1 Heyrið, ó þér himnar, og ljá eyra, ó jörð, og fagnið þér íbúar hennar, því að Drottinn er Guð, og utan hans er enginn frelsari.

2 Mikil er viska hans, undursamlegir eru vegir hans, og víðfeðmi verka hans fær enginn greint.

3 Áform hans bregðast ekki og ekki fær nokkur stöðvað hönd hans.

4 Frá eilífð til eilífðar er hann hinn sami, og aldrei bregðast ár hans.

5 Því að svo mælir Drottinn — ég, Drottinn, er miskunnsamur og náðugur þeim, sem óttast mig, og hef unun af að heiðra þá, sem þjóna mér í réttlæti og sannleika allt til enda.

6 Mikil verða laun þeirra og eilíf verður dýrð þeirra.

7 Og þeim mun ég opinbera alla leyndardóma, já, alla hulda leyndardóma ríkis míns, frá fyrstu dögum, og á komandi tímum mun ég kunngjöra þeim hugþekkan vilja minn varðandi allt sem tilheyrir ríki mínu.

8 Já, jafnvel undur eilífðarinnar skulu þeir þekkja og það sem koma skal mun ég sýna þeim, jafnvel um marga ættliði fram.

9 Og viska þeirra verður mikil og skilningur þeirra nær til himins, og frammi fyrir þeim mun speki spekinganna hverfa og hyggindi hyggindamannanna að engu verða.

10 Því að með anda mínum mun ég upplýsa þá og með krafti mínum mun ég kunngjöra þeim leyndan vilja minn — já, jafnvel það sem augað hefur eigi séð, né eyrað heyrt, né komið hefur enn í hjarta nokkurs manns.

11 Við, Joseph Smith yngri og Sidney Rigdon, vorum hrifnir í andanum á sextánda degi febrúarmánaðar, á því Drottins ári átján hundruð þrjátíu og tvö —

12 Með krafti andans lukust upp augu okkar og skilningur okkar upplýstist, til að sjá og skilja það sem Guðs er —

13 Jafnvel það, sem var frá upphafi, áður en heimurinn varð til, og faðirinn vígði með eingetnum syni sínum, sem var við brjóst föðurins allt frá upphafi —

14 Um hann berum við vitni, og sá vitnisburður, sem við gefum, er fylling fagnaðarerindis Jesú Krists, sonarins, sem við sáum og ræddum við í hinni himnesku sýn.

15 Því að á meðan við unnum að þýðingu þeirri, sem Drottinn hafði falið okkur, komum við að tuttugasta og níunda versi í fimmta kapítula Jóhannesar guðspjalls, sem okkur var gefið svohljóðandi —

16 Þar sem talað er um upprisu dauðra og þá, sem heyra munu raust mannssonarins:

17 Og ganga munu fram; þeir sem gott hafa gjört til upprisu hinna réttvísu, og þeir sem illt hafa gjört til upprisu hinna óréttvísu.

18 Nú olli þetta undrun okkar, því að andinn gaf okkur það.

19 Og á meðan við íhuguðum þetta, snerti Drottinn augu skilnings okkar og þau lukust upp og dýrð Drottins lék um okkur.

20 Og við sáum dýrð sonarins, til hægri handar föðurnum, og meðtókum af fyllingu hans —

21 Og sáum heilaga engla og þá, sem helgaðir eru frammi fyrir hásæti hans, tilbiðja Guð og lambið, og þeir tilbiðja hann alltaf og að eilífu.

22 Og nú, eftir þá mörgu vitnisburði, sem gefnir hafa verið um hann, er þetta vitnisburðurinn síðastur allra, sem við gefum um hann: Að hann lifir!

23 Því að við sáum hann, já, Guði til hægri handar, og við heyrðum röddina, sem bar vitni um, að hann er hinn eingetni föðurins —

24 Að með honum, fyrir hann, og af honum eru og voru heimarnir skapaðir, og íbúar þeirra eru getnir synir og dætur Guðs.

25 Og það sáum við einnig og berum því vitni, að engli Guðs, sem vald hafði í návist Guðs, en reis upp gegn hinum eingetna syni, sem faðirinn elskaði og sem var við brjóst föðurins, var varpað niður úr návist Guðs og sonarins.

26 Og hann kallaðist glötunin, því að himnarnir grétu yfir honum — hann var Lúsífer, sonur morgunsins.

27 Og við sáum, og tak eftir, hann er fallinn! er fallinn, sjálfur sonur morgunsins!

28 Og meðan við vorum enn í andanum, bauð Drottinn okkur að skrá sýnina, því að við sáum Satan, hinn gamla höggorm, sjálfan djöfulinn, sem reis gegn Guði og reyndi að yfirtaka ríki Guðs vors og Krists hans —

29 Þess vegna á hann í stríði við Guðs heilögu og umlykur þá á alla vegu.

