پیامِ مژدۀ احیا شدۀ عیسی مسیح

• خدا پدر آسمانیِ ماست، و ما فرزندانِ او هستیم. او ما را شبیه به خود آفرید.

• خدا ما را شخصاً می‌شناسد و دوست دارد.

• خدا بدنی شکوهمند، کمال یافته از گوشت و استخوان دارد.

• خدا می‌خواهد ما را با آرامش و کمالِ شادی که تا جاودانگی دوام خواهد داشت برکت دهد.

• به‌خاطر اینکه خدا ما را دوست دارد، پسر خود، عیسی مسیح را فرستاد تا ما را از گناه و مرگ ضمانت کند.

• خدا پیامبران را فرا می‌خواند تا نمایندگانش بر روی زمین باشند.

• در دوران باستان، خدا پیامبرانی همچون آدم، نوح، ابراهیم، و موسی را فراخواند.

• امروزه پیامبرِ زنده از خدا وحی دریافت می‌کند تا به ما آموزش دهد و ما را رهبری کند.

• عیسی مسیح پسر خداست.

• در طول خدمت در این جهان، عیسی مژده‌ٔ خود را آموزش داد و کلیسای خود را برپا کرد.

• او دوازده رسول فراخواند و به آنها اقتدار رهبری کلیسای خود را داد.

• در پایان زندگی، عیسی با رنج کشیدن در باغ جتسیمانی و در طول مصلوب شدن، برای گناهان ما کفّاره داد. پس از مرگ، عیسی رستاخیز شد.

• به‌خاطرِ ایثار مسیح که کفّاره‌اش را پیش می‌آورد، وقتی توبه می‌کنیم می‌توانیم از گناهان‌مان بخشیده و پاک شویم. این برای ما آرامش به همراه می‌آورد و برای ما بازگشت به حضور خدا و دریافت کمال شادی را ممکن می‌سازد.

• به‌خاطر رستاخیز عیسی، همهٔ ما پس از مرگ رستاخیز خواهیم شد. این بدان معناست که روح و بدن هر شخص دوباره به هم پیوسته و برای همیشه زنده خواهند بود.

• پس از مرگ رسولانِ عیسی، دوری از حقیقت گسترده‌ای از کلیسای عیسی مسیح و مژده شایع شد.

• در طول این زمان، مردم بسیاری از آموزه‌های مژده را تغییر دادند. مردم همچنین آیین‌های کشیشی، همچون تعمید را تغییر دادند. اقتدار کشیشی و کلیسایی که عیسی بر پا کرده بود دیگر بر روی زمین نبود.

• جوزف اِسمیت جویای این بود که بداند کدام کلیسا، کلیسای راستینِ خدا است تا بتواند به آن بپیوندد. پدر آسمانی و عیسی مسیح در سال ۱۸۲۰ بر او پدیدار شدند. این رخداد نخستین رؤیت خوانده می‌شود.

• خدا جوزف اِسمیت را به پیامبری فراخواند، درست همان‌طور که پیامبرانی را در دوران‌ پیشین فراخواند.

• مژدهٔ عیسی مسیح از طریق جوزف اِسمیت احیا شد.

• سایر پیام‌آوران آسمانی توانایی کشیشی را احیا کردند، و به جوزف مأموریت داده شد تا کلیسای عیسی مسیح را سازماندهی کند.

• عیسی مسیح امروزه از طریق پیامبرانِ زنده و رسولان به رهبری کلیسای خود ادامه می‌دهد.

• کتاب مورمون جلدی از نوشته های مقدّس است که در دوران باستان توسط پیامبران در قارهٔ آمریکا نوشته شده است. جوزف اِسمیت آن را با قدرت و هدیهٔ خدا ترجمه کرد.

• کتاب مورمون در کنار کتاب مقدّس شهادتی از خدمت، آموزه‌ها، و مأموریتِ عیسی به‌ عنوان منجی‌مان را ارائه می‌دهد.

• ما می‌توانیم با خواندن کتاب مورمون و پیروی از دستورات آن، به خدا نزدیک‌تر شویم.

• ما می‌توانیم با خواندن آن، اندیشیدن به آن، و نیایش کردن درباره‌اش، بفهمیم که کتاب مورمون سخن خداست. این فرآیند همچنین به ما در دانستن اینکه جوزف اِسمیت یک پیامبر بود کمک خواهد کرد.

• دعا ارتباط دو-طرفه بین خدا و فرزندانش است.

