Balaang mga Pakigsaad Makahimo og Lig-ong mga Kristiyano

Unsa ang tinubdan sa maong moral ug espirituhanong gahum, ug unsaon sa pag-angkon niini? Ang tinubdan mao ang Dios. Ang atong access niana nga gahum pinaagi sa atong mga pakigsaad uban Kaniya. Ang pakigsaad usa ka kasabutan tali sa Dios ug sa tawo, usa ka pag-uyon kansang mga panginahanglanon gitakda sa Dios.¹ Niining balaang mga kauyunan, ang Dios nagbugkos sa iyang Kaugalingon sa pagpaluyo, pagbalaan, ug pagbayaw nato agig balos sa atong pasalig sa pagserbisyo Kaniya ug pagsunod sa Iyang mga sugo.

Unsa may anaa sa paghimo ug pagtuman sa mga pakigsaad uban sa Dios nga naghatag nato og gahum sa pagpahiyom sa mga kalisud, sa pag-usab sa mga kalisdanan ngadto sa kadaugan, nga “matinguhaon nga moapil diha sa usa ka maayo nga katuyoan, … ug magpahinabo sa daghan nga pagkamatarung” (D&P 58:27)?

Una, samtang kita magmasulundon sa mga baruganan ug mga sugo sa ebanghelyo ni Jesukristo, kita makatagamtam og padayon nga mga panalangin nga gisaad sa Dios sa Iyang pakigsaad uban nato. Kadto nga mga panalangin naghatag og mga kapanguhaan nga atong gikinahanglan sa paglihok kay sa aghaton sa paglihok samtang kita magpadayon sa kinabuhi. Sama pananglit, ang mga sugo sa Ginoo sa Pulong sa Kaalam kabahin sa pag-atiman sa atong pisikal nga lawas mopanalangin kanato una ug labaw sa tanan sa “kaalam ug dako nga mga bahandi sa kahibalo, gani ang mga gitago nga mga bahandi” (D&P 89:19). Dugang pa, kini mosangpot sa kinatibuk-an mas himsog nga kinabuhi ug kagawasan gikan sa makadaut nga pagkaadik. Ang pagkamasulundon naghatag nato og mas dakong pagkontrolar sa atong kinabuhi, mas dakong kapasidad sa pagbalik ug pag-adto, sa pagtrabaho ug sa paglalang. Siyempre, ang edad, aksidente, ug mga sakit dili kapugngan moabut gyud, apan bisan pa niana, ang atong pagkamasulundon niini nga balaod sa ebanghelyo makapalambo sa atong kapasidad sa pag-atubang niining mga hagit.

Sa dalan sa pakigsaad makakaplag kita og usa ka makanunayon nga suplay sa mga gasa ug tabang. “Ang gugma nga putli dili mopakyas” (1 Mga Taga-Corinto 13:8; Moroni 7:46), gugma mamunga og gugma, kalooy mamunga og kalooy, hiyas mamunga og hiyas, pasalig mamunga og kamaunungon ug pagserbisyo mamunga og hingpit nga kalipay. Kabahin kita sa katawhan sa pakigsaad, usa ka komunidad sa mga Santos kinsa nag-awhag, nagpaluyo ug nangalagad sa usag usa. Sama sa gipasabut ni Nephi, “Ug kon kini mao nga ang mga katawhan maghupot sa mga sugo sa Dios siya moamuma kanila, ug molig-on kanila” (1 Nephi 17:3).

Kini modala nato sa ikaduhang mga paagi diin ang atong mga pakigsaad mohatag og kalig-on—makahatag kini og hugot nga pagtuo nga gikinahanglan sa paglahutay ug sa pagbuhat sa tanang mga butang nga angay sa Ginoo. Ang atong kaandam sa pagdala ngari nato sa ngalan ni Kristo ug sa pagsunod sa Iyang mga sugo nagkinahanglan og usa ka matang sa hugot nga pagtuo, apan samtang kita motahud sa atong mga pakigsaad, kana nga hugot nga pagtuo modako. Sa unang bahin, ang gisaad nga mga bunga sa pagkamasulundon mamahimong klaro, nga nagmatuod sa atong hugot nga pagtuo. Ikaduha, ang Espiritu mosulti sa kahimuot sa Dios, ug kita mobati nga luwas diha sa Iyang padayon nga mga panalangin ug tabang. Ikatulo, bisan unsa ang mahitabo, atong maatubang ang kinabuhi uban sa paglaum ug kakalma, nasayud nga kita molampus sa katapusan tungod kay kita aduna sa saad sa Dios ngari kanato sa tagsa-tagsa, pinaagi sa ngalan, ug kita nasayud nga Siya dili makapamakak (tan-awa sa Enos 1:6; Ether 3:12).

