ការបានរួមគ្នាតែមួយនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ណប្រាប់ទិស
តាមពេលវេលារបស់ព្រះអម្ចាស់ មិនមែនជាទីដែលយើងចាប់ផ្ដើមទេប៉ុន្ដែវាជាទីដែលយើងត្រូវឆ្ពោះទៅកាន់វិញទេដែលសំខាន់បំផុតនោះ ។
កាលនៅក្មេង ខ្ញុំមានសេចក្តីប្រាថ្នាដ៏អស្ចារ្យ ។ ថ្ងៃមួយបន្ទាប់ពីចេញពីសាលា ខ្ញុំបានសួរម៉ាក់ខ្ញុំថា ៖ « ម៉ាក់ តើខ្ញុំគួរតែធ្វើអី្វនៅពេលដែលខ្ញុំធំឡើង ៖ ជាកីឡាករបាល់បោះអាជីព ឬក៏ជាតារាចម្រៀងរ៉ុក ? » ក្លាក ដែល « អត់ធ្មេញ »មិនបានបង្ហាញពីសញ្ញានៃទេពកោសល្យខាងកីឡា ឬខាងតន្ត្រីសម្រាប់ពេលអនាគតឡើយ ។ ហើយទោះខិតខំប្រឹងប្រែងច្រើនដងក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំត្រូវបានបដិសេធម្តងហើយម្តងទៀតចំពោះការចូលរៀនក្នុងកម្មវិធីសិក្សាកម្រិតខ្ពស់របស់សាលាខ្ញុំដែរ ។ ទីបំផុត គ្រូរបស់ខ្ញុំបានផ្តល់យោបល់ថា ខ្ញុំគួរតែបន្តរៀននៅថ្នាក់ធម្មតាហ្នឹងបានហើយ ។ យូរៗទៅ ខ្ញុំបានអភិវឌ្ឍទម្លាប់ការសិក្សាសងវិញ ។ ប៉ុន្តែទាល់តែដល់ពេលខ្ញុំចេញបេសកកម្មទៅប្រទេសជប៉ុន ទើបខ្ញុំទទួលអារម្មណ៍ថា លទ្ធភាពខាងបញ្ញា និងខាងវិញ្ញាណរបស់ខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមលេចចេញមក ។ ហើយខ្ញុំបានបន្តប្រឹងប្រែងធ្វើការយ៉ាងខ្លាំង ។ នោះជាគ្រាដំបូងនៅក្នុងជីវិតខ្ញុំ ដែលខ្ញុំបានបញ្ចូលព្រះអម្ចាស់មកក្នុងការអភិវឌ្ឍគ្រប់ជំហានរបស់ខ្ញុំ ហើយវាបានធ្វើឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរទាំងស្រុង ។
បងប្អូនប្រុសស្រី នៅក្នុងសាសនាចក្រនេះ យើងជឿលើសក្តានុពលដ៏ទេវភាពនៃបុត្រទាំងអស់របស់ព្រះ និងលើសមត្ថភាពរបស់យើងដើម្បីក្លាយកាន់តែដូចជាព្រះគ្រីស្ទ ។ តាមពេលវេលារបស់ព្រះអម្ចាស់ មិនមែនជាទីដែលយើងចាប់ផ្ដើមទេដែលសំខាន់ ប៉ុន្ដែវាជាទីដែលយើងត្រូវឆ្ពោះទៅកាន់វិញទេដែលសំខាន់បំផុតនោះ ។ ១
ដើម្បីបង្ហាញពីគោលការណ៍នេះ ខ្ញុំនឹងប្រើរូបមន្តគណិតវិទ្យាកម្រិតមូលដ្ឋានមួយចំនួន ។ ឥឡូវសូមកុំទាន់ភ័យពេលឮពាក្យ គណិតវិទ្យា នៅក្នុងសន្និសីទទូទៅ ។ សាស្ត្រាចារ្យគណិតវិទ្យា ប៊ី.វ៉ាយ.យូ.–អៃដាហូ របស់យើងធានាដល់ខ្ញុំថា សូម្បីតែអ្នកដែលរៀនដំបូងក៏នឹងយល់ពីគោលគំនិតគ្រឹះនេះដែរ ។ វាចាប់ផ្តើមជាមួយរូបមន្តអំពីបន្ទាត់មួយ ។ ចំណុចប្រសព្វ សម្រាប់គោលបំណងរបស់យើង គឺជាការចាប់ផ្តើមនៃបន្ទាត់របស់យើង ។ ចំណុចប្រសព្វអាចមានទាំងចំណុចចាប់ផ្តើមខ្ពស់ ឬទាប ។ មេគុណប្រាប់ទិសនៃបន្ទាត់ អាចមានទំនោរវិជ្ជមាន ឬ អវិជ្ជមាន ។
