Kapitulo 15

Paghago alang sa Kalipay sa Uban

Kon kita motabang ug modasig sa uban, atong makit-an ang tinuod nga yawe sa kalipay sa kinabuhi.

Gikan sa Kinabuhi ni Heber J. Grant

Si Presidente Heber J. Grant panagsa ra mosulti mahitungod sa iyang mga buhat sa pag-alagad, apan usahay ang uban mosulti mahitungod sa maayong mga binuhatan nga ilang nakita nga iyang gihimo. Ang iyang mga sakop sa pamilya maoy unang mga saksi ug mga nakadawat sa iyang pag-alagad. Ang iyang anak nga babaye nga si Lucy Grant Cannon misaysay mahitungod sa iyang pagka manggihatagon ug pagka mabination ngadto sa iyang mga anak ug mga apo:

“Ang debosyon ni Papa ngadto sa iyang pamilya maayo kaayo. Ang iyang personal nga interes diha kanila ug sa ilang mga panimalay kanunay nga gipakita. Mitabang siya kanila bisan tuod nga dako kadto nga sakripisyo. Siya sa kanunay moingon, ‘Amumahon ang bag-o pang tubo nga kahoy; ang dagkong mga kahoy makabarug na sa ilang mga kaugalingon.’

“Matag adlawng natawhan sa matag anak ug apo usa ka sulat o usa ka tseke ang moabut kanila ma personal man kini nga ihatod o pinaagi sa koreyo. Matag Pasko ug Bag-ong Tuig ug sa kasagaran sa laing mga higayon, mga basahon ug mga tseke, mga litrato o pipila ka mahunahunaong mga handumanan ang moabut. Ang iyang gugma ug panalangin kanunay nga nag-uban sa mga gasa ug daw sama sa pag-ampo ngari kanamong tanan.”¹

Si Lucy misaysay mahitungod sa malumong pag-amuma sa iyang amahan sa panahon dihang nag-antus siya sa sakit nga dipterya:

“Bisan human sa kwarentay tres ka tuig, samtang ako nagsulat, mga luha sa pasalamat ug pagdayeg miabut kanako kon maghunahuna ko sa iyang kabuotan ngari kanako sa mga panahon sa pagmasakiton. Sama sa nadungog sa uban nga iyang gisulti, ako adunay grabe nga sakit dihang dose anyos pa; didto mi sa Washington, D. C., nianang panahona. Apan kon wala pa ang panalangin sa mga sulugoon sa Ginoo ug ang pangaliya sa gahum sa Dios alang kanako, namatay na unta ko. Kadtong mga semanaha nga grabe kaayo ang akong sakit, bisan tuod kon aduna mi duha ka hanas nga mga nars, si papa panagsa ra nga mobiya sa lawak magabii o maadlaw. Dihang naarang-arang na ko, basahan ko niya og dugay. Dad-an ko niya og mga gasa ug mga makaon nga ako gayud nga gikalipay ug sa labing maanindot nga paagi mibuhat sama sa mahimo sa labing mahigugmaong inahan.

“Luya pa gihapon kaayo ko dihang mibiya mi sa Washington. Si papa mialsa kanako ngadto sa tren ug miatiman kanako sa panahon sa biyahe pauli. Kon nahimo pa siyang hanas nga nars, ang iyang paghikap dili unta ingon ka malumo ug ka matalagdon. Miabut mi sa Salt Lake sakto gyud alang sa pagpahinungod sa templo. Daghang higayon nga iya kong gialsa ngadto gyud sa templo. Mga semana sa hinay-hinay nga pagkaayo misunod dihang miabut mi sa balay, ug bisan tuod nga ang tibuok pamilya andam sa pag-atiman kanako gusto gihapon ko nga naa siya sa duol ug andam siya nga mouban kanako. Unsay akong masulti nga gibuhat ngari kanako gibuhat usab ngadto kanila dihang nasakit sila.”²