• از طریق دعای خالصانه، می‌توانیم بدانیم که پیامِ مژدۀ احیا شدۀ عیسی مسیح راست است.

• وقتی نیایش می‌کنیم، روح‌القدس حقایق را به ما آموزش می‌دهد و تصدیق می‌کند.

یکی از راه‌های مهمی که خدا محبت خود را به ما نشان می‌دهد به واسطهٔ فراخواندنِ پیامبران، دادنِ اقتدار کشیشی به آنها، و الهام بخشیدن به آنان است تا به جای او صحبت کنند. پیامبران نمایندگان خدا بر روی زمین هستند. عاموس، پیامبر عهد عتیق، نوشته است که «[سَروَر] قادر متعال، پیش از آنکه [خدمتگزارانِ] خود، انبیا را از ارادهٔ خود آگاه سازد، کاری نمی‌کند» (عاموس ۳: ۷). برخی از برکاتی که ما از پیامبران زنده دریافت می‌کنیم به شرح زیر است.

شاهدان عیسی مسیح. پیامبران شاهدانِ خاصِ عیسی مسیح هستند و از او به عنوان منجی و ضامن ما گواهی می‌دهند.

آموزه‌ها. پیامبران از خدا راهنمایی دریافت می‌کنند تا به ما در تشخیصِ حقیقت از خطا کمک کنند. آنها به ما می‌آموزند که فرمان‌های خدا رعایت کنیم و وقتی کوتاهی کردیم توبه کنیم. آنها گناه را محکوم می‌کنند و عواقبِ آن را هشدار می‌دهند.

آموزه‌های پیامبران ما را به سوی خدا سوق می‌دهد و به ما کمک می‌کند برکاتی که او برای ما آرزو دارد را دریافت کنیم. بزرگترین امنیت ما در پیروی از سخنان سَروَر که از طریق پیامبرانش داده، نهفته است.

اقتدار کشیشی. پیامبر کنونی، دارندهٔ کشیشیِ ناظر بر روی زمین است. توانایی کشیشی، اقتدار و قدرت خدا است. پیامبر این اقتدار را دارد که به نام خدا برای رستگاری فرزندانش صحبت کرده و عمل کند.

هدایتِ کلیسا. کلیسای عیسی مسیح بر پایهٔ پیامبران و رسولان بنا شده است (رجوع کنید به افسسیان ۲: ۱۹–۲۰؛ ۴: ۱۱–۱۴).

آدم اولین پیامبر روی زمین بود. خدا مژدۀ عیسی مسیح را به او آشکار کرد و به او اقتدار کشیشی داد. آدم و حوا به فرزندانشان این حقایق را آموزش دادند و آنها را به رشد در ایمان و زندگی بر اساس مژده تشویق کردند.

سرانجام نوادگان آدم و حوا عصیان کردند و از مژده روی‌گردان شدند. این منجر به وضعیتی به نام ارتداد، یا دوری از حقیقت شد. وقتی ارتداد فراگیر می‌شود، خدا اقتدار کشیشیِ خود را، که برای آموزش دادن و به جا آوردنِ آیین‌های مژده ضروری است را باز‌پس می‌گیرد.

عهد عتیق نمونه‌های بسیاری از ارتدادِ فراگیر را ثبت کرده است. برای پایان دادن به این دوره‌ها، خدا با فراخواندن پیامبر دیگری با فرزندانش ارتباط برقرار کرد. او از نو حقایق مژده را به این پیامبران آشکار کرد و به آنها اقتدار کشیشی داد. برخی از این پیامبران نوح، ابراهیم، و موسی بودند. به طور غم‌انگیزی، در یک الگوی تکراری در طول زمان، مردم در نهایت پیامبران را رَد کرده و منحرف گشتند.

در طول قرن‌هایی که کمال مژده عیسی مسیح بر روی زمین نبود، پدر آسمانی به برقراری ارتباط با فرزندان خود ادامه داد. با گذشت زمان، او راه را آماده کرد تا آنها دوباره بتوانند با کمال مژده او برکت بگیرند. وقتی شرایط مناسب بود، او جوزف اِسمیت را به عنوان پیامبری که از طریق او مژده و کلیسای عیسی مسیح احیا می‌شد، فراخواند.

