„31 grudnia – 6 stycznia. Jesteśmy odpowiedzialni za naszą własną naukę”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Szkoły Niedzielnej. Nowy Testament, 2019 (2019)
„31 grudnia – 6 stycznia. Jesteśmy odpowiedzialni za naszą własną naukę”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Szkoły Niedzielnej, 2019
31 grudnia – 6 stycznia
Jesteśmy odpowiedzialni za naszą własną naukę
Podczas czytania i rozważania fragmentów z pism świętych wymienionych w tym zarysie, zapisuj towarzyszące ci duchowe odczucia. W ten sposób zaprosisz Ducha do swoich przygotowań. Podręcznik Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną oraz poniższe pomysły pomogą ci natchnąć uczniów twojej klasy do studiowania Nowego Testamentu w tym roku.
Zapisz swoje odczucia
Zachęć do wymiany myśli
Jednym z twoich celów jako nauczyciela jest zachęcenie członków klasy, aby samodzielnie i z rodziną uczyli się z pism świętych. Słuchanie o doświadczeniach innych ludzi może natchnąć ich, aby starali się mieć własne doświadczenia. Tak więc na początku każdej lekcji proś członków klasy, aby opowiadali o przestudiowanych fragmentach, które ich zainspirowały lub wywarły na nich wrażenie.
Nauczaj doktryny
Aby prawdziwie uczyć się od Zbawiciela, musimy przyjąć Jego zaproszenie: „Przyjdź i naśladuj mnie”.
-
Studiowanie Nowego Testamentu to nie tylko okazja, by uczyć się o Zbawicielu i Jego doktrynie, ale również by odkryć, w jaki sposób doskonalej za Nim podążać. Historia w Ew. Mateusza 19:16–22 jest dobrym sposobem wprowadzenia tego tematu (zob. także film „Christ and the Rich Young Ruler” [Chrystus i młody bogacz] dostępny na stronie internetowej LDS.org). Możesz poprosić członków klasy, aby poszukali w tym fragmencie nauki o stawaniu się uczniem Jezusa Chrystusa oraz by opowiedzieli o tym, co znaleźli. Pomysł innego zadania związanego z tą zasadą znajdziesz w zarysie lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną.
Uczenie się wymaga działania z wiarą.
-
Jak możesz natchnąć członków twojej klasy do tego, aby aktywniej zaangażowali się we własną naukę, a nie cedowali cały obowiązek na nauczyciela? Oto przykład. Poproś członka klasy, aby rzucił do ciebie miękki przedmiot, a ty spróbuj go złapać. Użyj tego ćwiczenia, aby rozpocząć dyskusję na temat roli uczniów i nauczycieli w uczeniu się ewangelii. Pomocna w dyskusji może być wypowiedź Starszego Davida A. Bednara, dotycząca uczenia się przez wiarę, która znajduje się w „Dodatkowych materiałach”.
-
Aby pomóc członkom klasy zrozumieć, że uczenie się ewangelii wymaga wiary, by działać, możesz podzielić ich na grupy, a następnie poprosić każdą z grup o przeczytanie jednego z następujących fragmentów: Ew. Marka 5:25–34, Ew. Łukasza 5:17–26 i Ew. Jana 9:1–7. Co zrobili ludzie opisani w każdej z tych historii, aby okazać swoją wiarę w Zbawiciela? Co możemy zrobić, aby uczyć się ewangelii i wykazać się wiarą w to, że Pan pomoże nam poznać prawdę?
-
Na wszystkich członkach klasy spoczywa odpowiedzialność za to, by na lekcji mógł być obecny Duch Święty. Aby pomóc członkom klasy to zrozumieć, poproś ich o przeczytanie fragmentów Alma 1:26, Nauki i Przymierza 50:13–22 oraz 88:122–123. Niech opowiedzą o tym, co nauczyciele i uczniowie mogą robić, aby zaprosić Ducha. Możesz zapisać ich odpowiedzi na tablicy pod nagłówkami: Co może robić nauczyciel i Co mogą robić uczniowie. Czy pomocne byłoby przygotowanie plakatu zawierającego odpowiedzi członków klasy, który można byłoby prezentować przez kilka następnych tygodni?
Musimy sami poznać prawdę.
-
Wiele fragmentów z Nowego Testamentu naucza zasad, które mogą nas wieść w poszukiwaniu prawdy. Zaliczają się do nich na przykład: Ew. Łukasza 11:9–13, Ew. Jana 5:39, 7:14–17 i I List do Koryntian 2:9–11. Możesz poprosić członków klasy, którzy przeczytali te fragmenty podczas osobistego studiowania, aby opowiedzieli o tym, czego się nauczyli. Możecie też wspólnie przeczytać te fragmenty w klasie, a następnie porozmawiać o tym, w jaki sposób członkowie klasy zdobyli swoje świadectwo.
Obrazmłodzi mężczyźni i młode kobiety w klasieDążenie do nauki przez wiarę może pomóc nam zdobyć własne świadectwo.