Ang pag-alagad ni Presidente Grant iyang gipadangat bisan ngadto sa mga tawo nga dili sakop sa iyang pamilya.. Si Lucy nahinumdom:

“Dihay kausa pipila ka adlaw una pa ang Pasko samtang nagandam ko og pipila ka mga gagmayng gasa alang sa usa ka pamilya nga nanginahanglan, si papa misulod ug akong gipakita niya ang mga butang, nagsulti kaniya mahitungod sa pamilya ingon nga akong nadungog gikan sa inahan. Akong nahisgutan nga kinahanglan nakong iandam ang akong mga sinina sa templo; ako kining ipahulam sa babaye aron magamit pagkabuntag. Pagka sunod adlaw dihang miabut siya aron iuli ang akong sinina iya kong gisultihan nga dihang misulod siya sa ganghaan sa templo didto si papa naghulat. Wala pa gayud si papa makakita niya sa una, lamang, nakaila niya pinaagi sa akong paghulagway, iya siyang gipahunong ug mitunol kaniya og sobre samtang nanghinaut sa pamilya og malipayong Pasko. Ang sobre adunay sulod nga baynte dolyares.”³

Bisan human nag-antus og sunodsunod nga grabeng mga pagatake, si Presidente Grant nagpadayon sa pagpangita og paagi aron makaalagad. Kay ang iyang pisikal nga kalihokan nalimitahan man, ang iyang kanunayng kalingawan mao ang pagsakaysakay sa sakyanan. Sige siya og suroysuroy sa gawas hapit kada adlaw, ug kanunay niyang gidapit ang mga sakop sa pamilya ug mga higala nga mouban niya. Sa panahon niining mga pagsuroysuroy sa gawas siya sa kasagaran mipakita sa iyang gugma ngadto sa uban pinaagi sa paghunong aron pagbisita sa mga ospital o sa mga balay sa mga tawo.⁴

Sa usa ka pasidungog ngadto ni Presidente Grant, si Elder John A. Widtsoe sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles misulat: “Ang iyang labing gihigugma mao gayud ang katawhan. Ang mga anak sa iyang Langitnong Amahan mao gayud ang iyang gihunahuna…. Kini nga gugma napakita gayud, dili lamang diha sa kinatibuk-ang paghunahuna sa tanang katawhan, apan diha sa pag-atiman sa tagsa-tagsa. Ang mga kabus ug mga timawa kanunayng nakadawat sa iyang kalooy. Ang diha dayon nga tubag sa iyang kasingkasing ngadto niadtong anaa sa kalisud ordinaryo ra diha sa iyang mga kaubanan. Ang kwarta nahatag, ingon man usab ang personal nga tabang aron nga ang lig-on makahatag ngadto sa maluyahon. Si Presidente Grant sobra ra gayud ka buotan, mohatag gayud kutob sa iyang mahimo, ug natural lang, tungod niana, nga matinuoron ngadto sa iyang mga higala ug mahigugmaon ngadto sa iyang pamilya. Nagbarug siya sa iyang taas nga katungdanan uban sa gugma diha sa iyang kalag alang sa tanang mga tawo, nag-awhag nganha sa tanang tawo sa pagsalikway sa hakog nga tinguha.”⁵

Mga Pagtulun-an ni Heber J. Grant

Ang atong gugma alang sa Ginoo kinahanglang makita pinaagi sa paghatag og Kristohanong pag-alagad.