جوزف اِسمیت در زمانِ بسیار پر هیجان مذهبی در شرق ایالات متحده زندگی می‌کرد. اعضای خانوادهٔ او به خدا متعهد بودند و جویای حقیقت بودند. کلیساهای بسیاری مدعی بودند که حقیقت را دارند، و جوزف علاقه داشت بداند کدام یک راستین است (رجوع کنید به جوزف اسمیت — تاریخچه ۱: ۱۸). کتاب مقدّس آموزش می‌دهد که «فقط یک سرور، یک ایمان، و یک تعمید» وجود دارد (افسسیان ۴: ۵). همان‌طور که جوزف در کلیساهای مختلف شرکت می‌کرد، دربارهٔ اینکه به کدام یک بپیوندد سردرگم بود. او بعدها گفت:

«سردرگمی و نزاع فراوانی در میان فرقه‌های مختلف بود به طوری که برای شخصی به جوانی من … رسیدن به هرگونه نتیجۀ قطعی مبنی بر اینکه چه کسی درست و چه کسی نادرست می‌گوید، ناممکن بود. …

«در میانۀ این جنگ الفاظ و همهمۀ عقاید، من اغلب به خودم می‌گفتم: چه باید کرد؟ کدامیک از این دسته‌ها درست می‌گوید؟ آیا همهٔ آنها متفقاً در اشتباه هستند؟ اگر یکی از آنها راست باشد، آن کدام یک است و من چطور باید آن را بدانم؟» (جوزف اسمیت — تاریخچه ۱: ۸ ، ۱۰).

مانند بسیاری از مردم، جوزف اِسمیت نیز سؤالاتی دربارهٔ رستگاری روانِ خود داشت. او می‌خواست گناهانش بخشیده شود و در پیشگاه خدا پاک باشد. وقتی او حقیقت را در میان کلیساهای مختلف جستجو می‌کرد، در کتاب مقدّس خواند، «اگر کسی از شما فاقد حکمت باشد، آن را از خدا بخواهد وخدایی که همه چیز را با سخاوت می‌بخشد و انسان را سرزنش نمی‌کند، آن را به او خواهد داد.» (یعقوب ۱: ۵).

به‌خاطر این بخش از متن، جوزف تصمیم گرفت تا از خدا بپرسد که چه باید بکند. در بهار ۱۸۲۰، او به درختستانی در نزدیکی خانهٔ خود رفت و برای دعا زانو زد. چهار شرح از رؤیتی که بعداً اتفاق افتاد وجود دارد، که توسط جوزف اِسمیت یا توسط کاتبان تحت هدایت او ثبت شده است (رجوع کنید به مقالات مباحث مژده، «شرح‌های نخستین رؤیت»). در شرحی که به عنوان نوشتهٔ مقدّس اعلام شد، او تجربهٔ خود را به شرح زیر توصیف کرد:

تصویر

نخستین رؤیت، اثر لیندا کریستِنسِن و مایکل مالم

«من ستونی از نور را درست بالای سرم دیدم، روشن‌تر از روشنائی خورشید، که به تدریج نازل شد تا اینکه مرا در بر گرفت. … موقعی که نور مرا در بر گرفت من دو شخص را ایستاده در هوا، بالای سَرم دیدم که روشنی و جلالشان در وصف نمی‌گنجید. یکی از آنها با من سخن گفت، مرا به نام صدا کرد و در حالی که به دیگری اشاره می‌کرد گفت—این پسر محبوب من است. به او گوش فرا ده!» (جوزف اسمیت — تاریخچه ۱: ۱۶–۱۷).

در این رؤیت، خدا، پدر ما و پسرش عیسی مسیح، بر جوزف اِسمیت پدیدار شدند. منجی به او گفت تا به هیچ کلیسای دیگری ملحق نشود.

در شرح دیگری از این رؤیت، جوزف بیان کرد که منجی همچنین به او گفته است که: «گناهانت بخشیده شده است. … بنگر، من سَروَرِ پرجلال هستم. من به خاطر جهانیان به صلیب کشیده شدم تا همه کسانی که به نام من ایمان آورند زندگی جاوید داشته باشند.»

پس از رؤیت، جوزف عمیقا اندیشید: «روح من مملو از عشق بود، و برای روزهای بسیاری می‌توانستم با شادی عظیم شادمانی کنم و سَروَر با من بود.» (Joseph Smith History, circa Summer 1832, 3, josephsmithpapers.org; املا و علائم نگارشی به شکل مدرن اصلاح شده است).