30 Og við sáum í sýn þjáningar þeirra, sem hann háði stríð við og sigraði, því að svo hljómaði rödd Drottins til okkar:

31 Svo segir Drottinn um alla þá, sem þekkja vald mitt og fengið hafa hlutdeild þar í, en hafa látið djöfulinn sigra sig með valdi sínu og afneita sannleikanum og ögra valdi mínu —

32 Þetta eru þeir, sem eru synir glötunarinnar, en um þá segi ég, að betra hefði þeim verið að hafa aldrei fæðst —

33 Því að þeir eru ker heilagrar reiði, dæmdir til að þola heilaga reiði Guðs í eilífðinni, ásamt djöflinum og englum hans —

34 Ég hef sagt, að fyrir þá sé engin fyrirgefning til í þessum heimi né í komanda heimi —

35 Þeir hafa afneitað hinum heilaga anda eftir að hafa meðtekið hann, og afneitað eingetnum syni föðurins og krossfest hann innra með sér og smánað opinberlega.

36 Þetta eru þeir, sem fara munu í díki elds og brennisteins, ásamt djöflinum og englum hans —

37 Og þeir einu, sem hinn annar dauði mun hafa nokkurt vald yfir —

38 Já, sannlega, þeir einu, sem ekki verða endurleystir er tími Drottins kemur, eftir þjáningar heilagrar reiði hans.

39 Því að allir hinir skulu leiddir fram með upprisu dauðra, fyrir sigur og dýrð lambsins, sem deyddur var, og sem var við brjóst föðurins áður en heimarnir voru gjörðir.

40 Og þetta er fagnaðarerindið, gleðitíðindin, sem röddin frá himni bar okkur vitni um —

41 Að hann kom í heiminn, sjálfur Jesús, til að verða krossfestur fyrir heiminn, og til að bera syndir heimsins, og til að helga heiminn og hreinsa hann af öllu óréttlæti —

42 Svo að fyrir hann gætu allir þeir frelsast, sem faðirinn hafði falið honum á vald og gjört með honum —

43 Sem gjörir föðurinn dýrðlegan og frelsar öll handaverk hans, nema þá glötunarsyni, sem afneita syninum, eftir að faðirinn hefur opinberað hann.

44 Þess vegna frelsar hann alla nema þá — þeir munu fara burt til ævarandi refsingar, sem er óendanleg refsing, sem er eilíf refsing, og ríkja með djöflinum og englum hans í eilífðinni, þar sem ormur þeirra deyr ekki, og eldurinn slökknar ekki, sem er kvöl þeirra —

45 Og um endalok þessa, um stað þennan, og kvöl þeirra, veit enginn maður —

46 Hvorki var það opinberað, né er, né heldur mun það opinberað manninum, nema þeim, sem verða munu hluttakendur þar í —

47 Eigi að síður birti ég, Drottinn, mörgum það í sýn, en loka því samstundis aftur —

48 Þess vegna skilja þeir ekki endi þess, vídd, hæð, dýpt eða vansæld þess, enginn maður annar en sá, sem vígður er þessari fordæmingu.

49 Og við heyrðum röddina segja: Skráið sýnina, því að tak eftir, hér endar sýnin um þjáningar hinna óguðlegu.

50 Og enn berum við vitni — því að við sáum og heyrðum, og þetta er vitnisburðurinn um fagnaðarerindi Krists varðandi þá, sem koma munu fram í upprisu hinna réttvísu —

51 Þetta eru þeir, sem veittu vitnisburðinum um Jesú viðtöku og trúðu á nafn hans og voru skírðir í líkingu við greftrun hans, greftraðir í vatninu í hans nafni, og það samkvæmt þeim fyrirmælum, sem hann hefur gefið —

52 Svo að með því að halda boðorðin gætu þeir laugast og hreinsast af öllum syndum sínum og meðtekið hinn heilaga anda með handayfirlagningu þess, sem vígður er og innsiglaður þessu valdi —

53 Og sem sigra fyrir trú og eru innsiglaðir heilögum anda fyrirheitsins, sem faðirinn úthellir yfir alla þá, sem eru réttvísir og sannir.

54 Þetta eru þeir, sem eru kirkja frumburðarins.

55 Þetta eru þeir, sem faðirinn hefur lagt allt í hendur —

56 Þetta eru þeir, sem eru prestar og konungar, sem meðtekið hafa af fyllingu hans og af dýrð hans —

57 Og eru prestar hins æðsta, eftir reglu Melkísedeks, sem var eftir reglu Enoks, sem var eftir reglu hins eingetna sonar.

