Dzieje Apostolskie 22–28

• Świadectwo Pawła, złożone Festusowi i królowi Agryppie, może być okazją do omówienia tego, czym jest składanie świadectwa. Możesz zacząć od poproszenia członków klasy, aby przejrzeli Dzieje Apostolskie 22:1–21 i 26:1–29. Czego uczymy się z przykładu Pawła o składaniu świadectwa? Jakich dodatkowych zasad dotyczących składania świadectwa uczymy się z wypowiedzi Starszego M. Russella Ballarda, która znajduje się w „Dodatkowych materiałach”? Zaśpiewanie lub zagranie hymnu „Świadectwo” (Hymny, nr 72) może wnieść wpływ Ducha do dyskusji.

• Członkowie klasy mogli mieć osobiste przemyślenia w trakcie studiowania świadectwa, które Paweł złożył Festusowi i królowi Agryppie. Poproś, aby się nimi podzielili. Jakie ostrzeżenia może nieść dla nas dzisiaj odpowiedź króla Agryppy na świadectwo Pawła? (Zob. Dzieje Apostolskie 26:28). Członkowie klasy mogą również zastanowić się nad innymi świadectwami z pism świętych, które były dla nich natchnieniem. (Kilka przykładów: Ks. Joba 19:25–27, 2 Nefi 33:10–15, Alma 5:45–48 i NiP 76:22–24). Być może będą mogli też opowiedzieć o doświadczeniach, gdy byli pod wpływem świadectwa innej osoby.

• Prorok Józef Smith porównał swoje doświadczenia składania świadectwa o Pierwszej Wizji do doświadczeń, jakie miał Paweł przed królem Agryppą (zob. Józef Smith — Historia 1:24–25). Członkowie klasy mogą pracować w parach, aby przygotować listę podobieństw pomiędzy tymi dwoma sługami Boga. W jaki sposób to zadanie pomaga nam zrozumieć, w jaki sposób możemy dzielić się świadectwem, nawet gdy jest to trudne?

• Choć Paweł nie szukał duchowego świadectwa, które otrzymał na drodze do Damaszku, poświęcił resztę życia, pracując nad zachowaniem tego świadectwa i nad jego obroną (zob. Dzieje Apostolskie 22:10, 14–16, 26:19). Przykład Pawła może pomóc członkom klasy zrozumieć, że świadectwo wymaga pracy i poświęcenia. Aby rozpocząć dyskusję na ten temat, jeden z członków klasy może opowiedzieć o swoich wysiłkach, aby zostać utalentowanym muzykiem, artystą lub sportowcem. W jaki sposób rozwijanie takich umiejętności jest podobne do zdobywania i umacniania świadectwa? Jakich wysiłków musimy dokonać, aby zdobyć i wzmocnić świadectwo? (zob. także Alma 5:46).

• Pan nazwał Pawła „sługą” (Dzieje Apostolskie 26:16). Co to słowo oznacza? Aby pomóc członkom klasy przeanalizować, w jaki sposób mogą służyć bliźnim, możesz zapisać na tablicy pytanie Co to znaczy służyć? Poproś członków klasy, aby poszukali odpowiedzi w następujących fragmentach: Ew. Mateusza 20:25–28, Dzieje Apostolskie 26:16–18 i 3 Nefi 18:29–32. Gdy będą przedstawiać to, co znaleźli, zachęć ich do omówienia, w jaki sposób możemy służyć bliźnim, włączając w to nasze powołania kościelne.

• Brat David L. Beck mówił o obowiązkach posiadaczy kapłaństwa związanych ze służbą bliźnim. Wiele jego przemyśleń możemy odnieść do wszystkich osób, które służą w Kościele (zob. „Wasz święty obowiązek służby”, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 55–57). Na przykład, czego historia Chy Johnsona uczy nas o służbie bliźnim? Film „The Miracle of the Roof” [Cud na dachu] (strona internetowa: LDS.org) także jest dobrym przykładem służby. Jakie inne przykłady mogą podać członkowie klasy? Daj członkom klasy czas, aby pomyśleli o kimś, komu mogą służyć w najbliższym tygodniu i w jaki sposób to zrobić.

