer in de Salt Laketempel waar hij zich kon toeleggen op het schrijven van het boek. Zijn 700 bladzijden tellende boek Jezus de Christus verscheen in 1915 en is sindsdien verschillende keren herdrukt. ◼