Osoba, która jest upoważniona do dziedziczenia fizycznych lub duchowych darów. W pismach świętych prawym obiecane jest, że staną się dziedzicami wszystkiego, co posiada Bóg.
Abraham został dziedzicem świata przez prawość wiary, Rzym. 4:13 .
Dziećmi Bożymi jesteśmy, a jeśli dziećmi, to i dziedzicami, dziedzicami Boga i współdziedzicami z Chrystusem, Rzym. 8:16–17 (DiP 84:38 ).
Jesteś synem, dziedzicem Boga przez Chrystusa, Gal. 4:7 .
Bóg wyznaczył swego Syna na dziedzica wszystkiego, Hebr. 1:2 .
Ci, którzy oczekują odpuszczenia swych grzechów, są dziedzicami królestwa Bożego, Mos. 15:11 .
Ludzie ci stali się dziećmi Chrystusa i dziedzicami królestwa Bożego, Ⅳ Nefi 1:17 .
Ci, którzy umarli bez wiedzy o tej ewangelii, mogą stać się dziedzicami królestwa celestialnego, DiP 137:7–8 .
Zmarli, którzy odpokutują, są dziedzicami zbawienia, DiP 138:58–59 .