Ew. Mateusza 4, Ew. Łukasza 4–5

Historia o tym, jak Zbawiciel opiera się Szatanowi, może pomóc członkom klasy rozpoznać, w jaki sposób Szatan stara się ich kusić. Członkowie klasy mogą wybrać jedną z pokus opisanych w Ew. Mateusza 4:1–11 lub Ew. Łukasza 4:1–13 i pomyśleć o podobnej pokusie w czasach współczesnych (pomocne mogą okazać się teksty z części „Dodatkowe materiały”). Dlaczego pomocna jest wiedza o tym, że Zbawiciel doświadczał pokus podobnych do pokus, którym stawiamy czoła w naszych czasach? Dlaczego Chrystus był w stanie oprzeć się pokusom? Inne przykłady osób, które opierały się Szatanowi, można znaleźć we fragmentach: I Ks. Mojżeszowa 39:7–20, 2 Nefi 4:16–35 i Mojżesz 1:10–22.

Jednym ze sposobów na zachęcenie do dyskusji o fragmentach Ew. Mateusza 4:1–11 i Ew. Łukasza 4:1–13 może być zapisanie dwóch pytań na tablicy: Czego uczymy się z tej historii o Chrystusie? i Czego uczymy się o Szatanie? Poproś członków klasy o przejrzenie powyższych fragmentów w celu znalezienia odpowiedzi na te pytania. Niech zapiszą odpowiedzi na tablicy.

Co może pomóc twojej klasie oprzeć się pokusom? Możesz poprosić członków klasy, aby przejrzeli sytuacje opisane w Ew. Mateusza 4:1–11 lub Ew. Łukasza 4:1–13, w których znajomość pism świętych pomogła Zbawicielowi odpowiedzieć Szatanowi (mówił: „napisano” bądź „napisane jest”). Daj uczniom chwilę, aby odnaleźli i przedstawili fragmenty z pism świętych, które mogą ich umocnić i dodać im sił, gdy poczują pokusę. (Pomysłów możesz poszukać w Topical Guide [Przewodniku po pismach świętych] pod hasłem „Temptation”).

Aby pomóc uczniom lepiej zrozumieć ten fragment, możesz wyjaśnić, że oba tytuły, Mesjasz i Chrystus, oznaczają „namaszczony”. Poproś, aby podczas czytania Ew. Łukasza 4:18–21 pomyśleli o tym, co oznacza stwierdzenie, że Jezus jest Chrystusem, Mesjaszem bądź Namaszczonym. Pomóc może im przeczytanie hasła „Anointed One” w: Bible Dictionary [Słowniku biblijnym]. W jaki sposób Jezus oświadcza, że jest Mesjaszem dzisiaj? Poproś członków klasy, aby opowiedzieli, w jaki sposób dowiedzieli się, że Jezus Chrystus jest ich Zbawicielem.

Analizując fragment o mieszkańcach Nazaretu, którzy nie przyjęli Jezusa jako obiecanego Mesjasza, możemy wyciągnąć ważną naukę. Jednym ze sposobów analizy może być porównanie ich postawy z postawą wdowy z Sarepty i Naamana ze Starego Testamentu. Możesz skontaktować się wcześniej z wybranymi członkami klasy i poprosić ich, aby przygotowali się do streszczenia tych historii (zob. I Ks. Królewska 17:8–24, II Ks. Królewska 5:1–17, Ew. Łukasza 4:16–30). Czego te historie uczą nas o cudach i postępowaniu w zgodzie ze słowami sług Boga? Czy w słowach Zbawiciela kierowanych do mieszkańców Nazaretu członkowie klasy dostrzegają przesłanie dla współczesnych członków Kościoła?

Czasami wydaje nam się, że kierunek wskazywany przez Pana nie ma z początku sensu. Członkowie klasy mogą przejrzeć Ew. Łukasza 5:1–11 i odszukać, o co Zbawiciel poprosił Piotra i dlaczego Piotr mógł mieć wątpliwości co do Jego wskazówek. W jaki sposób to doświadczenie wpłynęło na to, jak Piotr postrzegał Zbawiciela i siebie samego? Możesz poprosić członków klasy, aby opowiedzieli o doświadczeniach, w których okazali wiarę w boskie przewodnictwo, choć brak im było pełnego zrozumienia. Co się stało, gdy wykazali się wiarą?

Obraz

Jezus powołuje Piotra i Andrzeja na brzegu morza

Tak jak rybacy „opuścili wszystko”, aby pójść za Jezusem Chrystusem (Ew. Łukasza 5:11), my również musimy porzucić pewne rzeczy, aby stać się Jego uczniami. Co Ew. Mateusza 4:18–22 sugeruje na temat nastawienia i wiary Piotra, Andrzeja, Jakuba i Jana? Możesz przynieść sieć rybacką i poprosić członków klasy, aby zapisali to, co są w stanie porzucić lub co już porzucili, aby podążać za Chrystusem. Następnie niech wrzucą kartki do sieci. Możesz poprosić kilku członków klasy, aby opowiedzieli o tym, jak zmieniło się ich życie, gdy postanowili porzucić wszystko, aby pójść za Zbawicielem.