ภาพสะท้อน
ซิสเตอร์มาเบลกำลังร้องเพลง
ความหลงใหลการร้องเพลงของซิสเตอร์มาเบลปลดปล่อยออกมาอย่างน่ารำคาญ
เพื่อนสนิทที่สุดของผมใช้ข้อศอกดันสีข้างผมเพื่อให้ผมกลั้นหัวเราะ เราอยู่ในการประชุมศีลระลึกและกำลังร้องเพลงสวดศีลระลึก
แต่เราอดหัวเราะไม่ได้ แพทเองก็ไม่ดีไปกว่าผมเพราะเขาเองก็กลั้นหัวเราะไม่อยู่
เราอายุ 15 ปี และเรารู้ทุกอย่าง เรารู้ว่าทุกคนในวอร์ดคงจะสมบูรณ์แบบ—แต่เปล่าเลย เรารู้ว่าคำพูดการประชุมศีลระลึกคงจะสร้างแรงบันดาลใจ—แต่ส่วนใหญ่แล้วน่าเบื่อ และเรารู้ว่านักร้องแย่ที่สุดในโลกนั่งอยู่ท่ามกลางพวกเรา เธอกำลังทำลายเพลงสวดที่น่าจะส่งความคิดเราขึ้นสวรรค์—แต่มักจะส่งไปอีกทาง
เราทำได้เพียงปิดหูและแสดงสีหน้าเจ็บปวด การหัวเราะบ้างบางครั้งดูเหมือนจะช่วยได้
เราไม่แน่ใจว่าซิสเตอร์มาเบล (ชื่อแรกของเธอ และชื่อเดียวที่ผมจำได้ว่าคนอื่นใช้เรียกเธอ) รู้หรือไม่ว่าเสียงเธอน่ารำคาญและเธอไม่สนใจหรือเธอรู้แก่ใจดีว่าการร้องเพลงของเธอมีผลต่อพวกเราที่เหลือ เป็นไปได้มากทีเดียวว่าไม่มีใครเคยปริปากพูดเรื่องนี้กับเธอ แม้จะอายุมาก แต่เธอเป็นผู้หญิงที่น่ากลัว ไม่ใช่เพราะตัวโต แต่เพราะความฮึกเหิมของเธอ ทุกอย่างที่เธอทำมีพลังฮึกเหิมและเสียงดัง โดยเฉพาะเมื่อเธอร้องเพลง
ความหลงใหลการร้องเพลงของเธอแสดงให้เห็นไม่เฉพาะการร้องเพลงในที่ประชุมเท่านั้นแต่ในคณะนักร้องประสานเสียงของวอร์ดเราด้วย ความกระตือรือร้นของเธอถูกปลดปล่อยที่นั่น ถึงแม้ผมจำไม่ได้ว่าเธอเคยร้องเสียงเบาในที่ประชุม แต่ในคณะนักร้องประสานเสียงเธอขึ้นเสียงสูงต่ำเต็มที่จนผมสงสัยว่ามีราชินีเพลงคนใดในโลกเคยร้องแบบนั้นบ้าง หรืออยากร้องแบบนั้นบ้าง
แต่นั่นนานมาแล้ว หลายปีต่อมา ซิสเตอร์มาเบลสิ้นชีวิต แพทกับผมกันไปคนละทิศละทาง และอย่างน้อยผมก็ค้นพบว่าเมื่ออายุ 15 ปีผมไม่ได้รู้มากเท่าที่ผมคิดว่าผมรู้ ผมเชื่อว่าผมเรียนรู้ไม่กี่อย่างเกี่ยวกับชีวิต—และการร้องเพลง—ตลอด 50 ปีที่ผ่านมา
ผมเรียนรู้ว่าเราต้องดำเนินชีวิตด้วยความหลงใหลและพลัง ทุกนาทีเป็นสมบัติล้ำค่า เมื่อผ่านมาแล้วก็ผ่านไปตลอดกาล สะท้อนในความทรงจำเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ผมเรียนรู้ว่าถ้าท่านจะรับใช้ผู้อื่นหรือนมัสการพระเจ้า ท่านมีความสุขที่สุดและมีประสิทธิภาพที่สุดเมื่อท่านทำด้วยความยินดีและพลังทั้งหมดที่ท่านมี
ผมเรียนรู้ว่าไม่มีใครในด้านนี้ของม่านสมบูรณ์แบบ ทั้งหมดที่พระเจ้าทรงขอจากเราคือใจ พลัง ความคิด และพละกำลังของเรา—ถึงระดับที่เราสามารถให้ได้ พระองค์ทรงยอมรับเครื่องถวายที่ไม่จำกัดของเรา อาจต่ำต้อยด้อยค่า แต่เต็มระดับการอุทิศตนของเรา
ผมคิดว่าน่าขันตรงที่ผมค้นพบด้วยว่าผมไม่ได้ร้องดีไปกว่าซิสเตอร์มาเบลเลย ผมหวังให้เพื่อนสมาชิกวอร์ดของผมมีจิตกุศลต่อผมมากกว่าที่ผมมีต่อเธอ ถ้าเธอยังอยู่ที่นี่ ผมคงเชิญเธอร้องเพลงให้ผมฟัง ผมคิดถึงเสียงไพเราะดังเทพธิดาของเธอ