មេរៀនទី ២៧ ៖ ថ្ងៃទី ១
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤:១-៨៣
បុព្វកថា
នៅក្នុងរដូវរងានាឆ្នាំ ១៨៣៨–៣៩ ពួកបរិសុទ្ធបានភៀសខ្លួនចេញពីរដ្ឋមិសសួរី ហើយបានតាំងលំនៅក្នុងរដ្ឋអិលលីណោយ តាមដងទន្លេមិស៊ីស៊ិបពី ។ នៅទីនោះពួកបរិសុទ្ធបានចាប់ផ្ដើមស្ថាបនាទីក្រុងមួយនៅក្នុងតំបន់តាំងទីលំនៅតូចឈ្មោះថា ភូមិខូមើស ។ បន្ទាប់ការបៀតបៀន និង ទុក្ខវេទនាដែលពួកគេបានជួបមក ឥឡូវនេះពួកបរិសុទ្ធបានមានកន្លែងមួយដែលពួកគេអាចប្រមូលផ្ដុំ ហើយស្ថាបនាទីក្រុងមួយដោយភាពសុខសាន្ត ។ ពួកគេបានបង្កើតសហគមន៍របស់ខ្លួន ហើយបានប្ដូរឈ្មោះវាទៅជាណៅវូ ។ នៅពេលព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានទទួលវិវរណៈដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤ នាថ្ងៃទី ១៩ ខែ មករា ឆ្នាំ ១៨៤១ ពួកបរិសុទ្ធបានរស់នៅក្នុងទីក្រុងណៅវូ ជិតពីរឆ្នាំ ។ នៅក្នុងវិវរណៈនេះព្រះអម្ចាស់បានបង្គាប់ឲ្យពួកបរិសុទ្ធសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធមួយ ហើយបានពន្យល់ពីពរជ័យដែលមានសម្រាប់ពួកគេ ប្រសិនបើពួកគេមានភាពឧស្សាហ៍ព្យាយាមនៅក្នុងការសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធនេះ ។
គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១២៤:១-៤១, ៥៦-៨៣
ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បញ្ជាឲ្យពួកបរិសុទ្ធសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និង ផ្ទះមួយសម្រាប់អ្នកមកទស្សនកិច្ចនៅទីក្រុងណៅវូ ។
តើកិច្ចការណាមួយដែលអ្នកធ្លាប់សម្រេចបាន ហើយវាតម្រូវឲ្យអ្នកចំណាយពេលវេលា កិច្ចការខិតខំ ឬការលះបង់ដ៏ច្រើន ? ហេតុអ្វីបានជាវាមានតម្លៃសក្ដិសមនឹងពេលវេលា កិច្ចខិតខំ ឬការលះបង់ដែលកិច្ចការតម្រូវឲ្យមាន ?
ព្រះអម្ចាស់បានចាប់ផ្ដើមវិវរណៈនោះនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤ ដោយបញ្ជាឲ្យមានការប្រកាសមួយទៅកាន់ពួកអ្នកដឹកនាំនៃផែនដីអំពីការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អ ( សូមមើល គ. និង ស. ១២៤:១–១៤ ) ។ នៅក្នុងការបំពេញតាមបញ្ជានេះ កូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបោះពុម្ពការប្រកាសមួយនៅថ្ងៃទី ៦ ខែ មេសា ឆ្នា ១៨៤៥ ដែលបានចាប់ផ្ដើមថា
អាងជ្រមុជទឹកក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ
« អ្នករាល់គ្នាដឹងទេ ៖—
« ថានគរព្រះបានមកដល់ហើយ ដូចដែលបានព្យាករដោយពួកព្យាការីពីបុរាណ ហើយបានអធិស្ឋានទូលសុំគ្រប់សម័យកាល ជានគរដែលនឹងមានពាសពេញផែនដីទាំងមូល ហើយនៅគង់វង្សជារៀងរហូត » ( នៅក្នុង ការបោះពុម្ព James R. Clark Messages of the First Presidency of The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints វ៉ុល ៦ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៥ ], ១:២៥៣) ។
រយៈពេលមួយរយសាមសិបឆ្នាំក្រោយមក ប្រធាន អ៊ែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន នៅពេលនោះបម្រើជាប្រធានកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានថ្លែងសុន្ទរកថានៅក្នុងសន្និសីទទូទៅមួយ ដោយលោកបានគូសបញ្ជាក់ឡើងវិញពីសារលិខិតនៃការប្រកាសនោះ ( សូមមើល « A Message to the World » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៧៥ ទំព័រ ៣៣–៣៤ ) ។
បន្ថែមទៅលើការដាក់បញ្ជាឲ្យសរសេរការប្រកាសមួយ ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានបញ្ញត្តិមួយទៅកាន់ពួកបរិសុទ្ធថាពួកគេនឹងតម្រូវឲ្យមានការលះបង់ដ៏ធំធេង ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤:២៥-២៧ដោយស្វែងរកអ្វី ដែលព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាឲ្យពួកបរិសុទ្ធនៅទីក្រុងណៅវូធ្វើ ។
តើព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យឲ្យពួកបរិសុទ្ធប្រើអ្វីខ្លះដើម្បីសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធនោះ ?
