अस्थायी आवश्यकताहरू उपलब्ध गर्ने र आत्मनिर्भरता निर्माण गर्ने

धर्मशास्त्रहरूले तयार हुनुको महत्त्व सिकाउँछन् (हेर्नुहोस् इजकिएल ३८:७; सिद्धान्त र करार ३८:३०) । सदस्यहरूलाई तयार हुन सल्लाह दिइन्छ ताकि तिनीहरूले आफ्नो, आफ्नो परिवार र आवश्यकताको समयमा अरूहरूको हेरचाह गर्न सकून् ।

निम्नद्वारा सदस्यहरूले आफ्नो वित्तीय तयारीमा वृद्धि गर्छन्:

• दशांश र भेटीहरू तिरेर (हेर्नुहोस् मलाकी ३:८-१२) ।

• सकेसम्म ऋण हटाएर र परित्याग गरेर ।

• बजेट तयारी गरेर र बजेटत्यसभित्र ।

• भविष्यका लागि वचत गरेर ।

• आफ्नो र आफ्ना परिवारका लागि उपलब्ध गराउनका लागि तिनीहरूलाई सहयोग गर्न उपयुक्त शिक्षा प्राप्त गरेर (हेर्नुहोस् २२.३.३) ।

पूर्वतयारीमा आपतकालिन समयमा आधारभूत आवश्यकताहरूको हेरचाह कसरी गर्ने भनेर योजना निर्माण गर्नु पनि समावेश छ । खाना, पानी र अन्य आवश्यकताहरूको छोटो-अवधि र दीर्घकालीन आपूर्तिको निर्माण गर्न सदस्यहरूलाई प्रोत्साहन गरिन्छ ।

भौतिक आवश्यकता भएकाहरूलाई सहयोग गर्न चर्चमा उपलब्ध सबै स्रोतहरूलाई परमप्रभुको भण्डार भनिन्छ (हेर्नुहोस् सिद्धान्त र करार ८२:१८-१९) । यसमा आवश्यक परेकाहरूलाई सहयोग गर्न सदस्यहरूको समय, प्रतिभा, दया, सामग्री र आर्थिक स्रोतहरू समावेश छन् ।

परमप्रभुको भण्डार प्रत्येक वार्ड र किलामा अवस्थित छ । अगुवाहरूले प्रायश: व्यक्ति र परिवारहरूलाई वार्ड र किलाका सदस्यहरूद्वारा प्रस्तावित ज्ञान, सीप र सेवामा चित्रण गरेर तिनीहरूका आवश्यकताहरूको समाधान खोज्न सहयोग गर्न सक्छन् ।

परमप्रभुले आफ्ना जनहरूलाई आशीर्वाद दिन र आवश्यकतामा परेकाहरूलाई सेवा गर्ने मार्ग प्रदान गर्नका लागि उपवास र उपवास भेटीको नियम स्थापना गर्नुभएको छ । सदस्यहरूले उपवासको नियममा जीवन जिउँदा परमप्रभुसँग नजिक हुन्छन् र आध्यात्मिक शक्तिको वृद्धि गर्छन् । (हेर्नुहोस् यशैया ५८:६-१२; मलाकी ३:८-१२) ।

उपवास कुनै पनि समयमा गर्न सकिन्छ । यद्यपि, सदस्यहरूले सामान्यतया महिनाको पहिलो शबाथलाई उपवास दिनका रूपमा पालना गर्छन् । सामान्यतया कुनै उपवासको दिनले निम्नलाई समावेश गर्छ:

• प्रार्थना गर्ने

• २४-घण्टाको अवधि (शारीरिक रूपमा सक्षम भएमा) का लागि खाना र पेय बिना बिताउने ।

• उदार उपवास भेटीहरू दिने

उपवास भेटी आवश्यकतामा परेकाहरूलाई सहयोग गर्नका लागि दान हो । जब सदस्यहरू उपवास बस्छन्, तिनीहरूलाई नखाएको खानाको कम्तिमा मूल्य बराबरको भेटी दिन आमन्त्रण गरिन्छ ।

सदस्यहरूले आफ्ना उपवास भेटी र भरेका दशांश र अन्य भेटीहरूका फारम बिशप वा उनका सल्लाहकारहरूलाई दिन सक्छन् । केही क्षेत्रहरूमा, तिनीहरूले आफ्नो अनलाइन दान पनि दिन सक्छन् ।

आवश्यकतामा परेकाहरूलाई खोज्ने र हेरचाह गर्ने बिशपको पवित्र उत्तरदायित्व हो (हेर्नुहोस् सिद्धान्त र करार ८४:११२) । यस उत्तरदायित्वमा बिशपलाई सहयोग गर्न महत्त्वपूर्ण भूमिका निर्वाह गर्नेहरूमा यिनीहरू समावेश छन्:

