Pag-amuma sa Atong Bag-ong mga Kinabuhi

Kon kita nagpakabuhi sumala sa kahayag sa gipahiuli nga ebanghelyo, kita makalahutay sa kalibog sa atong mortal nga kinabuhi ug makapuyo pag-usab uban sa Dios. Ang atong Langitnong Amahan naghulat aron sa pagsulti kanato, “Maayong pagkabuhat, maayo ug kasaligan nga ulipon” (Mateo 25:21). Mao kana ang Iyang saad, ug sigurado nga Iya kining tumanon kon buhaton nato ang atong bahin.

Elson Carlos Ferreira, nabunyagan sa Brazil niadtong 1982

Matag higayon nga kamo mobati nga kamo lang ang nanlimbasug, mahimo kamong mohunong ug mohunahuna sa gibuhat ni Kristo ug sa unsang paagi Siya nag-antus alang kaninyo. Siya kanunay anaa sa pagtabang nato nga masayran kon si kinsa kita ug unsa kita nga mamahimo. Siya mas nakaila kanato kay sa atong pag-ila sa atong kaugalingon.

Elena Hunt, nabunyagan sa Arizona, USA, niadtong 2008

Wala koy gibuhat nga talagsaon aron magpabiling matinud-anon sa Simbahan. Wala ko naglakaw og 50 ka milya (80 km) aron motambong sa miting sa sakrament o gihulog ngadto sa nagdilaab nga kalayo. Apan ang makanunayong pagbuhat sa yano nga mga butang—nagtambong sa mga miting sa Simbahan, nagtuon sa kasulatan, nag-ampo, ug nagserbisyo sa mga calling—nakatabang kanako sa paglig-on sa akong pagpamatuod (tan-awa sa Alma 37:6–7).

Alcenir de Souza, nabunyagan sa Brazil niadtong 1991

Sa dihang nagpamiyembro ko sa Simbahan sa edad nga 19, naghinam-hinam ko sa ebanghelyo, ug ang pagbasa sa kasulatan kada adlaw usa ka talagsaong kasinatian.

Hinoon, human sa pipila ka tuig nga pagkamiyembro sa Simbahan, mibati ko og kakapoy sa pisikal ug espirituhanong paagi. Pugson nako akong kaugalingon nga mosimba matag Dominggo, wala kaayoy nakat-unan sa mga miting ug naghinam-hinam nga mouli sa balay para sa akong matag Dominggo nga pahulay.

Usa ka panag-istoryahanay uban sa higala nakapalamdag sa akong sitwasyon. Akong gitimbang-timbang ang akong espirituhanong mga kinaiya, ug nakaamgo ko nga ang akong mga pag-ampo dili na kinasingkasing, ug ang pagbasa sa mga kasulatan matag buntag usa na ka buhat nga makakapoy—dili na makalipay. Nakaamgo ko nga kinahanglan ko og dugang espirituhanong pag-amuma ug pag-ehersisyo kada adlaw.

Misugod ko sa pag-ampo matag buntag sa dili pa mobasa sa kasulatan, piho nga nangamuyo nga ako magiyahan sa akong pagtuon. Part-time ko nga nagtrabaho ug may 15 minutos nga pahulay sa buntag nga akong gigamit sa pagbasa og pipila ka pahina sa Ensign—snak sa akong espiritu maudto. Ma-gabii mobasa ko og makapabayaw nga mga libro. Ma-Dominggo akong basahon ang manwal nga Mga Pagtulun-an sa mga Presidente sa Simbahan.

Matag gabii inig dayon nako og katulog, mibati ko nga malinawon tungod kay akong gitagbaw ang akong espirituhanon nga kagutom sa tibuok adlaw. Tungod kay nakahukom ko nga mosunod og espirituhanong eskedyul matag adlaw, nahimo kong mas positibo nga tawo ug ang akong pagpamatuod mitubo.

Tess Hocking, nabunyagan sa California, USA, niadtong 1976

Sukad nga nakahibalo ko kabahin sa templo, gusto na gyud ko nga moadto. Akong nakat-unan nga ang templo usa ka dapit diin kita makapahigayon og mga bunyag alang sa mga patay, ma-sealed isip mga pamilya, ug maghimo og mas taas nga mga pakigsaad uban sa Langitnong Amahan. Akong giandam akong kaugalingon ug nagpabiling takus aron makasulod ko sa templo.

