Κλασικά του Ευαγγελίου
Ανέστη
Ο Ντέιβιντ ΜακΚέι γεννήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 1873. Χειροτονήθηκε Απόστολος στις 9 Απριλίου 1906 σε ηλικία 32 ετών και στις 9 Απριλίου 1951 υποστηρίχθηκε ως ο ένατος Πρόεδρος της Εκκλησίας. Το ακόλουθο είναι απόσπασμα από μία ομιλία που έδωσε στη γενική συνέλευση Απριλίου του 1966. Για ολόκληρη την ομιλία, βλέπε Conference Report, Απρ. 1966, 55-59.
Η ακλόνητη πίστη στον Χριστό είναι η πιο σημαντική ανάγκη του κόσμου σήμερα.
Αν ένα θαύμα είναι υπερφυσικό γεγονός του οποίου οι πρότερες δυνάμεις είναι πέρα από την καθορισμένη σοφία του ανθρώπου, τότε η ανάσταση του Ιησού Χριστού είναι το πιο θαυμάσιο θαύμα όλων των εποχών. Η παντοδυναμία του Θεού και η αθανασία του ανθρώπου αποκαλύπτονται μέσω αυτού.
Η ανάσταση είναι θαύμα, ωστόσο, μόνο υπό την έννοια ότι είναι πέρα από την κατανόηση του ανθρώπου. Σε όλους όσοι το αποδέχονται ως γεγονός δεν είναι παρά μία φανέρωση ενός σταθερού νόμου της ζωής …
Αν το θεωρήσετε ότι είναι εξακριβωμένο γεγονός ότι ο Ιησούς Χριστός όντως έλαβε ξανά το σώμα του και ενεφανίσθη ως ένδοξο, ανεστημένο άτομο, τότε έχετε την απάντηση στο πιο σημαντικό ερώτημα όλων των εποχών: «Αν ο άνθρωπος πεθάνει, θα ξαναζήσει;» (Ιώβ 14:14).
Μαρτυρίες για την Ανάσταση
Ότι η κυριολεκτική ανάσταση του Χριστού από τον τάφο ήταν πραγματικότητα για τους μαθητές που Τον γνώριζαν προσωπικώς είναι μία βεβαιότητα. Στον νου τους δεν υπήρχε καμία απολύτως αμφιβολία. Ήταν μάρτυρες του γεγονότος. Γνώριζαν, επειδή είδαν τα μάτια τους, άκουσαν τα αφτιά τους, αισθάνθηκαν τα χέρια τους τη σωματική παρουσία του ανεστημένου Λυτρωτή.
Ο Πέτρος, ο κορυφαίος Απόστολος, στην περίσταση κατά την οποία είχαν συγκεντρωθεί οι ένδεκα για να επιλέξουν έναν να πάρει τη θέση του Ιούδα του Ισκαριώτη, είπε: «Πρέπει, λοιπόν, από τους άνδρες… ένας από τούτους να γίνει μαζί μας μάρτυρας τής ανάστασής του» (Πράξεις 1:21-22) …
Σε μία άλλη περίσταση, ο Πέτρος δήλωσε ενώπιον των εχθρών τους, των ίδιων ανθρώπων που είχαν θανατώσει τον Ιησού επάνω στον σταυρό: «Άνδρες Ισραηλίτες, ακούστε τούτα τα λόγια· …Αυτόν τον Ιησού ο Θεός τον ανέστησε, για τον οποίο εμείς είμαστε μάρτυρες» (Πράξεις 2:22, 32) …
Επιπρόσθετοι μάρτυρες
Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών πιστεύει σθεναρώς με τον Πέτρο, τον Παύλο, τον Ιάκωβο και όλους τους άλλους πρώτους Αποστόλους οι οποίοι αποδέχθηκαν την ανάσταση όχι μόνον ότι ήταν στην κυριολεξία αληθινή αλλά ως την ολοκλήρωση της θείας αποστολής του Χριστού επάνω στη γη.