Unsa nga matang sa mga lalaki ug mga babaye kinahanglan kita nga mahimo, isip mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, nga may kalabutan niining nindot nga kahibalo nga atong naangkon, nga ang Dios buhi, nga si Jesus mao ang Kristo, nga si Joseph Smith usa ka propeta sa Dios? Kinahanglan kita nga mao ang labing matinuoron, ang labing hiyasnon, ang labing manggihunahunaon sa pagpanghatag, ang labing maayo nga mga tawo dinhi sa kalibutan.⁶

Dili nato kalimtan ang obligasyon nga ania kanato sa paghatag og pagkamatinud-anon ug pag-alagad ngadto sa Ginoo, ug kana nga madawat nga pag-alagad dili mahatag kon wala ang pag-alagad sa atong isigkatawo.⁷

Kami kinasingkasing nga mangamuyo sa tanang mga sakop sa Simbahan sa paghigugma sa ilang mga kaigsoonan, ug sa tanang mga tawo ma kinsa man ug ma asa man sila; sa pagwagtang sa kayugot gikan sa ilang mga kinabuhi, sa pagpuno sa ilang mga kasingkasing sa gugmang putli, pagpailub, pag-antus, ug pagpasaylo.⁸

Ang ebanghelyo ni Kristo usa ka ebanghelyo sa gugma ug kalinaw, sa pagpailub ug pag-antus, sa pagkamainantuson ug pagpasaylo, sa pagkamabination ug maayong mga binuhatan, sa gugmang putli ug gugma sa isigkaingon. Ang kahakog, kahangol sa bahandi, dautang ambisyon, kauhaw sa gahum, ug dili matarung nga kamandoan sa atong mga isigkatawo, walay luna diha sa mga kasingkasing sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw ni sa mahadlokon sa Dios nga mga tawo bisan asa.⁹

Ang atong mga buhat sa pag-alagad makabayaw ug makapadasig sa uban.

Nakadungog ko og usa ka istorya sa usa ka igsoon (nakalimot na ko karon sa iyang ngalan) kinsa mitambong sa usa ka miting sa unang mga adlaw sa Simbahan. Si Presidente Brigham Young mihangyo alang sa mga donasyon aron mapadala ngadto sa Suba sa Missouri aron pagtabang sa mga Santos nga mapundok ngadto sa Zion. Siya buot nga ang tanan kinsa makahimo niini, sa paghatag og toro o baka o bisan unsang donasyon. Usa ka maayong igsoon milukso ug miingon, “Mohatag ko og usa ka baka.” Laing igsoon mitindog ug miingon, “Mohatag ko og usa ka baka.” Ang unang igsoon dunay duha ka mga baka ug dako nga pamilya; ang laing igsoon adunay tunga sa dosena nga mga baka ug gamay nga pamilya. Ug, busa ang espiritu [sa yawa] miabut ngdto sa unang tawo, [nag-ingon, ] “Karon, tan-awa gud, dili gyud ka makahatag sa tanang gikinahanglan sa imong dakong pamilya; dili gyud posible nga makahatag ka sa tanang gikinahanglan pinaagi sa usa ra ka baka. Karon, kanang laing tawo adunay gamay ra nga pamilya ug unom ka mga baka; makahatag man siya og duha o tulo ug sa gihapon makahatag sa tanang gikinahanglan sa iyang pamilya.” Samtang nagpadulong na siya sa balay, naglakaw siya og mga upat o lima ka eskina, sa tanang higayon nagkaluya ug nagkaluya. Sa katapusan naghunahuna siya, “Tingali dili lang ko mohatag, ” ug dayon nakaamgo siya sa kalainan sa espiritu nga nagtintal kaniya ug sa usa nga nag-aghat sa iyang saad ngadto sa Presidente sa Simbahan nga mohatag siya og usa ka baka. Aniay usa ka espiritu nga nagsulti kaniya sa pagpakyas sa pagtuman sa iyang obligasyon, sa pagpakyas nga mahimong matinuoron, sa pagpakyas sa pagtuman sa iyang saad. Dali siyang mihunong ug milingi-lingi ug miingon, “Mr. Yawa, paghilum o samtang buhi pa ko, moadto ko sa opisina ni Brother Brigham ug mohatag kaniya sa laing baka.” Wala na siya tintala pa.

