Pagpangalagad uban sa Paglaom ug Hugot nga Pagtuo

Diha sa Ebanghelyo ni Marcos, atong mabasa ang makatandog nga asoy mahitungod sa “usa ka babaye, nga nag-antos tungod sa pagsigig dugo sulod sa napulog-duha ka tuig.” Atong nahibaloan nga siya “gitambalan na sa daghang mga doktor. Nahurot na lang ang iyang salapi apan wala gayod moarang-arang ang iyang kahimtang. Migrabe na hinoon kini” (Marcos 5:25–26).

Ang napulog-duha ka tuig taas kaayo nga pag-antos. Ang tanan dako kaayo og gasto. Ug migrabe hinoon siya. Kon may tawo man nga adunay katungod nga mobati og kawalay paglaom, mao kini nga babaye.

Apan, sa “nakadungog siya mahitungod kang Jesus, [siya] misuot sa katawhan ngadto sa luyo [niya], ug mihikap sa iyang bisti,” tungod kay siya nagtuo nga, “Bisan og mahikapan ko lamang ang iyang bisti, mamaayo gayod ako.”

Si Marcos miingon nga tungod sa iyang hugot nga pagtuo, “miundang dayon ang iyang pagsigig dugo; ug nabati niya nga naayo siya” (Marcos 5:27–29).

Ang paglaom ug hugot nga pagtuo sa babaye diha kang Jesus gitubag uban sa usa ka panalangin. “Unya miingon si Jesus kaniya, Anak, naayo ka gumikan sa imong pagtuo; pauli nga malinawon kay dili ka na mag-antos” (Marcos 5:34).

Sa bisan unsa nga hagit, bisan unsa ang gidak-on o kadugayon sa panahon, ang paglaom kinahanglanon gayod kaayo. Ang kahadlok ug kawalay paglaom makaparalisar kanato. Apan ang paglaom ug hugot nga pagtuo diha ni Jesukristo makadapit sa Iyang gahom ug mga panalangin ngari sa atong kinabuhi.

Isip tigpangalagad nga mga kaigsoonan, kita magkinahanglan nianang sama nga paglaom ug hugot nga pagtuo. Ang pagpangalagad parehong magantihon ug mahagiton. Kon ang usa ka tawo nga gusto natong tabangan morag dili ganahan niini, dali ra kaayo nga mawad-an og paglaom. Tingali nag-atubang ka niini nga sitwasyon karon uban sa usa ka sakop sa pamilya, higala, o usa ka tawo nga sa kasamtangan gisangon nimo nga tabangan. Tingali, sama sa babaye nga adunay problema sa pagsige og dugo, ang Ginoo lang ang nakahibalo unsa pa ka daghan sa panahon ug paningkamot ang imong igahin sa pagpaningkamot og pangita og butang nga makatabang. Apan sama niana nga babaye, kon kita makakaplag og paglaom nga mopadayon sa pagtabang diha sa hugot nga pagtuo, ang gahom sa Manluluwas makahimo og kalainan.

Usahay ang hagit mao ang pagpangalagad niadtong nanglimbasog mismo aron mobati og igong paglaom sa pagpakita og hugot nga pagtuo. Adunay uban kinsa, sama sa babaye diha sa Marcos, tingali nag-atubang og nagbalikbalik nga sakit, kalisod sa pinansyal, o bisan unsa nga daw bug-at kaayo nga mga pagsulay. Ang pagkahibalo nga sila wala mag-inusara sa ilang mga panglimbasog mahimong usa ka lig-ong tinubdan sa paglaom. Kita makatabang nila nga makaplagan kini nga paglaom kon kita mopakita sa atong kaandam nga motambayayong sa ilang mga alantuson, magbangutan uban nila, mohupay nila, ug mobarog isip mga saksi sa Dios (tan-awa sa Mosiah 18:9–10).¹

Imahe

duha ka babaye nga nagbasa og magasin uban sa usa ka batang babaye

Pagpalambo sa Paglaom ug Hugot nga Pagtuo

Sa unsang paagi nga kita makapalambo og Kristohanon nga mga kinaiya sa paglaom ug hugot nga pagtuo? Ania ang pipila ka hunahuna:

1. Si Elder Dieter F. Uchtdorf sa Korum sa Napulog Duha ka Apostoles mitudlo nga ang paglaom mao ang pagsalig nga si Jesukristo motuman sa Iyang mga saad kaninyo.² Tungod kay ang “paglaom usa ka gasa sa Espiritu [tan-awa sa Moroni 8:26],”³ kini usa ka butang nga mahimo natong iampo (tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 46:7–9).

2. Si Presidente Russell M. Nelson mitudlo nga ang pagpalambo sa hugot nga pagtuo nagkinahanglan og buhat. Siya mipaambit kon unsaon nga kita makapalambo sa atong hugot nga pagtuo pinaagi sa pagtuon, pagpili nga motuo, paglihok uban sa hugot nga pagtuo, takos nga pag-ambit sa sagrado nga mga ordinansa, ug pagpangayo og tabang sa Langitnong Amahan.⁴