Verhalen die ons met elkaar verbinden

Christy Monson

Door voorbeelden van geloof en moed uit het heden en het verleden kunnen we onze familieband versterken.

Afbeelding

huifkarrenkonvooi op de prairie wordt bedreigd door een brand die door een plotselinge storm wordt gedoofd

Illustraties, Carolyn Vibbert

Nu ik ouder ben, is mijn positie in mijn familie veranderd. Vroeger was ik een jonge moeder die met een groep actieve kinderen in een georganiseerde chaos thuisavond hield. Nu ben ik als grootmoeder soms het middelpunt van familieactiviteiten en blijf ik soms op de achtergrond. Ik ben een schakel opgeschoven in de keten van het leven. Ik heb twee opeenvolgende generaties liefgehad, onder wie mijn man, die zich nu aan de andere kant van de sluier bevinden. En ik geniet van twee huidige generaties op aarde (plus enkele achterkleinkinderen uit de generatie daarna).

Een van de rollen die ik nu speel, vindt plaats aan het eind van de videoconferenties in verband met Kom dan en volg Mij van onze familie. Als familieleden gebruiken we een online spelprogramma zodat de neven en nichten elkaar kunnen leren kennen, en om ons te helpen onze voorouders indachtig te zijn of hen te leren kennen. Toen we daarmee begonnen, ben ik gaan beseffen dat onze familie niet alleen door onze tempelverbonden voor eeuwig aan elkaar verbonden is, maar ook door onze verhalen over moed en geloof.

Inspiratie uit het verleden

Afbeelding

een man laat zich in een fjord dopen

Ik denk dat eenieder van ons wel een verhaal over geloof en moed te vertellen heeft. Wie ons zijn voorgegaan, kunnen ons zeker inspireren als we aan hun levensmoed en offers denken. Bijvoorbeeld:

Onze familie is dankbaar voor een jonge jongen, Christian Hans Monson, die in de 19e eeuw maaltijden naar de zendelingen in de gevangenis in Fredrikstad (Noorwegen) bracht. De zendelingen onderwezen hem in het evangelie. Hij liet ze uit de gevangenis ontsnappen en zij doopten hem op een heldere sterrennacht in een fjord. Omdat hij lid van de kerk was geworden, wees zijn vader hem de deur. Maar hij vertrok naar de Salt Lake Valley (VS) en bracht daar een rechtschapen nageslacht groot.
We worden ook geïnspireerd door het verhaal van Johanna Kirstine Larsen. Tijdens de tocht naar de Salt Lake Valley stuitte haar pioniersgroep, geleid door Brigham Young jr., op een enorme prairiebrand. Nadat ze vurig hadden gebeden, werd een kleine wolk aan de horizon een onweersbui waardoor het vuur werd gedoofd.

Inspiratie voor deze tijd

Mijn kleindochter en mijn ‘geadopteerde’ kleindochter, een jonge bekeerlinge die bij het gezin van mijn dochter kwam wonen.

Ik ben uitermate dankbaar voor deze trouwe, moedige zielen. Maar ik ben ook nederig gestemd door de moedige geesten die zich nu in onze familie bevinden. Daarom besloot ik tijdens elke familiebijeenkomst twee kleinkinderen te vragen om hun getuigenis van geloof en moed te geven. Dat inspireert niet alleen de rest van de familie, maar laat hen die hun getuigenis geven ook inzien hoe God ze in moeilijke tijden heeft geholpen. Hier zijn twee van hun verhalen.

Onze kleindochter streed als jonge tiener tegen schildklierkanker. Ze zei: ‘Mijn hemelse Vader heeft me geleid, vooral toen ik vanwege mijn bestraling een week in isolatie moest blijven. Mijn getuigenis en mijn hondje, Daisy, hebben me erdoorheen geholpen.’
Toen een jonge bekeerlinge geen thuis of familie meer had om op terug te vallen, brachten de zendelingen haar naar het huis van onze dochter. We hebben haar als een eigen dochter in de familie opgenomen. Deze fijne jonge bekeerlinge heeft gezegd: ‘Ik heb geleerd dat ik met de hulp van mijn hemelse Vader moeilijke dingen kan doen, zelfs als ik bang ben.’ Ze zegent ons met haar liefdevolle, opgewekte houding.

In mijn rol als grootmoeder heb ik opnieuw geleerd dat we als ouders en grootouders veel kunnen doen om de schakels in onze eeuwige familieketen te versterken. Door verhalen over geloof en moed uit het verleden en het heden te vertellen, kunnen we onze kinderen en kleinkinderen bijbrengen hoe ze de toekomst met geloof en moed tegemoet kunnen zien. En het is een geweldige manier om het hart van de kinderen tot hun vaders en moeders te wenden (zie Maleachi 4:6).

De auteur woont in Utah (VS).