ការសន្យាជាដរាបរបស់ទ្រង់
រ៉ូប៊ីន កាសផើរ រដ្ឋយូថាហ៍ ស.រ.អា
រចនាដោយ ប្រេដលី អេជ ខ្លាក
ពេលដែលខ្ញុំអង្គុយនៅក្នុងការប្រជុំសាក្រាម៉ង់ សញ្ជឹងគិតពីការអធិស្ឋានអំពីនំបុ័ង ពាក្យទាំងនោះបន្តសូត្រឡើងច្រំដែលៗនៅក្នុងគំនិតខ្ញុំថា ៖ « ប្រយោជន៍ឲ្យពួកគេអាច បានព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ គង់នៅជាមួយនឹងពួកគេជាដរាប » ( មរ៉ូណៃ 4:3; គ និង ស 20:77 ) ។
វានិយាយថា « ជាដរាប » — មិនមែនគ្រាន់តែនៅពេលជាក់លាក់ណាមួយទេ ។ តើហេតុអ្វីបានជាបីបួនខែមុននេះ ខ្ញុំ និងស្វាមីខ្ញុំមិនត្រូវបានបំផុសគំនិតពីរបៀបដើម្បីការពារកូនប្រុសអាយុ 11 ឆ្នាំរបស់យើង ពីមុនគាត់ត្រូវស្លាប់ក្នុងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ដែលបណ្តាលមកពីឡានបុកកង់ដូច្នេះ ? តើហេតុអ្វីបានជាព្រះវរបិតាសួគ៌មិនទតមើលការពារយើង និងព្រមានយើង « ជាដរាប » ដូច្នេះ ?
ខ្ញុំត្រូវបានបង្រៀននៅក្នុងថ្នាក់កុមារ ហើយជឿថាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងការពារយើង ។ ទ្រង់នឹងប្រើសម្លេងតូចរហៀង ដើម្បីមើលការខុសត្រូវ ដឹកនាំ និងព្រមានយើងពីគ្រោះថ្នាក់ ។ គំនិតនេះបានមាននៅក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំតាំងពី បិន បានស្លាប់ទៅ ។ ខ្ញុំនឹកគាត់ខ្លាំងណាស់ ហើយដួងចិត្តខ្ញុំពេញដោយការយល់ដឹង និងសេចក្តីសុខសាន្ត ។
តើសម្លេងព្រមានរបស់ខ្ញុំនៅឯណាទៅ ? តើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅឯណា ? ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា យើងបានធ្វើល្អអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីក្លាយជាមនុស្សសុចរិត ។ យើងបានបង់ដង្វាយមួយភាគដប់ ចូលរួមការប្រជុំទាំងឡាយរបស់យើង និងបានបម្រើគ្រប់ពេលដែលយើងសូមឲ្យបម្រើ ។ យើងនៅឆ្ងាយពីភាពល្អឥតខ្ចោះ ប៉ុន្តែយើងធ្វើរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ និងសិក្សាព្រះគម្ពីរ ។ យើងកំពុងតែព្យាយាម ។
នៅពេលនោះ ខ្ញុំកំពុងអង្គុយនៅក្នុងថ្នាក់សមាគមសង្គ្រោះ ពេលដែលអ្នកគ្រូបានប្រាប់រឿងមួយពីសាច់ញាតិជិតដិតម្នាក់ ។ ពេលកំពុងរង់ចាំភ្លើងស្តុប សាច់ញាតិនោះបានមានអារម្មណ៍ខុសប្លែកមួយ ឲ្យនៅស្ងៀមកន្លែងដដែល ពេលដែលភ្លើងប្ដូរទៅពណ៌ខៀវ ។ គាត់ស្ដាប់តាមការបំផុសគំនិតនោះ ហើយស្ទើរតែភ្លាមនោះ រថយន្តដឹកទំនិញដ៏ធំមួយ បានមកលឿនស្លុងតាមផ្លូវប្រសព្វ បើកកាត់ភ្លើងក្រហម ។ បើគាត់មិនឮ ហើយស្ដាប់តាមសម្លេងនោះទេ គាត់ និងកូនៗគាត់ប្រហែលជាមានគ្រោះថ្នាក់ ឬក៏ត្រូវស្លាប់ហើយមើលទៅ ។
រឿងនេះ បានចាក់ទ្លុះទៅក្នុងដួងចិត្តខ្ញុំជាខ្លាំង តែខ្ញុំអង្គុយនៅលើកៅអីរបស់ខ្ញុំដោយទឹកភ្នែក រៀបចំនឹងចេញពីបន្ទប់រៀនទៅហើយ ស្រាប់តែការលួងលោមដ៏អស្ចារ្យមួយបានមានមកលើខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានមានអារម្មណ៍នៃសេចក្តីសុខសាន្ត ដែលជា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធពិតជានៅជាមួយខ្ញុំមែន ។ ក្នុងករណីរបស់ខ្ញុំ ទ្រង់មិនបានគង់នៅទីនោះជាសម្លេងព្រមានទេ ប៉ុន្តែជាការលួងលោមចិត្តវិញ ។
ចាប់ពីពេលនៃគ្រោះថ្នាក់របស់ បិន ខ្ញុំបានមានអារម្មណ៍ថា មានកម្លាំងលើសពីកម្លាំងខ្ញុំផ្ទាល់ ហើយត្រូវបានកម្សាន្តចិត្តដោយក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានខ្វះការយល់ដឹងម្តងម្កាល ពីមូលហេតុដែលរឿងមួយចំនួនកើតឡើង ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនដែលសង្ស័យពីក្ដីស្រឡាញ់ទ្រង់នោះទេ ។
ខ្ញុំមានជំនឿថា ព្រះជ្រាបអ្វីគ្រប់យ៉ាង ហើយទ្រង់នឹងមិនទុកខ្ញុំចោលដោយគ្មានការលួងលោមចិត្តនោះទេ ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដើរតួនាទីជាច្រើននៅក្នុងជីវិតយើង ។ ទ្រង់អាចការពារយើង តែទ្រង់ក៏ដឹកនាំយើង លួងលោមយើង បង្រៀនយើង និងប្រទានការយល់ដឹង និងពរជ័យផ្សេងទៀត ។
ខ្ញុំបានរៀនថា ព្រះវរបិតាសួគ៌ពិតជារក្សាការសន្យារបស់ទ្រង់មែន ។ ទ្រង់បានគង់នៅជាមួយខ្ញុំ « ជាដរាប » ។