Ew. Mateusza 18, Ew. Łukasza 10

Sugestia Piotra, że mógł przebaczyć komuś siedem razy, może wydawać się bardzo hojna, ale Jezus nauczał wyższego prawa. Jego odpowiedź: „Nie powiadam ci: do siedmiu razy, lecz do siedemdziesięciu siedmiu razy” nie stanowiła lekcji na temat liczb, lecz na temat gotowości do przebaczania bliźnim na wzór Chrystusa. Czytając przypowieść o niemiłosiernym słudze, pomyśl o sytuacjach, kiedy doświadczyłeś Bożego miłosierdzia i współczucia. Czy jest ktoś, komu powinieneś okazać miłosierdzie i współczucie?

Starszy David E. Sorensen, Siedemdziesiąty, nauczał: „Chciałbym wyjaśnić, że przebaczenie grzechów nie może być mylone z tolerancją dla grzechu […]. Mimo że musimy przebaczać bliźniemu, który nas zranił, powinniśmy przedsięwziąć konstruktywne działania, aby to się już nie powtórzyło” („Przebaczenie zmieni gorycz w miłość”, Ensign lub Liahona, maj 2003, str. 12).

Zob. także „Forgiveness”, Gospel Topics, strona internetowa topics.lds.org.

Postępując zgodnie ze wzorem ustanowionym w czasach Starego Testamentu (zob. II Ks. Mojżeszowa 24:1; IV Ks. Mojżeszowa 11:16), Jezus Chrystus „wyznaczył [prócz Swoich Dwunastu Apostołów także i] innych, siedemdziesięciu”, aby świadczyli o Nim, głosili Jego ewangelię i pomagali Mu w wypełnieniu Jego dzieła. Tak samo jest we współczesnym Kościele. Siedemdziesiąci są powoływani do pomagania Dwunastu Apostołom w wypełnieniu ich misji szczególnych świadków Jezusa Chrystusa dla całego świata. Siedemdziesiąci są zorganizowani w kworach. Członkowie pierwszych dwóch kworów są wyświęcani na Siedemdziesiątych we Władzach Generalnych, podczas gdy członkowie pozostałych kworów są wyświęcani na Siedemdziesiątych Obszaru. (Zob. także NiP 107:25–26, 33–34, 97).

Warto pamiętać, że przypowieść o miłosiernym Samarytaninie była odpowiedzią Jezusa na pytanie: „Kto jest bliźnim moim?”. Pamiętaj o tym, gdy będziesz ją czytał. Jakie odpowiedzi odnalazłeś na to pytanie?

Nim Jezus rozpoczął Swoją posługę, wrogość pomiędzy Żydami a Samarytanami trwała już od wielu stuleci. Samarytanie byli potomkami Żydów, którzy zamieszkiwali Samarię i którzy zawierali związki małżeńskie z ludźmi innych narodów. Z powodu bliskich związków Samarytan z ludźmi innych narodów Żydzi uważali, że zstąpili oni z właściwej ścieżki i porzucili prawdę. Żydzi często wybierali dłuższą drogę, aby uniknąć wkraczania na teren Samarii. (Zob. także Ew. Łukasza 9:52–54; 17:11–18; Ew. Jana 4:9; 8:48).

Jak myślisz, dlaczego Zbawiciel wybrał Samarytanina, osobę znienawidzoną przez Żydów, aby pokazać na jego przykładzie, co to znaczy okazywać współczucie i miłować bliźniego? W jaki sposób przypowieść ta inspiruje cię do okazywania bliźnim większego miłosierdzia?

Zob. także Mosjasz 2:17; „Parable of the Good Samaritan” [Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie] (film dostępny na stronie internetowej LDS.org); „Chcę, Panie, z Tobą iść”, Hymny, nr 134.

Siostra Bonnie D. Parkin, była Generalna Prezydent Stowarzyszenia Pomocy, nauczała: „Maria i Marta to wy i ja […]. Te dwie siostry kochały Pana i chciały okazać tę miłość. Wydaje mi się, że w tym przypadku Maria wyraziła swoją miłość, słuchając Jego słów, podczas gdy Marta zrobiła to, służąc Mu […]. Jezus nie odrzucił zatroskania Marty, natomiast zmienił kierunek jej zainteresowań, mówiąc, by wybrała ‘tę dobrą cząstkę’. A co to takiego? […] Jedną rzeczą, która jest konieczna, jest wybranie życia wiecznego [zob. 2 Nefi 2:28]. Wybieramy codziennie” („Wybierając miłość bliźniego: tę dobrą cząstkę”, Ensign lub Liahona, listopad 2003, str. 104). W jaki sposób podsumowałbyś własnymi słowami radę, jakiej Pan udzielił Marcie? Spójrz krytycznym okiem na swój plan dnia — czy jest coś, co wymaga twojej większej uwagi?

Jakie hymny odnoszące się do prawd nauczanych w tych rozdziałach możecie wspólnie zaśpiewać? Dwa przykładowe hymny to: „Chcę, Panie, z Tobą iść” oraz „Czy dziś dzięki mnie świat nieco lepszy był?”, Hymny, nr 134, 136, ale jest ich jeszcze więcej. W jaki sposób słowa tych hymnów pomagają twojej rodzinie lepiej rozumieć nauki Zbawiciela?

Dlaczego Jezus pragnie, abyśmy stali się jak małe dzieci? Jakie cechy dzieci pozwoliłyby nam lepiej naśladować przykład Zbawiciela w naszym życiu? (Zob. Mosjasz 3:19).

Obraz

Jezus z dziećmi na kolanach

Co może pomóc waszej rodzinie prawdziwie docenić ponadczasowość przypowieści o miłosiernym Samarytaninie? Czy chcielibyście przebrać się w kostiumy i odegrać tę przypowieść? Pomóż członkom swojej rodziny dostrzec sposoby, w jakie mogą naśladować wzór dobrego Samarytanina. Czy w kościele lub szkole jest ktoś, kto potrzebuje pomocy, kogo być może przeoczyliśmy? W jaki sposób możemy mu pomóc?

Czy zdarza się, że masz trudność z wpisaniem do grafiku rodzinnego spraw duchowych? Historia Marii i Marty może stanowić natchnienie dla narady rodzinnej lub domowego wieczoru rodzinnego, podczas których możecie zastanowić się, w jaki sposób to uczynić. Możecie wspólnie sporządzić listę sposobów na to, jak wybrać „tę dobrą cząstkę” (zob. Ew. Łukasza 10:42).