Χίλια οκτακόσια χρόνια αφού πέθανε ο Ιησούς επάνω στον σταυρό, ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ διακήρυξε ότι ο ανεστημένος Κύριος ενεφανίσθη σε αυτόν, λέγοντας: «Είδα δύο Άτομα, των οποίων η λαμπρότητα και δόξα ξεπερνούν κάθε περιγραφή, να στέκονται από πάνω μου στον αέρα. Ο ένας τους μου μίλησε, καλώντας με μέ το όνομά μου και είπε, δείχνοντας τον άλλον–Αυτός είναι ο Υιός μου ο Αγαπητός. Αυτόν να ακούς!» (Τζόζεφ Σμιθ–Ιστορία 1:17) …
Αν η μαρτυρία του Τζόζεφ Σμιθ έστεκε μόνη της, θα ήταν, όπως είπε ο Χριστός για τη μαρτυρία Του, όταν μίλησε για τον εαυτό Του, ανώφελη. Όμως ο Ιησούς είχε τη μαρτυρία του Θεού και εκείνη των Αποστόλων. Και ο Τζόζεφ Σμιθ είχε άλλους μάρτυρες [που] επαλήθευσαν τη μαρτυρία [του], η αλήθεια της οποίας έγινε γνωστή με την εμφάνιση σε αυτούς του αγγέλου Μορόνι …
…Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών [επίσης] διακηρύσσει το ένδοξο όραμα του Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ:
«Και τώρα, ύστερα από τις τόσες μαρτυρίες οι οποίες έχουν δοθεί γι’ αυτόν, τούτη είναι η μαρτυρία η πιο τελευταία όλων, την οποία δίνουμε γι’ αυτόν: Ότι ζει!» (Δ&Δ 76:22) …
Υπό το φως τέτοιων αδιαμφισβήτητων μαρτυριών όπως δόθηκαν από τους αρχαίους Αποστόλους –μαρτυρίες που χρονολογούνται από λίγα χρόνια μετά το ίδιο το γεγονός– υπό το φως αυτής της πιο θαυμάσιας αποκάλυψης αυτήν την εποχή του ζώντος Χριστού, φαίνεται δύσκολο όντως να καταλάβουμε πώς οι άνθρωποι μπορούν ακόμη να Τον απορρίπτουν και μπορούν να αμφισβητούν την αθανασία του ανθρώπου.
Αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα
Η ακλόνητη πίστη στον Χριστό είναι η πιο σημαντική ανάγκη του κόσμου σήμερα. Είναι περισσότερο από ένα απλό συναίσθημα. Είναι δύναμη που παρακινεί σε δράση και θα πρέπει να είναι στην ανθρώπινη ζωή η πιο βασική όλων των κινητήριων δυνάμεων …
Αν οι άνθρωποι «έκαναν το θέλημά Του», αντί να κοίταζαν απεγνωσμένα στον σκοτεινό και ζοφερό τάφο, θα έστρεφαν τα μάτια τους προς τους ουρανούς και θα γνώριζαν ότι ο Χριστός ανέστη…!
Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών δηλώνει σε όλον τον κόσμο ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Υιός του Θεού, ο Λυτρωτής του κόσμου! Κανένας αληθινός οπαδός δεν ικανοποιείται με το να Τον αποδεχθεί απλώς ως μέγα μεταρρυθμιστή, τον ιδανικό διδάσκαλο ή ακόμη και ως τον μόνο τέλειο άνθρωπο. Ο άνθρωπος από τη Γαλιλαία είναι –όχι μεταφορικώς αλλά κυριολεκτικώς– ο Υιός του ζώντος Θεού …
Αναγεννημένοι αληθινά
Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί ειλικρινώς να αποφασίσει να εφαρμόσει στην καθημερινή του ζωή τις διδασκαλίες του Ιησού από τη Ναζαρέτ χωρίς να αισθανθεί μία αλλαγή σε όλο του το είναι. Η φράση «αναγεννημένος» έχει βαθύτερη σημασία από αυτήν που πολλοί άνθρωποι τής προσδίδουν. …Ευτυχές είναι το άτομο που έχει πραγματικώς αισθανθεί την ανυψωτική, μεταμορφωτική δύναμη που προέρχεται από αυτήν την εγγύτητα με τον Σωτήρα, αυτήν τη στενή σχέση με τον Χριστό. Είμαι ευγνώμων που γνωρίζω ότι ο Χριστός είναι ο Λυτρωτής μου …
Το μήνυμα της αποκατάστασης… είναι το πιο παρηγορητικό, το πιο ένδοξο που έχει δοθεί ποτέ στον άνθρωπο, διότι όταν ο θάνατος παίρνει από εμάς ένα αγαπημένο άτομο, η καρδιά μας που λυπάται ανακουφίζεται από την ελπίδα και τη θεία διαβεβαίωση εκπεφρασμένη με τα λόγια: «Δεν είναι εδώ· επειδή ανέστη!» [βλέπε Κατά Ματθαίον 28:6, Κατά Μάρκον 16:6].
Με όλη μου την ψυχή γνωρίζω ότι ο θάνατος κατακτάται από τον Ιησού Χριστό και επειδή ο Λυτρωτής μας ζει, έτσι και εμείς θα ζήσουμε.