Karon, ang matag Santos sa Ulahing mga Adlaw kinahanglan mamahimong tig-alsa ug dili tigsandig.¹⁰

Nakahinumdom ko sa makausa samtang naglingkod diha sa State Bank [Bangko sa Estado] nakakita ko og usa ka edaran na nga igsoon nga milabay, nga nagngalan og John Furster. Usa siya sa unang mga lalaki nga nabunyagan sa Scandinavia. Sa iyang paglabay sa bintana sa bangko, ang Espiritu mihunghong nako “Hatagi kanang tawhana og baynte dolyares.” Miadto ko sa klerk sa bangko, mihatag kaniya sa akong I O U alang sa $20, milakaw sa karsada ug miapas ni Mr. Furster diha sa atubangan sa tindahan sa Z.C.M.I. Ako siyang gilamano ug mibilin sa baynte dolyares sa iyang kamot. Pipila ka mga tuig sa kaulahian akong nahibaloan nga nianang buntaga si Brother Furster nag-ampo alang sa igo-igong kantidad aron makaadto siya sa Logan ug mohimo og buluhaton sa templo didto. Nianang panahona, ang Templo sa Salt Lake wala pa mahuman. Ang baynte dolyares igo ra gyud nga kantidad nga iyang gikinahanglan, ug sa ulahing mga tuig nagpasalamat siya nako nga may mga luhang midagayday sa iyang mga aping, tungod sa paghatag kaniya niini nga kwarta.

Usa ka adlaw samtang naglingkod sa akong opisina usa ka impresyon miabut kanako sa pag-adto ni Sister Emily Woodmansee ug pahulamon siya og singkwenta dolyares. Ako kining gibuhat, ug nakita nga diha siya’y dakung panginahanglan sa mga panginahanglanon sa kinabuhi…. Walay lain pa nga akong gitinguha kay sa pag-andam sa akong hunahuna nga bukas sa mga impresyon niini nga matang.¹¹

Matag mabinationg pulong nga nasulti makahatag kaninyo sa dugang pa nga abilidad sa pagsulti og lain pa. Matag buhat sa pagabag nga inyong nahatag, pinaagi sa kahibalo nga inyong naangkon, sa pagtabang sa usa sa inyong mga isigkaingon, makahatag kaninyo og dugang pa nga abilidad sa pagtabang sa mosunod nga tawo. Ang maayong mga buhat motubo diha sa usa ka tawo. Usahay maghunahuna ko nga daghang mga tawo, maghukom gikan sa ilang hilabihan ka kulang sa pagkamabination ug sa paghunahuna sa pagtabang sa uban, naghunahuna nga kon mosulti sila o mobuhat og usa ka maayong butang, makadaut kini sa ilang kasarang sa pagpahigayon og maayong buhat o sa pagsulti og maayong pulong sa umaabot. Kon kamo adunay kamalig nga puno sa bugas, ug mohatag mo og usa o duha ka sako, adunay magpabiling kinuhaan og gamay diha sa inyong kamalig, apan kon mopahigayon kamo og usa ka maayong buhat o modugang og mga pulong sa pagdasig sa usa nga anaa sa kalisud, kinsa nanglimbasog diha sa gubat sa kinabuhi, mas magkadako ang inyong kasarang sa pagbuhat niini sa umaabot. Ayawg padayon diha sa kinabuhi nga tinak-upan ang inyong mga ngabil sa mga pulong sa pagkamabination ug pagdasig, ni ang inyong mga kasingkasing gitak-upan sa pagpahigayon og mga buhat alang sa uban. Paghimo og usa ka motto sa kinabuhi: kanunay nga maningkamot ug moabag sa laing tawo sa pagsagubang sa iyang palas-anon.¹²

Ang pag-alagad mao ang tinuod nga yawe sa kalipay sa kinabuhi.