Yashinta Wulandari, nabunyagan sa Indonesia niadtong 2012

Human ako mabunyagi, ang akong hinigugma, si JP (kinsa miyembro na sa Simbahan), ug ako nagplano nga magminyo, apan among gilangay ang among kasal tungod kay gusto nako og dakong selebrasyon.

Niadtong Martes, Enero 12, 2010, ang akong pamanhunon ug ako miadto sa eskwelahan aron motambong og klase. Samtang naglingkod ko atubang sa akong computer naghulat sa propesor nga mosugod sa klase, ang building miuyog. Wala ko modagan sa gawas kay kusog kaayo ang pag-uyog.

Mibarug ko sa suok ug mipiyong, nag-ampo sa Langitnong Amahan diha sa akong kasingkasing: “Palihug hatagi ko og kahigayunan nga minyoan si JP sa templo.”

Sa wala madugay, mihunong ang pag-uyog ug akong gitan-aw ang palibut. Wala koy makita tungod sa kabaga sa abug sa palibut. Wala nako kahinumdom giunsa nako paggawas sa klasehanan, apan nakagawas ko. Luhaan ang akong mga mata, akong gisyagit ang ngalan ni JP.

Sa wala madugay akong nakit-an ang igsoong babaye ni JP. “OK ra siya!” misyagit ang iyang igsoon. “Gitabangan niya ang ubang estudyante nga wala makagawas tungod sa mga natumpag.”

Dili ko mas espesyal kaysa sa uban nga wala makagawas, apan nasayud ko nga ang Langitnong Amahan mitubag sa akong pag-ampo. Si JP ug ako nagminyo sa templo niadtong Abril 6, 2010, sobra og gamay sa usa ka tuig human sa akong bunyag ug hapit tulo ka bulan human sa linog. Kadto usa ka adlaw sa kalinaw ug kalipay nga dili gayud nako makalimtan. Wala mi dakong party, apan kadto mao ang labing talagsaon nga butang para nako.

Marie Marjorie Labbe, nabunyagan sa Haiti niadtong 2009

Isip bag-o nga miyembro sa Simbahan, ganahan kaayo ko sa misyonaryo nga buhat. Ang tanan mahimong usa ka misyonaryo. Matag higayon nga inyong ipakigbahin ang ebanghelyo sa uban, kini makausab sa ilang kinabuhi, ug kini usab makapalig-on sa inyong pagpamatuod. Ang mga tawo makakita sa kahayag diha sa inyong mga mata, ug gusto nilang masayud kon nganong kamo adunay nindot kaayo nga gawi. Ang paghimo sa misyonaryo nga buhat wala lang maghatag sa tawo og kahigayunan sa pagkat-on kabahin sa Simbahan apan nakatabang usab nila nga mabati ang Espiritu ug makabaton og personal nga espirituhanong mga kasinatian.

Elena Hunt, nabunyagan sa Arizona, USA, niadtong 2008

Ganahan kaayo ko sa misyonaryo nga buhat! Tulo ka bulan human sa akong bunyag, mibiyahe ko sa Martinique aron mogahin og panahon kauban akong pamilya para sa summer break. Kada adlaw sultian nako akong igsoong lalaki kabahin sa Basahon ni Mormon ug sa ebanghelyo.

Gidapit nako siya sa pagsimba sa unang Dominggo, apan mibalibad siya. Sa ikaduha nga Dominggo, miapas siya sa simbahan. Sa pagtapos sa mga miting, kasagaran wala siya magpakabana, ingon og wala siya makasinati og espesyal atol niadtong tulo ka oras.

Bisan tuod nagpadayon ko sa pagsulti kaniya mahitungod sa ebanghelyo pagkasunod semana, wala nako siya dapita sa pagsimba niining higayuna. Usa ka milagro ang nahitabo pagka-Sabado sa gabii: samtang nagplantsa ko sa akong pang-Dominggo nga sinina, nakamatikod ko nga mao usab iyang gibuhat.

“Unsay imong gibuhat?” nangutana ko.

Mitubag siya, “Mosimba ko uban nimo ugma.”

“Wala tikaw pugsa sa pag-adto,” miingon ko.

Apan mitubag siya, “Gusto ko nga moadto.”