យើងទាំងអស់គ្នាមានចំណុចប្រសព្វផ្សេងៗគ្នាក្នុងជីវិត—យើងចាប់ផ្តើមនៅទីកន្លែងផ្សេងៗគ្នា ដោយមានទេពកោសល្យ និងបរិយាកាសជីវិតផ្សេងៗគ្នា ។ មនុស្សមួយចំនួនបានកើតមកមានចំណុចប្រសព្វខ្ពស់ មានឱកាសច្រើន ក់ដូចជាអយុត្តិធម៌ ។ ២ បន្ទាប់មក យើងរីកចម្រើនតាមមេគុណប្រាប់ទិសផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង ។ ចំណុចចាប់ផ្តើមរបស់យើងមិនកំណត់ពីអនាគតរបស់យើងនោះទេ តែមេគុណប្រាប់ទិសរបស់យើងទេដែលកំណត់នោះ ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទតឃើញសក្តានុពលដ៏ទេវភាព មិនថាយើងចាប់ផ្តើមនៅចំណុចណានោះទេ ។ ទ្រង់បានទតឃើញសក្តានុពលដ៏ទេវភាពនោះនៅក្នុងអ្នកសុំទាន មនុស្សមានបាប និងអ្នកទន់ខ្សោយ ។ ទ្រង់បានទតឃើញសក្តានុពលដ៏ទេវភាពនោះនៅក្នុងអ្នកនេសាទ អ្នកយកពន្ធ និងសូម្បីតែសាសន៍កាណានក្ដី ។ មិនថាយើងចាប់ផ្តើមនៅទីណានោះទេ ព្រះគ្រីស្ទទ្រង់ព្រះតំរិះពីអ្វីដែលយើងធ្វើ ជាមួយអ្វីដែលយើងត្រូវបានប្រទានឲ្យ ។ ៣ ពេលដែលពិភពលោកផ្តោតលើចំណុចប្រសព្វរបស់យើង នោះព្រះផ្តោតលើមេគុណប្រាប់ទិសរបស់យើង ។ នៅក្នុងការគណនារបស់ទ្រង់ ទ្រង់នឹងធ្វើអ្វីទាំងអស់ដែលទ្រង់អាច ដើម្បីជួយយើងបែរមេគុណប្រាប់ទិសរបស់យើងទៅកាន់ស្ថានសួគ៌ ។
គោលការណ៍នេះគួរតែផ្តល់នូវការលួងលោមដល់អ្នកដែលជួបឧបសគ្គ និងផ្អាកចំពោះអ្នកដែលហាក់ដូចជាមានអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងហើយ ។ ខ្ញុំសូមចាប់ផ្តើមដោយនិយាយអំពីបុគ្គល ដែលចាប់ផ្តើមដោយកាលៈទេសៈពិបាកៗ រួមបញ្ចូលទាំងភាពក្រីក្រ លទ្ធភាពទទួលបានការអប់រំមានកំណត់និង ស្ថានភាពគ្រួសារលំបាក ។ អ្នកផ្សេងជួបការលំបាកខាងរូបកាយ ការលំបាកខាងសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬ ចរិតលក្ខណៈហ្សែនពិបាកពីកំណើត ។ ៤ សម្រាប់គ្រប់ការពុះពារទាំងអស់ជាមួយនឹងចំណុចចាប់ផ្តើមពិបាក សូមដឹងថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះជ្រាបពីការលំបាករបស់បងប្អូន ។ ទ្រង់បាន « លើកដាក់លើរូបអង្គទ្រង់នូវជំងឺឈឺចាប់ [ របស់យើង ] ដើម្បីឲ្យព្រះហឫទ័យទ្រង់ [ អាច ] បានពោរពេញទៅដោយសេចក្ដីមេត្តាករុណា … ដើម្បីទ្រង់ [ អាច ] ដឹង … ថាតើត្រូវជួយ [ យើង ] បែបណាតាមជំងឺ [ របស់យើង ] » ។ ៥