Ang unang mga lider sa Simbahan niini nga dispensasyon mipamatuod nga ang pagsunod sa pakigsaad naghatag og kasiguroan nga atong gikinahanglan sa panahon sa pagsulay: “Kini mao [ang kahibalo nga ang ilang agianan paingon sa kinabuhi nakatuman sa kabubut-on sa Dios] nga nakapahimo sa karaang mga santos sa paglahutay sa ilang tanang mga kasakit ug mga pagpanggukod, ug sa pagdala sa … dili lamang sa pagkadaot sa ilang mga kagamitan, ug pag-usik sa ilang kabtangan, nga malipayon, apan usab sa pag-antus sa kamatayon sa labing makalilisang nga matang; (dili lamang motuo) nga kon matun-as na kining yutan-ong payag, didto sa langit aduna kitay balay gikan sa Dios, usa ka puloy-anan nga dili binuhat sa mga kamot, ug walay pagkatapos. (2 Cor. 5:1).”²

Kining dugang nga gipasabut nga ang paghalad bisan unsang sakripisyo nga gikinahanglan sa Dios nato, kita makaangkon sa saksi sa Espiritu nga atong dalan husto ug makapahimuot sa Dios.³ Niana nga kahibalo, ang atong hugot nga pagtuo walay kinutuban, nakabaton sa kasiguroan nga ang Dios sa tukma nga panahon mohimo sa matag kasakit nga atong bahandi. (Tan-awa sa D&P 97:8–9.)

Atong gikonsiderar, una, ang mga panalangin nga makahatag og gahum ug, ikaduha, ang endowment sa hugot nga pagtuo nga itugot sa Dios niadtong motuman sa ilang mga pakigsaad uban Kaniya. Sa katapusan nga mga aspeto sa kalig-on pinaagi sa mga pakigsaad nga akong hisgutan mao ang pagtugyan sa balaan nga gahum. Ang atong pasalig sa pakigsaad ngadto Kaniya nagtugot sa atong Langitnong Amahan sa Iyang balaan nga mga impluwensya, “ang gahum sa pagkadiosnon” (D&P 84:20), modagayday sa atong mga kinabuhi. Mahimo Niya kini tungod kay pinaagi sa atong pag-apil sa mga ordinansa sa priesthood, atong gamiton ang atong kabubut-on ug mopili sa pagdawat niini. Ang atong pag-apil sa mga ordinansa nagpakita usab na kita andam sa pagdawat og dugang nga responsibilidad nga moabut uban sa dugang nga kahayag ug espirituhanong gahum.

Sa tanan nga mga ordinansa, ilabi na niadtong anaa sa templo, kita gitugahan og gahum gikan sa kahitas-an (tan-awa sa D&P 109:22). Kining “gahum sa pagkadiosnon” moabut niana nga tawo ug pinaagi sa impluwensya sa Espiritu Santo. Ang gasa sa Espiritu Santo usa ka bahin sa bag-o ug walay katapusan nga pakigsaad. Kini mao ang mahinungdanon nga bahin sa atong bunyag, ang bunyag sa Espiritu. Kini mao ang mensahero sa grasya diin ang dugo ni Kristo magamit aron sa pagkuha sa atong mga sala ug mobalaan nato (tan-awa sa 2 Nephi 31:17). Kini ang gasa diin si Adan “nabuhi siya sa iyang kaugalingon” (Moises 6:65). Pinaagi kadto sa Espiritu Santo nga ang karaang mga Apostoles nakalahutay sa tanan nga ilang gilahutay ug pinaagi sa mga yawe sa ilang priesthood misangyaw sa ebanghelyo ngadto sa kalibutan nga nailhan sa ilang panahon.

Sa dihang misulod kita sa balaanong mga pakigsaad, ang Espiritu Santo mao ang atong maghuhupay, atong giya, ug atong kauban. Ang mga bunga sa Espiritu Santo “ang malinawon nga mga butang sa imortal nga himaya; ang kamatuoran sa tanan nga mga butang; nga nagpalihok sa tanan nga mga butang, diin nakapabuhi sa tanan nga mga butang; kana nga nasayud sa tanan nga mga butang, ug adunay gahum sumala sa kaalam, kalooy, kamatuoran, kaangayan ug paghukom” (Moises 6:61). Ang mga gasa sa Espiritu Santo mao ang pagpamatuod, hugot nga pagtuo, kahibalo, kaalam, pagpadayag, mga milagro, pagpang-ayo, ug gugmang putli, sa paghingalan sa pipila lang (tan-awa sa D&P 46:13–26).

Ang Espiritu Santo mao ang nagsaksi sa inyong mga pulong kon kamo nagtudlo ug nagpamatuod. Ang Espiritu Santo kinsa, samtang kamo namulong sa dili maayong mga dapit, mibutang sa inyong kasingkasing unsa ang inyong isulti ug motuman sa saad sa Ginoo nga “kamo dili pagalibugon atubangan sa mga tawo” (D&P 100:5). Ang Espiritu Santo kinsa nagpadayag sa unsang paagi ninyo kuhaon ang sunod nga daw hilabihan ka dako nga babag. Pinaagi sa Espiritu Santo nga anaa ninyo aron ang uban mobati sa tiunay nga gugma ni Kristo ug makadawat og kalig-on aron mopadayon sa unahan. Ang Espiritu Santo usab, sa Iyang kinaiya isip ang Balaang Espiritu sa Saad, nga nagmatuod sa katinuod ug sa kaepektibo sa inyong mga pakigsaad ug mga saad sa Dios diha ninyo (tan-awa sa D&P 88:4–5; 109:14–15).