Iyang Gibugto ang mga Higot sa Kamatayon

Usa ka gabii sa dihang gagmay pa ang among mga anak, kami nagbasa sa kasulatan isip pamilya. Kami nagbasa kabahin sa Manluluwas ug naghisgut nga Siya wala gayud makahimo og sayop.

Nianang pagka-gabii gipakatulog sa akong asawa ang among tres anyos nga anak nga babaye, si Susie. Si Susie mitan-aw sa iyang inahan ug miingon, “Ma, si Jesus nakahimo og sayop.”

“Unsay buot nimo nga ipasabut?” nangutana ang iyang inahan.

“Nakabugto Siya og usa ka butang,” miingon si Susie.

Ingon og naglibog, ang iyang inahan nangutana, “Unsa ang Iyang gibugto?”

“Gibugto ni Jesus ang mga higot sa kamatayon,” miingon si Susie.

Ang akong asawa nakaamgo nga siya ug si Susie nanganta makadaghan sa kanta sa Primary “Matahum nga Panahon sa Tingpamulak”, ug si Susie nakakat-on sa mga pulong “Panahon’s tingpamulak, Jesus mibangon mibiyas gilubngan; nabuntog ang kamatayon.”¹ Ang inahan ni Susie mipasabut nga ang pagbugto sa mga higot sa kamatayon nagpasabut nga si Jesus nabanhaw aron kitang tanan mabuhi pag-usab.

Kana nga pag-istoryahanay nakahatag sa akong asawa ug kanako og daghang mga oportunidad sa pagtudlo sa among anak nga babaye, nga sila Lizzie, Susie, ug Emma, kon unsa ang tinuod nga kahulugan sa Pag-ula sa matag usa kanamo. Sakto si Susie: Si Jesus mibugto sa mga higot sa kamatayon. Apan kini dili sayop. Kini mao ang labing mahinungdanon nga gasa nga Iyang mahatag kanato! (Tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 14:7.)

Ang Manluluwas namatay ug nabanhaw aron kitang tanan mabuhi pag-usab uban sa atong Langitnong Amahan ug sa atong mga pamilya sumala sa atong pagkamatarung. Kon kita takus, kita makatagamtam sa mga panalangin sa pagka-imortal ug kinabuhing dayon sa umaabot. Mapasalamaton ko nga adunay gibugto si Jesus—ang mga higot sa kamatayon!