ส่วนสิบ จังหวะเวลา และยานพาหนะ

ภาพ

family crossing the street

วันเสาร์วันหนึ่งผมกับภรรยานึกขึ้นได้ว่าเรามีเงินไม่พอโดยสารรถสาธารณะไปโบสถ์วันรุ่งขึ้น และไม่มีทางถอนเงินสดได้เลย ส่วนสิบของเราอยู่ในซองบริจาคพร้อมจะมอบให้อธิการ เราเริ่มคุยกันว่าเราจะเดินทางไปโบสถ์อย่างไร ถ้าเราใช้เงินส่วนสิบจ่ายค่าเดินทาง เรารู้สึกว่าพระเจ้าคงเข้าใจ แต่เราตัดสินใจว่าทำแบบนั้นไม่ถูก

ความเป็นไปได้อีกทางหนึ่งคือไม่ไปโบสถ์ เราคิดอีกว่าพระเจ้าคงเข้าใจเพราะเราไม่เคยขาดโบสถ์มาก่อน แต่หากเป็นเช่นนั้น เราจะไม่สามารถนำส่วนสิบไปให้อธิการได้ เราจึงตัดประเด็นนี้ออก

เพราะเราพยายามซื่อสัตย์เราจึงตัดสินใจออกจากบ้านเร็วกว่าปรกติและเดินไปโบสถ์ เช้าวันสะบาโตที่สวยงามวันนั้นเราออกจากบ้านไปโบสถ์ซึ่งอยู่ห่างจากบ้านเราประมาณสามไมล์ (4.8 กิโลเมตร) สำหรับลูกสี่คนของเรา (คนโตอายุหกขวบ) การเดินเหมือนเป็นการสังสรรค์ พวกเขาชอบวิ่งเล่นไปตลอดทาง

เมื่อมาถึงจุดหนึ่งบนถนนที่กว้างและอันตราย ผมได้ยินพระวิญญาณบอกผมว่า “ควรข้ามถนนตอนนี้” ผมบอกภรรยา และเธอตอบว่าอันตรายเพราะถนนตรงนั้นเริ่มโค้ง มองไม่เห็นรถที่กำลังแล่นมา ผมตอบว่าผมรู้สึกว่าเราควรข้ามตรงนั้น เราจึงข้ามอย่างรวดเร็ว ผมกับภรรยาจูงลูกคนละสองข้าง ทันทีที่เราก้าวขึ้นทางเท้า รถยนต์คันหนึ่งจอดฝั่งนั้นพอดี คนขับถามว่า “คุณจะไปโบสถ์หรือครับ”

คนขับคือบราเดอร์คนหนึ่งที่ไม่ได้อยู่วอร์ดของเรา แต่ผมเคยพบเขาเพราะผมไปเยี่ยมวอร์ดของเขา เราตอบรับหนักแน่น เขาเสนอว่าจะขับรถพาเราไปที่นั่น เมื่อเราอยู่ในรถ บราเดอร์คนนั้นอธิบายว่าเขาไม่เคยใช้เส้นทางนี้และผ่านมาทางนั้นเพียงเพราะหุ้นส่วนธุรกิจทำกุญแจที่ทำงานหายและเขากำลังเอากุญแจไปให้

ผมคิดในใจว่านั่นไม่ได้เกิดขึ้นโดยบังเอิญ พระเจ้าทรงทราบว่าเราต้องการยานพาหนะพาไปโบสถ์ ส่วนสิบของเราอยู่ในกระเป๋าผม และนั่นทำให้เรามีโอกาสสอนลูกๆ เกี่ยวกับพรที่มาจากการจ่ายส่วนสิบ เรามาถึงโบสถ์เร็วกว่าที่เคยแต่มีความสุขและสำนึกคุณ เราเข้าร่วมทุกการประชุม เราไม่ได้เล่าให้ใครฟังถึงเรื่องที่เกิดขึ้น

ฤดูร้อนในเซาเปาลูร้อนมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงเที่ยงวันซึ่งการประชุมของศาสนจักรสิ้นสุดลง เรากำลังเตรียมตัวกลับเมื่อมีคนหนึ่งเดินมาถามเราว่า “มีคนพาพวกคุณกลับไหมครับ” เราตอบว่าไม่มี เขาบอกเราว่า “คุณอยากให้ผมพากลับไหมครับ” เรายอมรับข้อเสนอะผมกับภรรยามองหน้ากันพร้อมกับยิ้มด้วยความตื้นตัน

พระเจ้าประทานพรยิ่งใหญ่ให้การเชื่อฟังของเรามากกว่าหนึ่งครั้ง