ខ្ញុំសូមចែកចាយចំណុចលើកទឹកចិត្តចំនួនពីរ សម្រាប់អ្នកដែលកំពុងជួបស្ថានភាពចាប់ផ្តើមពិបាក ។ ទីមួយ សូមផ្តោតលើគោលដៅដែលបងប្អូនចង់សម្រេចបាន ជាជាងផ្តោតលើអតីតកាលរបស់បងប្អូន ។ វាជារឿងខុសឆ្គងក្នុងការពុំខ្វល់ពីស្ថានភាពរបស់បងប្អូន—ស្ថានភាពទាំងនោះគឺពិត ហើយត្រូវតែដោះស្រាយ ។ ប៉ុន្តែការផ្តោតលើចំណុចចាប់ផ្តើមដែលពិបាកខ្លាំងពេកអាចបណ្តាលឲ្យវាកំណត់ ហើយរារាំងលទ្ធភាពរបស់បងប្អូនដើម្បីធ្វើការជ្រើសរើស ។ ៦
ច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅ ខ្ញុំបានបម្រើជាមួយនឹងយុវវ័យមួយក្រុមនៅទីក្រុងបូស្តុន រដ្ឋម៉ាសាឈូសេត ដែលភាគច្រើនពួកគេទើបស្គាល់ដំណឹងល្អ និងការរំពឹងទុករបស់សាសនាចក្រ ។ វាល្បួងខ្ញុំឲ្យមានបំណងបន្ទាបបទដ្ឋានរបស់ព្រះ ដោយសារខ្ញុំមានការយល់ចិត្ត និងកង្វល់ចំពោះស្ថានភាពរបស់ពួកគេ ។ ៧ ក្រោយមក ខ្ញុំបានដឹងថា របៀបដ៏មានប្រសិទ្ធភាពបំផុតដើម្បីបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ គឺមិនត្រូវទម្លាក់ការរំពឹងទុករបស់ខ្ញុំឡើយ ។ ដោយដឹងនូវអ្វីៗដែលខ្ញុំត្រូវធ្វើ នោះយើងបានផ្តោតលើសក្តានុពលរបស់ពួកគេ ហើយពួកគេម្នាក់ៗបានចាប់ផ្តើមលើកមេគុណប្រាប់ទិសរបស់ពួកគេឡើង ។ ការរីកចម្រើននៅក្នុងដំណឹងល្អរបស់ពួកគេបានកើនឡើងយឺតៗ ប៉ុន្តែខ្ជាប់ខ្ជួន ។ សព្វថ្ងៃ ពួកគេបានបម្រើបេសកកម្ម បានបញ្ចប់ការសិក្សានៅមហាវិទ្យាល័យ រៀបការនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងកំពុងតែដឹកនាំជីវិតផ្ទាល់ខ្លួន និងអាជីពការងារបានយ៉ាងល្អគួរឲ្យកត់សម្គាល់ ។
ទីពីរ សូមបញ្ចូលព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងដំណើរការលើកមេគុណប្រាប់ទិសរបស់បងប្អូនទៅរកចំណុចវិជ្ជមាន ។ ពេលកំពុងបម្រើជាប្រធាននៃ ប៊ី.វ៉ាយ.