Grupa ludzi w Księdze Mormona; wielu z nich to potomkowie proroka Nefiego, syna Lehiego. Odłączyli się od Lamanitów i byli ogólnie bardziej prawi od Lamanitów. Jednakże ostatecznie zostali zgładzeni przez Lamanitów z powodu niegodziwości.
Nefici odłączyli się od Lamanitów, Ⅱ Nefi 5:5–17 .
Wszyscy, którzy nie byli Lamanitami, byli Nefitami, Jakub 1:13 .
Nefici byli natchnieni przez lepszą sprawę, Alma 43:6–9, 45 .
Nigdy nie było szczęśliwszego czasu pośród Nefitów niż za czasów Moroniego, Alma 50:23 .
Nefici zostali oszczędzeni dzięki modlitwom prawych, Alma 62:40 .
Nefici zaczęli marnieć w niewierze, Hel. 6:34–35 .
Jezus nauczał Nefitów i czynił pośród nich posługę, Ⅲ Nefi 11:1–28:12 .
Wszyscy nawrócili się do Pana i mieli wszystko wspólne, Ⅳ Nefi 1:2–3 .
Nie było żadnych sporów, miłość Boga zamieszkała w ich sercach i byli najszczęśliwszym ludem, Ⅳ Nefi 1:15–16 .
Nefici zaczęli być pyszni i próżni, Ⅳ Nefi 1:43 .
Na całej powierzchni ziemi była krew i rzeź, Morm. 2:8 .
Nefici byli coraz bardziej niegodziwi, a Mormon odmówił im przewodzenia, Morm. 3:9–11 .
Wszyscy Nefici zostali zabici, z wyjątkiem dwudziestu czterech, Morm. 6:7–15 .
Każdy Nefita, który nie wyparł się Chrystusa, był zabijany, Mor. 1:2 .
Nefici zostali zniszczeni z powodu ich niegodziwości i grzechów, DiP 3:18 .
Strzeżcie się pychy, abyście się nie stali jak Nefici, DiP 38:39 .