-
Niezależnie od tego, jak długo jesteśmy w Kościele, musimy stale wzmacniać nasze świadectwa. Aby pomóc członkom klasy w określeniu prawd, które sami muszą poznać, możesz zapisać na paskach papieru odnośniki do pism świętych, które zawierają ważne prawdy, na przykład: Ew. Jana 3:16–17, I List do Koryntian 15:22, Mosjasz 3:13, Alma 7:11–13 oraz Nauki i Przymierza 135:3. Poproś członków klasy, aby przeczytali te fragmenty, podsumowali znalezione wieczne prawdy i omówili, co mogą zrobić, aby zdobyć o nich świadectwo. Aby to zadanie było bardziej atrakcyjne dla młodzieży, możesz ukryć paski papieru w klasie i poprosić, aby młodzież „szukała prawdy”.
-
Dzieje Apostolskie 17:10–12 opisują, jak święci badali pisma święte i zdobyli własne świadectwo o prawdzie. Aby zachęcić członków klasy do naśladowania ich przykładu, przeczytajcie wspólnie te wersety, a następnie poproś członków klasy, aby opowiedzieli o fragmentach z pism świętych, które wzmocniły ich świadectwa o ewangelii.
Co możemy zrobić, by nasze studiowanie pism świętych było wnikliwsze?
-
Rozwinięcie nawyku studiowania pism świętych może stanowić wyzwanie dla członków klasy, którzy uważają, że brak im niezbędnego czasu, zrozumienia lub umiejętności. Co możesz zrobić, aby pomóc im odnieść sukces? Możesz rozpocząć od omówienia historii o dwóch drwalach, która znajduje się w „Dodatkowych materiałach”. Aby pomóc członkom klasy nabrać pewności siebie w studiowaniu pism świętych, możesz przedstawić informacje z rozdziału „Pomysły na doskonalenie osobistego studiowania pism świętych” w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną. Być może ty lub inni członkowie klasy możecie opowiedzieć o doświadczeniach związanych z wykorzystaniem tych pomysłów lub o innych ważnych doświadczeniach związanych ze studiowaniem pism świętych. Możesz również wybrać rozdział z Nowego Testamentu i przestudiować go wraz z klasą, korzystając z tych pomysłów.
Zachęć do nauki w domu
Aby zachęcić członków klasy do przestudiowania w domu Ew. Mateusza 1 i Ew. Łukasza 1 w ramach przygotowań do dyskusji na następnej lekcji, możesz zadać pytanie: „Czy kiedykolwiek zostaliście poproszeni o zrobienie czegoś, co wydawało się niemożliwe?”. Te rozdziały głoszą prawdę, że „u Boga żadna rzecz nie jest niemożliwa” (Ew. Łukasza 1:37).
Dodatkowe materiały
Zdobywanie duchowej wiedzy dla nas samych.
Starszy David A. Bednar wyjaśnił: „Zauważyłem wspólną cechę wśród nauczycieli, którzy wywarli największy wpływ na moje życie. Pomogli mi w poszukiwaniu wiedzy przez wiarę. Nie dawali prostych odpowiedzi na trudne pytania. A tak naprawdę to nie dawali mi żadnych odpowiedzi. Raczej wskazywali kierunek i pomogli mi w podjęciu kroków, bym mógł samodzielnie odnaleźć odpowiedzi […]. Odpowiedź udzielona przez drugą osobę nie pozostaje w pamięci zbyt długo, jeśli w ogóle tak się dzieje. Ale odpowiedź, jaką odkrywamy lub uzyskujemy, okazując wiarę, zwykle zostaje z nami do końca życia […]. Tylko w ten sposób osoba może wyjść poza poleganie na duchowej wiedzy i doświadczeniach innych ludzi, i uzyskać te błogosławieństwa dla siebie” („Seek Learning by Faith”, Ensign, wrzesień 2007, str. 67).
Zarezerwowanie czasu na studiowanie pism świętych.
Brat Tad R. Callister nauczał:
„Dwaj drwale […] rywalizowali ze sobą, żeby przekonać się, który z nich jest w stanie wyciąć więcej drzew w jeden dzień. Konkurs rozpoczął się o świcie. Co godzinę niższy drwal oddalał się w głąb lasu na około 10 minut. Za każdym razem, kiedy to robił, jego przeciwnik uśmiechał się pewny siebie, że wygra tę rywalizację. Wyższy drwal nigdy nie opuścił swojego miejsca ani też nie zaprzestał wycinki, ani nie robił sobie żadnej przerwy.
Gdy dzień dobiegł końca, wyższy drwal był wstrząśnięty tym, że jego przeciwnik, który, wydawałoby się, zmarnował dużo czasu, wyciął znacznie więcej drzew. ‘Jak tego dokonałeś, robiąc tak wiele przerw?’, zapytał.
Zwycięzca odparł: ‘Po prostu ostrzyłem swój topór’.
Za każdym razem, gdy studiujemy pisma święte, ostrzymy nasz duchowy topór” („The Joy of Learning”, Ensign, październik 2016, str. 14).
Doskonalenie nauczania
Skupiaj się na doktrynie. Upewnij się, że dyskusje na lekcji będą opierać się na fragmentach z pism świętych i naukach proroków. Możesz to osiągnąć, zadając takie pytania jak: „Jakich prawd ewangelii uczymy się z usłyszanych komentarzy?” lub „Czy ktoś z was chciałby przedstawić fragment, który jest powiązany z omawianym przez nas tematem?”. (Zob. Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 20–21).