• सेवा गर्ने दाजुभाइ तथा दिदीबहिनीहरू ।

• राहत समाज र एल्डरहरूको गणका अध्यक्षताहरू।

• बिशपका सल्लाहकारहरू ।

• वार्ड परिषद्का अन्य सदस्यहरू ।

सदस्यहरूले आफ्नै प्रयास र विस्तारित परिवारको सहयोगबाट आफ्ना आधारभूत आवश्यकताहरू पूरा गर्ने प्रयास गर्छन् । जब यो अपर्याप्त हुन्छ, सदस्यहरूलाई अन्य स्रोतहरूबाट सहयोग आवश्यक पर्न सक्छ जस्तै:

• सरकारी र सामुदायिक स्रोतहरू (हेर्नुहोस् २२.१२) ।

• चर्चको सहयोग ।

चर्चको सहयोगमा खाना, सरसफाइका सामग्रीहरू, कपडा, आवास वा अन्य आधारभूत विषयहरू जस्ता अल्पकालीन आवश्यकताहरूमा सहयोग समावेश हुन सक्छन् । बिशपहरूले यी आवश्यकताहरू पूरा गर्न उपवास भेटीहरू प्रयोग गर्न सक्छन् । जहाँ बिशपका रीतहरू उपलब्ध छन्, बिशपहरूले सामान्यतया खाना र अन्य आधारभूत सामग्रीहरू उपलब्ध गराउन प्रयोग गर्छन् (हेर्नुहोस् “बिशपका रीत र सन्दर्भहरू;” अगुवा र कारिन्दाका संसाधनहरू [LCR]मा) ।

सदस्यहरूलाई दीर्घकालीन चुनौतीहरू सम्बोधन गर्न निरन्तर समर्थन आवश्यक हुन सक्छ । शिक्षा, व्यावसायिक प्रशिक्षण वा अन्य स्रोतहरूले उनीहरूलाई आत्मनिर्भर बनाउन र तिनीहरूको दीर्घकालीन आवश्यकताहरू पूरा गर्न सहयोग गर्न सक्छन् ।

आत्मनिर्भरताको योजनाले सदस्यहरूलाई तिनीहरूको शक्ति र आवश्यकताहरू पहिचान गर्न सहयोग गर्छ । यसले तिनीहरूलाई उपयोगी स्रोतहरू पहिचान गर्न पनि सहयोग गर्छ । यो योजना प्रत्येक पटक चर्चको सहयोगलाई मनन गर्दा उपयोग गर्नुपर्छ ।

धेरै सदस्यहरूले संवेगात्मक चुनौतीहरू अनुभव गर्छन् । सेवा गर्ने दाजुभाइ तथा दिदीबहिनीहरू र वार्डका अगुवाहरू सदस्यहरूलाई यी चुनौतीहरूको सामना गर्नका लागि सहयोग गर्ने साधन हुन सक्छन् ।

अगुवाहरूले सिकाउँछन् कि व्यक्ति र परिवारको आफ्नै भौतिक, संवेगात्मक र आध्यात्मिक कल्याणका लागि प्राथमिक उत्तरदायित्व छ ।

चर्चको सहयोग प्रदान गर्नुपूर्व, बिशप (वा उनले नियुक्त गरेका अर्का अगुवा वा सदस्य)ले सदस्यहरूले तिनीहरूका आफ्नै आवश्यकताहरू पूरा गर्न कुन स्रोतहरू प्रयोग गरिरहेका छन् भनेर समीक्षा गर्छन् ।

सदस्यहरूले आत्मनिर्भर बन्न प्रयास गर्दा चर्चको सहयोगको लक्ष्य अस्थायी रूपमा आधारभूत आवश्यकताहरू पूरा गर्नु हो ।

सहयोगको रकम र अवधिलाई विचार गर्दा बिशपहरूले सही निर्णय गर्नुपर्छ र आध्यात्मिक निर्देशन खोज्नुपर्छ । तिनीहरू निर्भरता सिर्जना नगर्ने दयालु र उदार हुनुपर्छ ।

सम्भव भएमा, बिशपले नगद दिनुबाट पर रहनु पर्छ । बरू, उनले सदस्यहरूलाई सामग्रीहरू वा सेवाहरू प्रदान गर्न उपवास भेटी वा बिशपको निर्देशनहरू प्रयोग गर्नुपर्छ । सदस्यहरूले त्यसपछि अन्य आवश्यकताहरूका लागि भुक्तानी गर्न आफ्नै पैसा प्रयोग गर्न सक्छन् ।

जब यो पर्याप्त हुँदैन, बिशपले अस्थायी रूपमा आवश्यक रसीदहरू तिर्न उपवास भेटीहरू प्रयोग गरेर सहयोग गर्न सक्छन् (हेर्नुहोस् २२.५.२) ।

