Een veilige vlucht door het leven

Afbeelding

masker dat aan het plafond van een vliegtuig hangt

Toen de stewardessen aan hun gebruikelijke veiligheidsinstructie begonnen, controleerde ik of mijn zoon, Max, veilig vastzat in zijn draagstoeltje op de vliegtuigstoel naast mij.

Ik dacht aan de dag, enkele maanden eerder, waarop Max was geboren. Toen ik hem in het ziekenhuis voor het eerst vasthield, was ik vastbesloten om alles te doen wat in mijn vermogen lag om hem veilig te houden, hem te leren hoe hij gelukkig kon worden, en hem alles te geven wat hij nodig had om dit leven goed door te komen.

Ik weet zeker dat de meeste vaders die gevoelens hebben. In zijn ogen kijken en terugdenken aan de worsteling met onvruchtbaarheid die aan zijn geboorte vooraf was gegaan, ontroerde mij ten diepste. Mijn vrouw en ik hadden zo’n grote lichamelijke, emotionele en geestelijke tol betaald!

De stewardessen hadden net uitgelegd hoe je bij een noodgeval het zuurstofmasker moet gebruiken toen een van hen onze rij bereikte en een uiterst ernstig gezicht trok. Ze wees naar mij. ‘Als de maskers naar beneden komen, doet u eerst uw eigen masker aan voordat u hem helpt’, zei ze, wijzend op Max. Om de een of andere reden werd ik als door de bliksem door dat woord eerst getroffen.

Toen ik uit het raam keek, stelde ik me het tafereel voor: zuurstofmaskers die naar beneden kwamen, en ik betwijfelde of ik me er prettig bij zou voelen om Max niet meteen te helpen. Toen dacht ik aan de woorden die Jezus Christus tot Petrus sprak, die op dat moment als enige verlangen had om de Heiland te dienen en te beschermen: ‘Als u eens tot inkeer gekomen bent, versterk dan uw broeders’ (Lukas 22:32).

En de gedachte trof me dat ik Max het beste kon helpen door eerst mezelf te helpen. Ik besefte dat ik maar een paar seconden nodig had om mijn eigen zuurstofmasker op te doen, maar dat ik Max daarna heel goed kon helpen. Ik dacht de rest van de vlucht aan de kleine, eenvoudige dingen – die in eeuwig opzicht veel belangrijker zijn dan zuurstofmaskers – die ik eerst kan doen, zodat ik in de beste positie verkeer om vervolgens Max te helpen, eerst tot bekering te komen en dan anderen te versterken.

Hieronder staan enkele dingen die maar een paar minuten kosten, maar waar ik veel kracht uit put:

• Door in gebed neer te knielen, kan ik me beter concentreren op een openhartig gesprek met mijn Vader in de hemel.

• Door gedachten en inzichten op een notitieblok of in een computerdocument te noteren, heb ik mijn Schriftstudie verrijkt. 

• Mezelf tijdens mijn aanbidding in de tempel of bij het doornemen van conferentietoespraken de vraag ‘Wat betekent dat nu eigenlijk?’ of ‘Wat betekent dat voor mij?’ stellen, heeft me belangrijke inzichten en begrip gegeven.

• Door aan het eind van elke dag op te schrijven hoe ik de hand van de Heer in mijn leven zag, ben ik zijn invloed makkelijker gaan herkennen en voel ik me dichter bij Hem.¹

Ik denk aan het feit dat Christus ons heeft geleerd: ‘Zoek eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u erbij gegeven worden’ (Mattheüs 6:33; cursivering toegevoegd). Als ik aan ‘al deze dingen’ denk, stel ik me alle zegeningen voor die onze Vader in de hemel voor ons gezin in petto heeft als we Hem elke dag bewust als onze God kiezen (zie Jeremia 24:7).

Afbeelding

vader en zoon wandelen op een strand

Ik voel me vaak tekortschieten als vader, en ik bid om antwoorden en leiding ‘op het moment zelf’ die ik nodig heb om anderen te helpen (Leer en Verbonden 100:6). Als ik me bewust eerst op mijn relatie met mijn Vader in de hemel en Jezus Christus concentreer, voel ik me beter in staat om anderen te helpen, en vooral mijn gezinsleden.

Ik weet dat mijn leven de beste les kan worden die ik Max en anderen ooit zou kunnen leren. Als ik me dieper tot mijn hemelse Vader en Jezus Christus bekeer, kan ik de mensen om mij heen beter sterken.

Als de geestelijke, emotionele of lichamelijke noodsituaties van het leven plaatsvinden, als het figuurlijke zuurstofmasker geactiveerd wordt, en als anderen onze hulp nodig hebben, als we de kleine, eenvoudige dingen hebben gedaan om een rotsvaste bekering tot Jezus Christus en zijn evangelie te bewerkstelligen, dan verkeren we in de beste positie om anderen te helpen tot Hem te komen, tot de Meestergeneesheer en Heiland van onze ziel.