Siya mipadayon sa pagsimba kada Dominggo human niadto.

Human mibalik ko sa southern France, kon asa ko nag-eskwela, ang akong igsoon nga lalaki miingon nako diha sa telepono nga siya magpabunyag. Giingnan nako siya nga gusto nakong anaa ko sa iyang bunyag apan ang labing importante mao nga siya magpadayon gihapon sa Simbahan kon mobalik ko sa Martinique.

Usa ka tuig ang milabay, mibisita ko pag-usab. Atol sa miting sa sakrament, ang akong igsoon mipamatuod uban sa dako nga kalig-on sa katinuod sa ebanghelyo. Nakahilak kong maghunahuna sa akong igsoong lalaki, kinsa akong gipakigbahinan sa labing nindot nga mga higayon sa akong kinabuhi, mipakigbahin usab ngari kanako sa ebanghelyo sa atong Ginoo (tan-awa sa Alma 26:11–16).

Ludovic Christophe Occolier, nabunyagan sa France niadtong 2004

Human nako madungog ang mga leksyon sa misyonaryo, nag-ampo ko aron masayud kon ang ebanghelyo tinuod. Ang akong minahal nga lolo mipakita nako diha sa damgo ug mipamatuod sa katinuod niini. Niining higayuna, nasabtan nako ang akong balaang obligasyon sa akong mga katigulangan. Si Presidente Henry B. Eyring, Unang Magtatambag sa Unang Kapangulohan, miingon niini nga paagi: “Sa dihang gibunyagan kamo, ang inyong mga katigulangan nagtan-aw kaninyo uban sa paglaum. Tingali human sa gatusan ka mga tuig, nalipay sila nga nakakita sa usa sa ilang mga kaliwat nga mihimo og pakigsaad sa pagpangita kanila ug sa paghatag kanila og kagawasan … Ang ilang mga kasingkasing nabugkos nganha kaninyo. Ang ilang paglaum anaa sa inyong mga kamot.”¹

Steven E. Nabor, nabunyagan sa Utah, USA, niadtong 1979

Ang akong asawa, si Laura, ug ako nasagmuyo sa dihang ang among pinakaunang anak, among upat ka bulan nga anak nga babaye, si Cynthia Marie, namatay tungod sa komplikasyon sa spina bifida. Kining trahedya nakapahimo namo, duha ka masulub-ong batan-ong ginikanan, sa pagpangita og paagi nga makauban ang among anak pag-usab. Dili pa mi miyembro sa Simbahan nianang higayona.

Usa ka buntag kinasingkasing nga nangamuyo si Laura ngadto sa Langitnong Amahan, naghangyo, “Hinigugmang Amahan, gusto ko nga makauban ang akong anak nga babaye pag-usab, apan wala ko masayud kon unsaon. Palihug ipakita kanako ang paagi.”

Nianang higayona may nanuktok sa among pultahan. Giablihan kini ni Laura nga may mga luhang nagdagayday sa iyang nawong. Sa gawas nagbarug ang duha ka misyonaryo. Sa katapusan, si Laura ug ako nakaangkon og pagpamatuod sa katinuod sa Basahon ni Mormon ug nabunyagan.

Gisiguro ni Laura nga ang tanan namong sakop sa pamilya may kahigayunan nga makadawat sa ebanghelyo. Sa unang 15 ka tuig human sa among bunyag, nag-andam si Laura og mga ngalan para sa templo, ug dayon amo kining dalhon didto. Sa wala madugay ang arthritis ni Laura migrabe nga ako na lang ang modala sa mga ngalan ngadto sa templo.

Si Laura namatay tulo ka tuig na ang milabay human sa dugayng panlimbasug sa arthritis. Ang pagpangita og paagi nga makauban ang among batang babaye misangput sa buhat sa templo alang sa liboan sa among minahal nga katigulangan. Kami nakasinati og daghang milagro samtang nagbuhat sa pagsiksik sa family history ug buhat sa templo (tan-awa sa D&P 128:18, 22).