Ang tawo dili makasulti sa unsay mahimong resulta sa matinud- anon nga pag-alagad nga nahatag, ni kita masayud kon kanus- a kini mobalik ngari kanato o ngadto niadtong kinsa atong nakauban. Ang ganti mahimong dili dihadiha dayon moabut, apan diha sa mga ginansya sa kaulahian. Ako nagtuo nga wala gayuy bisan unsa nga mawala kanato sa kinabuhi pinaagi sa pagalagad, pinaagi sa paghimo og mga sakripisyo, ug sa pagbuhat sa matarung nga butang.¹³

Ang tinuod nga yawe sa kalipay sa kinabuhi mao ang paghago alang sa kalipay sa uban. Naluoy ko sa hakog nga tawo kinsa wala gayud makasinati sa hingpit nga kalipay nga moabut niadtong kinsa nakadawat sa mga pasalamat ug utang kabubut-on sa mga tawo kinsa ilang natabangan diha sa pagpakigbisog sa kinabuhi.¹⁴

Ang tinuod nga sekreto sa kalipay sa kinabuhi ug ang dalan diin maandam ang atong mga kaugalingon alang sa umaabot mao ang pag-alagad.¹⁵

Ako hugot nga nagtuo sa hunahuna nga ang dalan ngadto sa kalinaw ug kalipay sa kinabuhi mao ang paghatag og pag-alagad. Ang pag-alagad mao ang tinuod nga yawe, ako nagtuo, ngadto sa kalipay, tungod kay kon kita mopahigayon og mga buhat sama sa misyonaryo nga buhat, tanan sa atong mga kinabuhi atong malantaw balik ang atong mga nahimo didto sa natad sa misyon. Kon mopahigayon kita og bisan unsang mga buhat sa pagkamabination, kini magdala og usa ka pagbati sa katagbawan ug kalipay ngari sa atong mga kasingkasing, samtang ang ordinaryo nga mga kalingawan molabay lang.¹⁶

Kini hinatag sa Dios nga balaod nga agig bugti sa pag-alagad nga atong gihatag, katugbang sa atong gibuhat diha sa Simbahan ug sa gawas niini––unsay andam natong isakripisyo alang sa Simbahan ug alang niadtong kinsa angayan natong hatagan sa atong pagkamatinud-anon gawas sa kalihokan sa Simbahan— molambo kita diha sa grasya sa Dios ug diha sa gugma sa Dios, ug molambo kita diha sa pagtuman sa mga katuyoan sa atong pagkabutang dinhi sa yuta.¹⁷

Unta ang Ginoo magauban kaninyong tanan, among mga kaigsoonan, bisan asa pa kamo mopuyo. Unta ang Iyang kalinaw maanaa sa inyong mga kasingkasing; unta ang Iyang Espiritu modasig kaninyo ngadto sa bag-ong mga kalampusan diha sa inigsoon ug sinilingan nga pag-alagad.¹⁸

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Panaghisgutan

Ngano nga makita man nato ang “tinuod nga yawe sa kalipay” kon kita “maghago alang sa kalipay sa uban”?
Ngano nga usahay magpanuko man kita sa aktibong pag-alagad sa uban? Unsay atong mabuhat aron mobati og dugang hingpit nga kalipay samtang naghatag kita og pag-alagad?
Unsay atong mabuhat aron makatabang sa mga bata ug sa kabatan- onan nga makabaton og tinguha sa pag-alagad?
Unsaon man nato pagpalambo ang atong abilidad sa pagbati sa mga panginahanglan sa uban?
Unsay buot ipasabut sa “mamahimong tig-alsa ug dili tigsandig”?
Sa unsang mga paagi nga ang pag-alagad makatabang kanato nga “maandam ang atong mga kaugalingon alang sa umaabot”?
Unsa ang pipila ka mga piho, yano nga mga butang nga atong mabuhat aron makasunod sa ehemplo ni Presidente Grant kabahin sa pag-alagad? Unsaon nato sa paghatag og pag-alagad bisan pa man sa atong mga kahimtang?