58 Þess vegna eru þeir guðir, eins og skrifað stendur, já, synir Guðs —

59 Þess vegna eru allir hlutir þeirra, hvort heldur líf eða dauði, það sem er eða það sem koma skal, allt er þeirra og þeir eru Krists og Kristur er Guðs.

60 Og þeir munu sigra alla hluti.

61 Þess vegna skal enginn maður miklast af mönnum, heldur miklast í Guði, sem leggja mun alla óvini að fótum sér.

62 Þeir munu dvelja í návist Guðs og Krists hans alltaf og að eilífu.

63 Þetta eru þeir, sem hann mun taka með sér, þegar hann kemur í skýjum himins til að ríkja á jörðunni yfir fólki sínu.

64 Þetta eru þeir, sem eiga munu hlut í fyrstu upprisunni.

65 Þetta eru þeir, sem koma munu fram í upprisu hinna réttvísu.

66 Þetta eru þeir, sem komnir eru til Síonfjalls og til borgar hins lifanda Guðs, hins himneska staðar, hins helgasta allra.

67 Þetta eru þeir, sem sameinast hafa óteljandi skörum engla, allsherjar samkomu og kirkju Enoks og frumburðarins.

68 Þetta eru þeir, sem eiga nöfn sín skráð á himni, þar sem Guð og Kristur eru dómarar allra.

69 Þetta eru þeir, sem eru réttvísir menn, fullkomnir gjörðir fyrir Jesú, meðalgöngumann hins nýja sáttmála, sem leiddi til lykta þessa fullkomnu friðþæginu með því að úthella sínu eigin blóði.

70 Þetta eru þeir, sem eiga himneska líkama, og dýrð þeirra er sem sólarinnar, já, dýrð Guðs, hins æðsta alls, og sólin á festingunni er dæmigjörð um dýrð hans, eins og ritað er.

71 Og enn fremur sáum við hinn yfirjarðneska heim, og sjá og tak eftir. Þetta eru þeir, sem eru af hinu yfirjarðneska, en dýrð þeirra er önnur en kirkju frumburðarins, sem hlotið hefur fyllingu föðurins, já, eins og dýrð tunglsins er önnur en dýrð sólarinnar á festingunni.

72 Sjá, þetta eru þeir, sem dóu án lögmáls —

73 Og einnig þeir, sem eru andar manna sem í varðhaldi eru, sem sonurinn vitjaði og prédikaði fagnaðarerindið fyrir, svo að þeir mættu dæmast eins og menn í holdinu —

74 Sem meðtóku ekki vitnisburð um Jesú í holdinu, heldur hlutu hann síðar.

75 Þetta eru hinir heiðvirðu menn jarðarinnar, sem blindaðir voru af slægð mannanna.

76 Þetta eru þeir, sem meðtaka af dýrð hans, en ekki af fyllingu hans.

77 Þetta eru þeir, sem meðtaka af návist sonarins, en ekki af fyllingu föðurins.

78 Þess vegna eru þeir yfirjarðneskir líkamar, en ekki himneskir líkamar, og dýrð þeirra er önnur, á sama hátt og tunglið er frábrugðið sólinni.

79 Þetta eru þeir, sem ekki eru hugdjarfir í vitnisburðinum um Jesú. Þess vegna hljóta þeir ekki kórónu Guðs ríkis.

80 Og hér endar sýnin, sem við sáum yfir hið yfirjarðneska, sem Drottinn bauð okkur að skrá meðan við vorum enn í andanum.

81 Og enn sáum við dýrð hins jarðneska, en dýrð þess er minni, já, á sama hátt og dýrð stjarnanna er önnur en dýrð tunglsins á festingunni.

82 Þetta eru þeir, sem hvorki meðtóku fagnaðarerindi Krists né vitnisburð um Jesú.

83 Þetta eru þeir, sem afneita ekki hinum heilaga anda.

84 Þetta eru þeir, sem varpað er niður til heljar.

85 Þetta eru þeir, sem ekki losna undan djöflinum fyrr en í síðustu upprisunni, ekki fyrr en Drottinn, já, lambið Kristur, hefur lokið verki sínu.

86 Þetta eru þeir, sem meðtaka ekki af fyllingu hans í hinum eilífa heimi, heldur af hinum heilaga anda fyrir þjónustu hins yfirjarðneska —

87 Og hið yfirjarðneska fyrir þjónustu hins himneska.

88 Og hið jarðneska meðtekur það einnig frá þjónustuenglum, sem útnefndir eru til að þjóna þeim, eða sem útnefndir eru sem þjónustuandar fyrir þá, því að þeir verða erfingjar sáluhjálpar.