बिशपहरूले सहयोग प्राप्त गर्नेहरूलाई कार्य गर्न वा आफ्नो क्षमताको हदसम्म सेवा प्रदान गर्न आमन्त्रण गर्छन् । यसले सदस्यहरूलाई मर्यादाको भावना कायम राख्न सहयोग गर्छ । यसले तिनीहरूको आत्मनिर्भर हुने क्षमता पनि वृद्धि गर्छ ।

बिशप र वार्डका अन्य अगुवाहरूले चर्चको सहयोग आवश्यक पर्ने सदस्यहरूका सम्बन्धमा कुनै पनि जानकारी गोप्य राख्छन् । यसले सदस्यहरूको गोपनीयता र मर्यादाको रक्षा गर्छ ।

यदि सम्भव छ भने, सिधै वस्तु र सेवाहरू प्रदान गर्ने व्यवसायहरूलाई भुक्तानीहरू गरिनुपर्छ ।

सदस्यहरूलाई उपवास भेटीको सहयोग प्रदान गर्दा, कुनै बिशपले उनलाई व्यक्तिगत रूपमा लाभ पुग्ने तरिकाले सामग्रीहरू वा सेवाहरूको भुक्तानी गर्न कोषको प्रयोग गर्न सक्दैन ।

यदि सदस्यका लागि उपवास भेटीबाट भुक्तानीले किला अध्यक्ष वा उनको स्वामित्वमा रहेको व्यवसायलाई लाभ पुर्‍याउँछ भने क्षेत्रीय अध्यक्षताको स्वीकृति आवश्यक छ ।

बिशपसँग अस्थायी आवश्यकतामा रहेकाहरूलाई खोज्ने र हेरचाह गर्ने दैवी आदेश छ (हेर्नुहोस् सिद्धान्त र करार ८४:११२) । उनले यसको अधिकांश कार्य राहत समाज र एल्डरहरूको गणका अध्यक्षताहरूलाई प्रत्यायोजन गर्छन् । यद्यपि, केवल केही कर्तव्यहरू मात्रै बिशपद्वारा निर्वाह गरिन्छ । उदाहरणका लागि, बिशपले:

• प्रदान गरिएको कुनै पनि अस्थायी सहायताको प्रकार, रकम र अवधि निर्धारण गर्छन् ।

• उपवास भेटी (हेर्नुहोस् २२.४ र २२.५) र खाना र अन्य आधारभूत सामानहरूको लागि विशपको आदेश (हेर्नुहोस् २२.१३)लाई स्वीकृत गर्छन् ।

• व्यक्तिगत रूपमा सदस्यहरूको आत्मनिर्भरताका योजनाहरूको समीक्षा गर्छन् । उनले वार्डका अन्य अगुवाहरूलाई ती योजनाहरूलाई आवश्यकताअनुसार अनुगमन गर्न जिम्मेवारी दिन्छन् ।

बिशप र उनका सल्लाहकारहरूका निम्न उत्तरदायित्वहरू छन्:

• (१) भौतिक र संवेगात्मक आवश्यकतामा रहेकाहरूको हेरचाह गर्ने र (२) आत्मनिर्भरता निर्माण गर्ने (हेर्नुहोस् २२.१)सम्बन्धि सिद्धान्त र आशीर्वाद सिकाउने ।

• उपवासको नियम सिकाउने र सदस्यहरूलाई उदार उपवास भेटी दिन प्रोत्साहित गर्ने (हेर्नुहोस् २२.२.२) ।

• उपवास भेटीहरू एकत्रित गर्ने र अभिलेख राख्ने सम्बन्धमा निरीक्षण गर्ने (हेर्नुहोस् ३४.३.२) ।

बिशपको निर्देशनमा, राहत समाज र एल्डरहरूको गणका अध्यक्षताहरूले वार्डमा आवश्यकतामा रहेकाहरूको हेरचाह गर्न महत्त्वपूर्ण भूमिका निर्वाह गर्छन् (हेर्नुहोस् ८.२.२ र ९.२.२) । यी अगुवाहरूले वार्ड सदस्यहरूलाई सिकाउँछन्:

• आवश्यकता भएकाहरूलाई सेवा गर्न ।

• उपावसको नियम पालना गर्न ।

• आत्मनिर्भरता निर्माण गर्न ।

• व्यक्तिगत र पारिवारिक तयारी अभिवृद्धि गर्न ।

आध्यात्मिक र भौतिक आवश्यकताहरूका लागि सहयोग प्रायः सेवा गर्ने दाजुभाइहरू तथा दिदीबहिनीहरूबाट सुरू हुन्छन् (हेर्नुहोस् २१.१) । तिनीहरूले सेवा गर्नेहरूका आवश्यकताहरू एल्डरहरूको गण वा राहत समाजका आफ्ना अध्यक्षताहरूलाई सेवाका अन्तर्वार्ताहरू र अन्य समयमा आवश्यकटहरूको जानकारी गराउँछन् । गोप्य आवश्यकताहरू तिनीहरूले सिधै बिशपसँग बाँढ्न सक्छन् ।