• Członkowie twojej klasy mogli podążać za wskazówkami proroków, nawet wtedy gdy różniły się one od rad ziemskich ekspertów lub opinii otaczających ich ludzi. Poproś kilku z nich, aby przyszli na zajęcia przygotowani do opowiedzenia o takich doświadczeniach. Następnie poproś członków klasy, aby opowiedzieli o tym, w jaki sposób ludzie na statku zareagowali na proroctwo Pawła, że statek spotka „niebezpieczeństwo i […] wielka szkoda” (Dzieje Apostolskie 27:10). W jaki sposób możemy porównać tę sytuację do reakcji ludzi na rady proroków w dzisiejszych czasach?

• Czego uczymy się z Dziejów Apostolskich 27 o podążaniu za prorokami Pana? Cytat z przemówienia Starszego Ronalda A. Rasbanda, znajdujący się w „Dodatkowych materiałach”, zawiera pytania do rozważenia i listę zagrożeń, przed którymi ostrzegają nas współcześni prorocy. W jaki sposób jesteśmy błogosławieni dzięki posłuszeństwu radom żyjących proroków?

Starszy M. Russell Ballard mówił o świadectwie, które Paweł złożył królowi Agryppie. Nauczał też o tym, czym jest dla nas składanie świadectwa:

„Nasze spotkania, w czasie których składamy świadectwa, powinny bardziej koncentrować się na Zbawicielu, doktrynach ewangelii, błogosławieństwach Przywrócenia i naukach z pism świętych. Historyjki, opowieści podróżnicze i wykłady musimy zastąpić czystym świadectwem. Ci, którym powierza się przemawianie i nauczanie na naszych spotkaniach, muszą to robić z doktrynalną mocą, którą będzie można usłyszeć i poczuć, która podniesie duchy i wzmocni lud […].

Chociaż zawsze jest dobrze wyrażać miłość i wdzięczność, takie słowa nie stanowią świadectwa, który rozpali ogień wiary w życiu innych. Złożyć świadectwo to ‘świadczyć mocą Ducha Świętego, złożyć uroczystą deklarację o prawdzie opartej na osobistej wiedzy lub wierzeniach’ [Guide to the Scriptures, „Testify”, strona internetowa: scriptures.lds.org]. Czysta deklaracja o prawdzie zmienia życie ludzi. Jest tym, co zmienia serca. Jest tym, co Duch Święty może potwierdzić w sercach dzieci Bożych” („Czyste świadectwo”, Ensign lub Liahona, listopad 2004, str. 41).

Starszy Ronald A. Rasband nauczał:

„[Nasi przywódcy], którzy, dzięki boskiemu natchnieniu, zostali powołani, aby nas nauczać i prowadzić […] wzywają nas, abyśmy zwracali uwagę na codzienne zagrożenia — od traktowania sabatu jak zwykłego dnia, przez zagrożenia dla rodzin, ataki na wolność religijną, po kwestionowanie współczesnego objawienia. Bracia i siostry, czy słuchamy ich rady? […]

Gdy idziemy naprzód z postanowieniem, że będziemy podążać według rad i ostrzeżeń naszych przywódców, wybieramy ścieżkę Pana, mimo że świat zmierza w innym kierunku. To do nas należy wybór, czy będziemy trzymać się żelaznego pręta, czy będziemy świętymi w dniach ostatnich, czy będziemy wysłannikami Pana i czy będziemy przepełnieni ‘wielką radością’ [1 Nefi 8:12].

Pytanie, które należy zadać dzisiaj, jest proste: Czy pomimo ciemności, jaka spowija ten świat, wspieracie przywódców Kościoła, by dzięki temu móc dzielić się Światłem Chrystusa?” („Zjednoczeni z przywódcami Kościoła”, Ensign lub Liahona, maj 2016, str. 47–48).