89 Og þannig sáum við í himneskri sýn dýrð hins jarðneska, sem er ofar öllum skilningi —

90 Og enginn maður veit það nema sá, sem Guð hefur opinberað það.

91 Og þannig sáum við dýrð hins yfirjarðneska, sem í öllu er ofar dýrð hins jarðneska, já, í dýrð og í valdi og í mætti og í yfirráðum.

92 Og þannig sáum við dýrð hins himneska, sem öllu er æðri — þar sem Guð, sjálfur faðirinn, ríkir í hásæti sínu alltaf og að eilífu —

93 Frammi fyrir því hásæti lýtur allt í auðmjúkri lotning og veitir honum dýrð alltaf og að eilífu.

94 Þeir, sem í návist hans dvelja, eru kirkja frumburðarins. Og þeir sjá eins og þeir sjást og þekkja eins og þeir þekkjast, og hafa meðtekið fyllingu hans og náð —

95 Og hann gjörir þá jafna að valdi og að mætti og að yfirráðum.

96 Og dýrð hins himneska er eitt, rétt eins og dýrð sólarinnar er eitt.

97 Og dýrð hins yfirjarðneska er eitt, rétt eins og dýrð tunglsins er eitt.

98 Og dýrð hins jarðneska er eitt, rétt eins og dýrð stjarnanna er eitt, því að stjarna ber af stjörnu í dýrð, svo ber og dýrð eins af öðrum í hinum jarðneska heimi —

99 Því að þetta eru þeir, sem eru Páls og Apollós og Kefasar.

100 Þetta eru þeir, sem sumir segjast vera af einum, en sumir af öðrum — sumir Krists og aðrir Jóhannesar, sumir Móse og aðrir Elíasar, sumir Esaja, sumir Jesaja og aðrir Enoks —

101 En tóku hvorki á móti fagnaðarerindinu né vitnisburði um Jesú, né spámönnunum, né heldur hinum ævarandi sáttmála.

102 Að lokum, allir þessir eru þeir, sem ekki verða sameinaðir hinum heilögu, til að verða hrifnir upp til kirkju frumburðarins, þar sem tekið verður á móti þeim á skýi uppi.

103 Þetta eru þeir, sem eru lygarar og töframenn og frillulífsmenn og hórkarlar, og allir þeir, sem elska lygi og iðka.

104 Þetta eru þeir, sem þola heilaga reiði Guðs á jörðu.

105 Þetta eru þeir, sem þola refsingu eilífs elds.

106 Þetta eru þeir, sem varpað er niður til heljar og þola heilaga reiði hins almáttuga Guðs fram að fyllingu tímanna, þegar Kristur hefur lagt alla óvini sína að fótum sér og hefur fullkomnað verk sitt —

107 Þegar hann mun afhenda ríkið og leggja það flekklaust fyrir föðurinn og segja: Ég hef sigrað og vínlagarþróna hef ég troðið aleinn, já, vínlagarþró hinnar heitu og heilögu reiði almáttugs Guðs.

108 Þá mun hann krýndur kórónu dýrðar sinnar og sitja í hásæti veldis síns og ríkja alltaf og að eilífu.

109 En sjá og tak eftir, við sáum dýrð jarðneska heimsins og íbúa hans, að þeir voru jafn óteljandi og stjörnurnar á festingu himins eða sandkornin á sjávarströndu —

110 Og heyrðum rödd Drottins sem sagði: Allir þessir skulu beygja kné sín og sérhver tunga skal viðurkenna hann, sem situr í hásætinu, alltaf og að eilífu —

111 Því að þeir munu dæmdir af verkum sínum og í samræmi við verk sín hlýtur hver maður sín eigin yfirráð í þeim híbýlum, sem fyrirbúin eru —

112 Og þeir verða þjónar hins æðsta, en þangað sem Guð og Kristur dvelja, geta þeir aldrei að eilífu komist.

113 Þetta eru lok sýnarinnar, sem við sáum, og okkur var boðið að skrá meðan við vorum enn í andanum.

114 En mikil og undursamleg eru verk Drottins og leyndardómar ríkis hans, sem hann sýndi okkur, sem er ofar öllum skilningi, að dýrð, að mætti og að yfirráðum —

115 Sem hann bauð okkur að skrá ekki meðan við vorum enn í andanum, og engum manni er leyft að mæla —

116 Né er manninum mögulegt að kunngjöra þau, því að aðeins er hægt að sjá þau og skilja með krafti hins heilaga anda, sem Guð veitir þeim, er elska hann og hreinsa sig fyrir honum —

117 Þeim, sem hann veitir þau forréttindi að sjá og vita sjálfir —

118 Að fyrir kraft og opinberun andans geti þeir þolað návist hans í heimi dýrðar, meðan þeir eru í holdinu.

119 Og Guði og lambinu sé dýrðin og heiðurinn og yfirráðin, alltaf og að eilífu. Amen.