យូ–ផាតវេ វើលវ៉ាយ e ខ្ញុំចងចាំកាលកំពុងតែអង្គុយក្នុងការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានដ៏ធំមួយនៅទីក្រុងលីម៉ា ប្រទេសប៉េរូ ដែលអែលឌើរ ខាឡូស អេ ហ្គូដយ ជាអ្នកនិយាយ ។ ពេលដែលលោកអង្កេតមើលទៅអង្គប្រជុំ លោកហាក់ដូចជាមានអារម្មណ៍ក្តុកក្តួល កាលឃើញនិស្សិតសាកលវិទ្យាល័យជំនាន់ទីមួយដ៏ស្មោះត្រង់យ៉ាងច្រើន ។ ប្រហែលជាបានគិតដល់ផ្លូវដ៏លំបាកដែលលោកខ្លួនឯងធ្លាប់ឆ្លងកាត់កាលៈទេសៈដូចនោះ ទើបអែលឌើរ ហ្គូដយ បានថ្លែងយ៉ាងរំជួលចិត្តថា ៖ ព្រះអម្ចាស់នឹង « ជួយប្អូនៗបានច្រើនជាងប្អូនៗអាចជួយខ្លួនឯងទៅទៀត ។ [ ដូច្នេះ ] សូមដាក់បញ្ចូលព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងដំណើរការនេះ » ។ ៨ ព្យាការីនីហ្វៃបានបង្រៀនថា « មានតែដោយព្រះគុណទេ ទើបយើងបានសង្គ្រោះ បន្ទាប់ពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលយើងអាចធ្វើបាន » ។ ៩ យើងត្រូវតែប្រឹងប្រែងឲ្យអស់ពីសមត្ថភាពរបស់យើង ១០ រួមទាំងការកែប្រែចិត្តប៉ុន្តែមានតែតាមរយៈព្រះគុណរបស់ព្រះអម្ចាស់ប៉ុណ្ណោះ ទើបយើងអាចស្គាល់នូវសក្តានុពលដ៏ទេវភាពរបស់យើង ។ ១១
ជាចុងក្រោយ ខ្ញុំសូមចែកចាយដំបូន្មានពីរចំណុចសម្រាប់អ្នកដែលមានចំណុចចាប់ផ្តើមខ្ពស់ ។ ទីមួយ តើយើងអាចបង្ហាញភាពរាបទាបចំពោះកាលៈទេសៈ ដែលយើងប្រហែលជាមិនបានបង្កើតដោយខ្លួនឯងបានដែរឬទេ ? ដូចដែលអតីតប្រធាន ប៊ី.វ៉ាយ.យូ. រ៉េកស៍ អី លី បានដកស្រង់ពាក្យសម្តីទៅកាន់និស្សិតរបស់លោកថា « យើងបានផឹកទឹកមកពីអណ្តូងដែលយើងមិនបានជីក ហើយបានកម្តៅខ្លួនដោយភ្លើងដែលយើងមិនបានបង្កាត់ » ។ ១២ បន្ទាប់មកលោក បានអំពាវនាវដល់និស្សិតរបស់លោកឲ្យផ្តល់មកវិញ និងបំពេញបន្ថែមដល់អណ្តូងអប់រំ ដែលអ្នកត្រួសត្រាយផ្លូវពីមុនបានសាងសង់ ។ បរាជ័យក្នុងការដាំដុះលើស្រែដែលបានដាំដោយអ្នកដទៃ អាចដូចជាការប្រគល់ប្រាក់មកវិញដោយមានតែប្រាក់ដើម ។
ទីពីរ ការផ្តោតលើចំណុចចាប់ផ្តើមដ៏ខ្ពស់មួយ ជារឿយៗអាចធ្វើឲ្យយើងជាប់នៅក្នុងអារម្មណ៍ដែលថា យើងកំពុងតែរីកចម្រើន តែការពិត មេគុណប្រាប់ទិសខាងក្នុងរបស់យើងអាចជាប់ទ្រឹងទៅវិញ ។ សាស្ត្រាចារ្យសាកលវិទ្យាល័យហាវើដ ឈ្មោះ ក្លេតុន អិម គ្រីស្ទីនសិន បានបង្រៀនថា មនុស្សដែលជោគជ័យបំផុតគឺជាមនុស្សដែលរាបសាបំផុត ពីព្រោះពួកគេមានភាពជឿជាក់គ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួលការកែតម្រូវ ដោយ និងរៀនពីមនុស្សគ្រប់គ្នា ។ ១៣ អែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន បានផ្តល់ដំបូន្មានដល់ពួកយើងឲ្យ « មានឆន្ទៈ[ ស្វែងរកវិធី ]ដើម្បីទទួលយក និងថែមទាំងស្វែងរកការកែតម្រូវផងដែរ » ។ ១៤ សូម្បីតែពេលអ្វីៗមើលទៅហាក់ដូចជាដំណើរការល្អក៏ដោយ ក៏យើងត្រូវតែស្វែងរកឱកាសដើម្បីធ្វើឲ្យប្រសើរឡើង តាមរយៈការអធិស្ឋានទូលសូម និងមានឆន្ទៈដើម្បីប្រែចិត្តផងដែរ ។
មិនថាយើងចាប់ផ្តើមក្នុងកាលៈទេសៈដ៏សម្បូរបែប ឬដ៏លំបាកនោះទេ យើងនឹងស្គាល់នូវសក្តានុពលចុងក្រោយរបស់យើងនៅពេលយើងយកព្រះមកធ្វើជាដៃគូរបស់យើងតែប៉ុណ្ណោះ ។ ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំបានសន្ទនាជាមួយអ្នកអប់រំថ្នាក់ជាតិដ៏ល្បីល្បាញម្នាក់ ដែលសួរអំពីភាពជោគជ័យរបស់និស្សិត ប៊ី.វ៉ាយ.យូ–ផាតវេ ។ គាត់គឺជាមនុស្សឆ្លាតវៃ ហើយសំណួររបស់គាត់គឺស្មោះត្រង់ ប៉ុន្តែច្បាស់ណាស់ថា គាត់ចង់បានចម្លើយមួយដែលមិនទាក់ទងនឹងសាសនា ។ ខ្ញុំបានចែកចាយជាមួយគាត់អំពីកម្មវិធីរក្សាទុករបស់យើង និងកិច្ចខិតខំក្នុងការប្រឹក្សាយោបល់ ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានបញ្ចប់ដោយនិយាយថា « ីសក្តានុពលដ៏ទេវភាពរបស់ពួកគេ ។ សូមស្រមៃមើលប្រសិនបើក្នុងមួយជីវិតរបស់យើង យើងត្រូវបានប្រាប់ថា យើងពុំអាចបានជោគជ័យ ។ បន្ទាប់មក ពិចារណាថា យើងត្រូវបានបង្រៀនថា យើងគឺជាបុត្រា ឬបុត្រីរបស់ព្រះ ដែលមានសមត្ថភាពដ៏ទេវភាពនោះ » គាត់គិតបន្តិច រួចឆ្លើយថា « ការបង្រៀននោះមានអានុភាពណាស់ » ។
បងប្អូនប្រុសស្រី នៅក្នុងសាសនាចក្រនេះដែលជាសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ អព្ភតហេតុមួយនៃរឿងនេះគឺថា យើងម្នាក់ៗអាចកាន់តែជោគជ័យបានតាមរយៈការដើរតាមព្រះគ្រីស្ទ ។ ខ្ញុំមិនស្គាល់អង្គភាពណាផ្សេងទៀត ដែលផ្តល់ឲ្យសមាជិករបស់ខ្លួននូវឱកាសយ៉ាងច្រើនដើម្បីបម្រើ ផ្តល់ត្រឡប់មកវិញ ប្រែចិត្ត និងក្លាយមកជាមនុស្សដែលកាន់តែល្អប្រសើរនោះទេ ។ មិនថាយើងចាប់ផ្តើមនៅក្នុងកាលៈទេសៈដ៏លំបាក ឬបរិបូរនោះទេ ចូរយើងបន្ដដាក់គោលដៅ និងបន្តរីកចម្រើននៅលើចំនុចមេគុណប្រាប់ទិសឆ្ពោះទៅកាន់ស្ថានសួគ៌ ។ នៅពេលយើងធ្វើដូច្នោះ ព្រះគ្រីស្ទនឹងជួយយើងឲ្យត្រឡប់ទៅរស់នៅជាមួយព្រះវិញ ។ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ៕