Norman Pierce, gibunyagan uban ni Laura Pierce sa Louisiana, USA, niadtong 1965

Ang pag-ampo diha sa simbahan, pagkomentaryo atol sa mga leksyon, ug pagpamulong sa miting sa sakrament mopanalangin kaninyo ug niadtong naminaw. Kon kamo mamulong diha sa ngalan ni Jesukristo, ang Espiritu modasig ninyo. Ang Langitnong Amahan dili lang mamulong pinaagi sa mga kasulatan ug sa mga propeta ug mga apostoles apan mamulong usab pinaagi kaninyo aron sa pagtubag sa mga pangutana sa usa ka tawo, paglig-on sa kahuyang sa usa ka tawo, o paghupay sa pagduda sa usa ka tawo.

Sa dihang ang bishop mihangyo nga akong ipakigbahin ang akong pagpamatuod diha sa sakrament human sa akong bunyag, gibati kog kahadlok ug ka walay kahibalo. Wala pa ko makapamulong atubangan sa kongregasyon.

“Gikinahanglan ba gyud kini?” nangutana ko sa bishop.

“Oo!” siya miingon.

Sa miting sa sakrament, mipamatuod ko kon sa unsang paagi ang Langitnong Amahan nahigugma nako ug giunsa Niya pagtubag ang akong mga pag-ampo pinaagi sa pagtabang nako nga makaplagan ang gipahiuli nga ebanghelyo. Sa akong pagbarug sa podium, akong nabati ang kusog nga pagdasig sa Espiritu Santo. Gibati nakong napanalanginan nga namiyembro sa tinuod nga Simbahan ni Kristo. Ang akong kasingkasing napuno sa kalipay ug kalinaw. Gihimong nindot nga kasinatian sa Langitnong Amahan ang akong kahadlok sa pagpamulong.

Pagkasunod bulan ako may oportunidad sa pagpamulong sa miting sa sakrament. Gibati nasad ko og kahadlok—si kinsa ko nga motudlo niadtong kinsa mas nasayud pa sa ebanghelyo? Apan nag-ampo ko nga ang Espiritu Santo motabang nako sa pagpamulong. Gitandog na usab ko sa Espiritu, ug nakadawat ko og impresyon nga ang Langitnong Amahan nalipay sa akong bunyag ug napasaylo ang akong mga sala.

Ako nasayud gikan sa akong mga kasinatian nga ako talagsaong anak sa Dios ug Siya nahigugma kanako. Ang pagpamulong sa miting sa sakrament bililhong oportunidad alang nako sa pagserbisyo sa Dios pinaagi sa pagpamatuod nga gipahiuli ni Jesukristo ang Iyang Simbahan dinhi sa yuta.

Pamella Sari, nabunyagan sa Indonesia niadtong 2012

Ang calling sa Simbahan makatabang ninyo sa pagkat-on sa ebanghelyo ug mohatag kaninyo og responsibilidad nga makatabang kaninyo nga mosimba ug moserbisyo sa uban, bisan kon kamo nanlimbasug.

Su’e Tervola, nabunyagan sa Hawaii, USA, niadtong 2008

Ang visiting ug home teaching naghatag og mga oportunidad nga mobati ug makakita sa tinuod nga kalooy nga sama kang Kristo. Naghatag kini og mga kasinatian sa pagpaubos ug gugma nga makausab nimo hangtud sa hangtud. Isip mga anak sa Langitnong Amahan, ang atong serbisyo gikinahanglan aron makatabang sa pagpakatap sa mga buhat sa pagkamabination sa Iyang tibuok ubasan.²

Cheryl Allen, nabunyagan sa Michigan, USA, niadtong 1980

Sa wala madugay human ko mabunyagi, gitawag ko sa presidente sa branch isip presidente sa Young Men. Nindot kaayo nga makauban ang mga batan-on ug makatabang nila nga makakat-on sa ebanghelyo. Sa samang higayon nga nagtudlo ko, ako usab nakakat-on. Kini ang una sa sunod-sunod nga calling nga akong nadawat. Sa tanan nakong responsibilidad, ako mibati og kalipay ug kahimuot alang sa bag-ong mga hagit. Si Presidente Thomas S. Monson mitudlo: “Hinumdumi kon kinsa ang tawagon sa Ginoo, ang Ginoo mopasarang.”³ Kinahanglan kong mosalig ug motuo uban sa pagkamapainubsanon nga ako kining mahimo. Ug wala pa kaabut og unom ka bulan isip miyembro, ako adunay dakong oportunidad nga mapamilyar sa mga programa sa Simbahan.

Germano Lopes, nabunyagan sa Brazil niadtong 2004