Duha ka mga Sulat gikan ni Mama

Niadtong 1996 ang akong asawa ug ako dunay duha ka mga anak nga lalaki, nag-edad og kwatro ug siete. Kami ang tipikal nga batan-ong pamilya nga busy. Usa ka lawom nga gabii ang akong asawa nakahigayon sa pagsulat sa akong pag-umangkon, si Glen, nga nagserbisyo og misyon sa Finland.

Sa pipila ka rason, gibati niya nga gikinahanglan siyang mosulat og taas-taas—nga dunay mga detalye kon unsay gibuhat sa matag sakop sa pamilya, unsa na ang ilang espirituhanong kahimtang, kon unsay nahitabo sa akong calling sa Simbahan ug sa iyang calling sa Simbahan, ang mga istorya sa iyang pagkakabig, sa iyang mga pagbati mahitungod sa misyonaryo nga buhat, ug sa iyang pagpamatuod sa ebanghelyo.

Nindot kadto nga sulat, apan naghunahuna ko kon ang akong pag-umangkon nagkinahanglan ba gayud sa daghang impormasyon. Dayon siya misulat kaniya pag-usab.

Milabay ang unom ka tuig, samtang ako nagserbisyo isip bishop ug ang among anak nga mga lalaki nag-edad og 10 ug 13, ang akong kalibutan kalit lang nausab. Niadtong Enero 2, 2002, ang akong asawa, 42 anyos lang, namatay sa atake sa kasingkasing.

Sa panimalay naningkamot ko nga magpadayon ang pagsunod sa mga baruganan sa “Ang Pamilya: Usa Ka Pamahayag ngadto sa Kalibutan.”¹ Akong nakaplagan nga ako makadumala ug makahatag sa gikinahanglan, apan wala nako mahatag sa akong mga anak ang pag-alima nga ilang gikinahanglan. Bisan pa niana, kami naningkamot pag-ayo kutob sa among mahimo.

Niadtong Hunyo 2012 ang akong kamanghuran, si Sam, nagserbisyo og full-time nga misyon sa Colorado Denver South Mission, mipadala nako og email. “Usa ka butang nga nindot kaayo ang nahitabo niini nga semana,” siya misulat. “Nakadawat ko og duha ka mga sulat gikan ni Mama.”

Mipasabut siya nga siya nakadawat og mga package gikan sa iyang ig-agaw nga si Glen nga naglakip sa mga sulat nga iyang gisulat ngadto kaniya samtang siya didto sa Finland.

“Siya miingon nako nga kining duha ka mga sulat ni Mama nga gipadala ngadto niya sa iyang misyon gisulat alang gayud nako samtang nagmisyon ko,” misulat si Sam. “Busa iyang gipadala nako, ug kini talagsaon!”

Ang pagkahibalo sa pagkakabig, pagpamatuod, ug mga pagbati sa iyang inahan sa misyonaryo nga buhat usa ka “dakong moral nga suporta niini nga panahon”, misulat si Sam. Miingon siya nga siya nagplano nga pakopyahan ang mga sulat ug ipadala ang orihinal.

“Wala koy ideya nga ikaw nagserbisyo isip presidente sa elders quorum o isip ward mission leader, misulat si Sam. Iyang nahibaloan nga sa dihang kwatro anyos pa siya, siya “moambak sa higdaanan pagkahuman sa pag-ampo ug mosinggit ‘gusto kong mahimong usa ka misyonaryo.’”

Dayon siya midugang og butang nga iyang nakat-unan mahitungod sa iyang inahan: “Si mama nakahibalo nga ako mahimong usa ka wrestler tungod kay siya miingon nga ako makadani ug mahimong amigo sa usa ka wrestler. :)”

Nakahilak ko sa reaksyon ni Sam sa mga sulat. Pipila ka semana ang milabay iyang gipadala kini sa balay. Gamhanan kini, personal, ug makatandog sa dihang gisulat niadtong 1996, apan sa mga panghitabo sa misunod nga mga tuig, nahimo pang mas gamhanan.

Ang sulat sa akong asawa nakapalig-on sa akong pag-umangkon, apan sama sa “pagsalibay sa tinapay ngadto sa katubigan” (tan-awa sa Ecclesiastes 11:1), mibalik kini paglabay sa katuigan aron sa pagpanalangin sa iyang misyonaryong anak ug biyudo nga bana.