به واسطهٔ این رؤیت، جوزف اِسمیت شاهدی از عیسی مسیح شد و حقایق مهمی را دربارهٔ الوهیت آموخت. برای نمونه، او آموخت که پدر آسمانی و عیسی مسیح دو شخص جدا هستند. وقتی او را به نام صدا زدند، فهمید که او را شخصاً می‌شناسند. وقتی به جوزف گفته شد که او بخشیده شده است، او متوجه شد که خدا رحیم است. این تجربه او را سرشار از شادی کرد.

همان‌طور که خدا بسیاری از پیامبران دیگر را فرا خوانده بود، او جوزف اِسمیت را به پیامبری فراخواند، کسی که به واسطهٔ او کمال مژده را به زمین بازآورد. این احیا به فرزندان خدا کمک می‌کند تا در این جهان شادی و در جهان بعدی همه از طریق عیسی مسیح زندگی جاوید را بیابند.

تصویر

بر شما همکاران خدمتگزارم، اثر لیندا کِرلی کریستِنسن و مایکل مالم

پس از پدیدار شدن پدر و پسر، فرستادگان آسمانی دیگری هم به جوزف اسمیت و همکارش آلیور کادری فرستاده شدند. یحیی تعمید دهنده به عنوان شخصی از مرگ برخاسته پدیدار شد و کشیشی هارونی و کلیدهای آن را به آنها اعطاء کرد. کشیشی هارونی اقتدار برای تعمید را شامل می‌شود.

تصویر

صدای پطرُس، یعقوب، و یوحنا، اثرِ وِلدِن سی. اَندِرسِن

اندکی پس از آن، پطرُس، یعقوب و یوحنا — سه نفر از اولین رسولانِ مسیح — به عنوان اشخاصی رستاخیز شده پدیدار شدند و کشیشی ملک صادق و کلیدهای آن کشیشی را به جوزف اِسمیت و آلیور کادری اعطاء کردند. این توانایی کشیشی همان اقتداری است که مسیح در دوران باستان به رسولان خود داده بود.

تصویر

Image of Moses Elias and Elijah descending into the Kirtland temple and appearing to Joseph Smith.

در معبد کرتلند، موسی، الیاس، و ایلیا به جوزف اِسمیت و آلیور کادری پدیدار شدند و اقتدارِ بیشتر و کلید‌های کشیشی ضروری برای به انجام رساندن کار خدا در روزهای آخر را به آنها سپردند. موسی کلیدهای گرد آمدن [بنی] اسرائیل را به عهده گرفت. الیاس مژدهٔ دورهٔ ابراهیم را واگذار کرد. ایلیا کلید‌های قدرت پیوند را واگذار کرد. (رجوع کنید به اصول و پیمان‌ها ۱۱۰: ۱۱–۱۶؛ همچنین رجوع کنید به کتابچهٔ دستورالعمل کلی، ۳.۱.)

به جوزف اسمیت دستور داه شد که کلیسای عیسی مسیح را باری دیگر بر روی زمین سازمان دهد. از طریق او، عیسی مسیح دوازده رسول را فرا خواند.

پیامبرانِ زمانِ عهدِ عتیق به زمانی که ما در آن زندگی می‌کنیم به عنوان روزهای آخر یا آخرین زمان اشاره می‌کنند. این زمان درست قبل از بازآمدنِ عیسی مسیح است. به همین دلیل است که این کلیسا، کلیسای عیسی مسیح مقدّسین آخرین زمان نام‌گذاری شده است (رجوع کنید به اصول و پیمان‌ها ۱۱۵: ۳–۴؛ همچنین رجوع کنید به ۳ نیفای ۲۷: ۳–۸).

درست همان‌طور که عیسی رسولانی را در زمان خدمت در این جهان فراخواند تا کلیسای او را رهبری کنند، او رسولانی را امروزه برای رهبری کلیسای خود فراخوانده است. ریاست اول و مجمع دوازده رسول پیامبران، رائیان و آشکار کنندگانِ وحی هستند.

فقط رسول مهتر پیامبر خوانده می‌شود زیرا او بر تمام کلیسا نظارت می‌کند و به طور منحصر به فردی ماموریت دارد از جانب سَروَر صحبت کند. او دارای اجازهٔ جانشینی جوزف اِسمیت است. اقتدار او و رسولان کنونی در زنجیره‌ای ناگسستنی از انتصاب به عیسی مسیح برمی‌گردد که از زمانی آغاز شد که جوزف اِسمیت تحت دستان پیام‌‌آورانِ آسمانی منصوب شد.