Uw ontmoeting met God voorbereiden

We kunnen onze tijd op allerlei manieren zo besteden dat we ons voorbereiden om God te ontmoeten. Van week tot week zijn we het vast met elkaar eens dat het belangrijkste uur van de week het nemen van het avondmaal omvat, waarbij we onze verbonden met onze hemelse Vader hernieuwen en nadenken over de liefde die we van Hem ervaren en de hoop die we allemaal hebben dankzij de verzoening van zijn Zoon, Jezus Christus.

Ik geloof ook dat het uurtje dat we in onze zondagsschoolklassen doorbrengen effectiever voor onze voorbereiding kan zijn dan we beseffen. Maar om goed van die kans gebruik te maken, moeten we misschien eens kijken hoe we de zondagsschool benaderen.

Het doel van de zondagsschool is ‘het geloof van personen en gezinnen in onze hemelse Vader en Jezus Christus vergroten door onderwijs, studie en begeleiding.’¹ Die elementen van bekering zijn essentieel bij onze inspanningen om ons voor te bereiden op onze ontmoeting met God. Wij vinden het geweldig dat de leerkrachten in de kerk hun best doen om hun onderwijs te verbeteren door gebruik te maken van Onderwijzen naar het voorbeeld van de Heiland en door onderwijsraden.

Maar beter onderwijs is niet genoeg. We moeten evenzeer ons best doen om op de manier van de Heiland te leren. Hij heeft gezegd dat we ‘door studie en ook door geloof’ (Leer en Verbonden 109:7) moeten leren. Geloof is een handelingsbeginsel. We moeten doen als we willen weten (zie Johannes 7:17).

Als de zondagsschool een veilige plek is waarin deze vorm van onderwijzen en leren tot zijn recht kan komen, zullen we over de ervaringen en de inspiratie spreken die we tijdens de week bij het bestuderen en toepassen van de Schriften ter voorbereiding op de les ontvangen hebben. Als we ‘elkaar in de leer van het koninkrijk onderwijzen [zullen] allen door allen opgebouwd zijn’ (LV 88:77, 122).

Het Eerste Presidium heeft ons onlangs allen uitgenodigd om de sabbat ‘een verlustiging’ (Jesaja 58:13) te noemen. Het blokvergaderschema op zondag draagt bij tot het bereiken van dat doel.

Laat me in verband daarmee nog een vraag stellen: waarom maken we soms niet ten volle gebruik van wat de zondagsschool ons te bieden heeft?

Ik heb in de afgelopen jaren veel ‘alternatieven’ voor de zondagsschool gezien, waaronder gesprekken in de gang, interviews door wijkleiders, instructie aan wijkleiders door ringleiders en overleg van jeugdleiders over het te volgen programma.

Er wordt veel van leiders gevraagd en ik begrijp daarom dat ze de zondagsschoolperiode voor andere zaken gebruiken. Maar zou het niet een zegen zijn als de wijkleiders een uur nemen om samen met de leden van hun kudde aan evangeliegesprekken deel te nemen?

Ik weet zeker dat u nog andere voorbeelden van ‘zondagsschoolverwaarlozing’ weet. Om de een of andere reden hebben velen van ons soms het gevoel dat we niet uit zondagsschoollessen halen wat we willen. Ik heb gemerkt dat de rijkdom van mijn zondagsschoolbelevenis evenveel afhangt van mijn voorbereiding als van die van de leerkracht. Broeder Tad R. Callister, algemeen zondagsschoolpresident, heeft geschreven: ‘Telkens wanneer we de Schriften bestuderen, iets beter voorbereid naar de les komen, aan besprekingen in de klas meedoen, vragen stellen en heilige indrukken noteren, lijken we meer op God en neemt ons vermogen om de vreugde te ervaren die Hij voelt, toe.’²

Ik nodig u uit om u op de zondagsschool voor te bereiden en dat uur te beschermen. Ieder lid van een wijk of gemeente, met inbegrip van onze leiders, verdient de zegen van voorbereiding om God te ontmoeten tijdens dit belangrijke uur van de week.