พบการเติมเต็มผ่านพระเยซูคริสต์

ขณะแสวงหาคำตอบ ฉันพบข้อความนี้จากประวัติของศาสดาพยากรณ์โจเซฟ สมิธ “เมื่อเราสูญเสีย [บางสิ่งหรือบางคน] ที่เราทุ่มเทใจให้ เราควรระวัง … เราควรทุ่มเทมอบความรักต่อพระผู้เป็นเจ้าและงานของพระองค์ให้มากกว่าเพื่อนมนุษย์”¹

แสงสว่างส่องทะลุเมฆดำทะมึนออกมาจากหัวใจของฉัน ฉันพยายามเติมเต็มความโศกเศร้าในใจด้วยสิ่งของ กิจกรรม และประสบการณ์มากมาย—รับใช้ รักผู้อื่น ทำตามพรสวรรค์ ทุกสิ่งล้วนดีทั้งสิ้น แต่ไม่ได้เติมเต็มความว่างเปล่านั้น สิ่งเหล่านั้นไม่ได้รักษาฉันในแบบที่ฉันต้องการ

ฉันตระหนักว่าเราสามารถมีสันติสุขและได้รับการเติมเต็มโดยผ่านพระผู้ช่วยให้รอดของเรา พระเยซูคริสต์เท่านั้น พระเยซูทรงสอนว่า “เราเป็นทางนั้น เป็นความจริง และเป็นชีวิต” (ยอห์น 14:6) โดยผ่านพระองค์เท่านั้นที่เราจะพบปีติ ความสมบูรณ์ สันติสุข และความสุข สดุดี 16:11 กล่าวว่า “พระองค์ทรงสำแดงวิถีแห่งชีวิตแก่ข้าพระองค์ ต่อพระพักตร์พระองค์มีความยินดีเปี่ยมล้น”

ชีวิตไม่ได้เปลี่ยนไปในทันทีฉันใด หัวใจฉันก็ไม่ได้รับการรักษาในทันทีฉันนั้น แต่ฉันรู้ว่าฉันต้องมุ่งเน้นที่จุดใดจึงจะรักษาตนเองได้

คำสวดอ้อนวอนของฉันเปลี่ยนไป ฉันเริ่มทูลขอพระบิดาบนสวรรค์ให้ทรงช่วยสร้างความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นยิ่งขึ้นกับพระผู้ช่วยให้รอด เมื่อฉันรู้สึกท้อแท้ ฉันจะย้ำเตือนตนเองว่าพระเยซูคริสต์ทรงอยู่ที่นั่นเพื่อฉัน และโดยผ่านพระคุณแห่งอำนาจการชดใช้ของพระองค์ พระองค์จะทรงช่วยฉัน การศึกษาพระคัมภีร์ของฉันมุ่งเน้นไปที่การสร้างความสัมพันธ์กับพระองค์มากขึ้น แน่นอนว่าสิ่งเหล่านี้ต้องใช้เวลา แต่ฉันยังคงมุ่งมั่นควบคุมอารมณ์ พลังงาน และความคิดของฉันที่มีต่อพระเยซูคริสต์อยู่เสมอ

ในระหว่างนั้น ความมืดมนนั้นก็เริ่มมีแสงสว่าง ฉันมีความสุขมากขึ้นในการรับใช้และความรักเล็กๆ น้อยๆ ในแต่ละวัน แสงสว่างและความหวังทำให้เส้นทางของฉันสว่างไสวและเติมเต็มความว่างเปล่าในใจฉัน การให้ความสำคัญกับพระผู้ช่วยให้รอดเหนือสิ่งอื่นใดได้มอบความหมายและความสุขอันลึกซึ้งยิ่งขึ้นแก่ชีวิตทุกด้านของฉัน ตั้งแต่การรับใช้ไปจนถึงการใช้เวลากับครอบครัว ตั้งแต่การท่องเที่ยวไปจนถึงการพัฒนาพรสวรรค์ของฉัน ทุกสิ่งสมบูรณ์ยิ่งขึ้นโดยมีพระคริสต์เป็นศูนย์กลาง

การเดินทางของทุกคนในช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนแปลงในชีวิตนั้นเป็นเรื่องเฉพาะบุคคล อย่างไรก็ตาม วิธีแก้ความเศร้าของเราคือตอบรับการเรียกของพระคริสต์เมื่อพระองค์ตรัสว่า “มาหาเราด้วยความตั้งใจเด็ดเดี่ยว, และเราจะรักษา [ท่าน]” (3 นีไฟ 18:32) โดยผ่านพระองค์เท่านั้นที่เราจะพบการเยียวยา สันติสุข ความรัก และปีติที่แท้จริง