លុះដល់ពេលដែលពួកបរិសុទ្ធបានប្ដូរទីតាំងនៅទីក្រុងណៅវូ រដ្ឋអិលលីណោយ មានពួកបរិសុទ្ធជាច្រើនបានបាត់បង់ទ្រព្យសម្បត្តិ និង កម្មសិទ្ធិរបស់ខ្លួនស្ទើរតែទាំងអស់ ។ សូមពិចារណាថាតើការគោពតាមព្រះបញ្ញត្តិដើម្បីសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធមួយទៀតអាចតម្រូវឲ្យមានសេចក្ដីជំនឿ និង ការលះបង់ពីពួកបរិសុទ្ធយ៉ាងដូចម្ដេចដែរ ។
សូមសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៤:២៨ដោយស្វែងរកមូលហេតុដែលព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា ពួកបរិសុទ្ធត្រូវសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធមួយ ។ សូមគូសចំណាំអ្វីដែលអ្នករកឃើញនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
ប្រធាន យ៉ូសែប ហ្វីលឌីង ស៊្មីធ បានបង្រៀនអំពី « ភាពពេញលេញនៃបព្វជិតភាព » ដោយបានថ្លែង ៖ « មនុស្សគ្រប់រូបដែលស្មោះត្រង់ ហើយនឹងទទួលពិធីបរិសុទ្ធ និងពរជ័យទាំងនេះ ទទួលបានភាពពេញលេញនៃបព្វជិតភាព ហើយព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា ‹ ព្រះអង្គធ្វើឲ្យពួកគេបានស្មើគ្នានៅក្នុងអំណាច និងនៅក្នុងពលំ និងនៅក្នុងអាណាចក្រ › ។ [គ. និង ស. ៧៦:៩៥ សូមមើលផងដែរ គ. និង ស. ៨៨:១០៧] ។… ព្រះអម្ចាស់បានធ្វើឲ្យពរជ័យនេះអាចកើតមានចំពោះមនុស្សគ្រប់គ្នានៅក្នុងសាសនាចក្រនេះ តាមរយៈការគោរពប្រតិបត្តិរបស់គាត់ ដើម្បីទទួលបានភាពពេញលេញនៃបព្វជិតភាពតាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ វាពុំអាចទទួលបានតាមវិធីណាទៀតឡើយ » (Doctrines of Salvation, comp ។ Bruce R. McConkie វ៉ុល៣ [១៩៥៤–៥៦], ៣:១៣២–៣៣ ) ។
សមាជិកសាសនាចក្រគ្រប់រូប—ទាំងបុរសទាំងស្ត្រី—អាចទទួលបានភាពពេញលេញនៃពរជ័យរបស់បព្វជិតភាពដោយការទទួលរាល់ពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ តាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធទាំងនេះយើងអាចទទួលបានរាល់ពរជ័យដែលព្រះវរបិតាសួគ៌មានព្រះរាជបំណងប្រោសប្រទានដល់កូនចៅរបស់ទ្រង់ ។ ការស្ដារឡើងវិញនៃពិធីបរិសុទ្ធ និង សេចក្ដីសញ្ញានៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធបានចាប់ផ្ដើមនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធខឺតឡង់ ប៉ុន្តែវាពុំត្រូវបានបញ្ចប់នៅទីនោះទេ ។ ការសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធមួយនៅទីក្រុងណៅវូបានអនុញ្ញាតឲ្យការស្ដារឡើងវិញនៃពិធីបរិសុទ្ធ និង សេចក្ដីសញ្ញានៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធបានបន្តទៀត ( សូមមើល គ. និង ស. ១២៤:២៨, ៤០–៤១ ) ។
-
សូមអានឃ្លាពីរដំបូងនៅក្រោមប្រធានបទ ពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយ »នៅក្នុងសេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ (scriptures.lds.org) ឬ True to the Faith: A Gospel Reference([ ឆ្នាំ ២០០៤ ] ទំព័រ ១០៩–១០) ។ រួចសូមឆ្លើយសំណួរដូចតទៅនេះ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ តើពិធីបរិសុទ្ធគឺជាអ្វី ?
ពិធីបរិសុទ្ធមួយចំនួនគឺចាំបាច់ចំពោះភាពលើកតម្កើងឡើង ហើយពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះទាំងនេះជាច្រើនអាចធ្វើឡើងតែនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធប៉ុណ្ណោះ ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤:២៩ដោយស្វែងរកពិធីបរិសុទ្ធក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធដ៏ ចាំបាច់មួយដែលបានគូសបញ្ជាក់ថាត្រូវស្ដារឡើងវិញ ។
នៅថ្ងៃទី ១៥ ខែ សីហា ឆ្នាំ ១៨៤០ ព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ដំបូងឡើយបានបង្រៀនថា ពួកបរិសុទ្ធអាចធ្វើពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះដូចជាបុណ្យជ្រមុជទឹកជំនួសឲ្យមិត្ត និង សមាជិកគ្រួសាររបស់ពួកដែលបានចែកឋានទៅ ដែលគ្មានឱកាសទទួលបានដំណឹងល្អ ( សូមមើល Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ៤០៣ សូមមើលផងដែរ កូរិនថូស ទី១ ១៥:២៩) ។ បន្ទាប់ពីសេចក្ដីប្រកាសនេះ មានពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកជំនួសឲ្យអ្នកស្លាប់ជាច្រើនត្រូវធ្វើបានឡើងនៅក្នុងទន្លេមិស៊ីស៊ិបពី ឬនៅក្នុងអូរក្បែរនោះ ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤:៣០–៣៤ហើយស្វែងរកបន្ទូលណែនាំរបស់ព្រះអម្ចាស់ទាក់ទងនឹងទីកន្លែងដែលពិធីបរិសុទ្ធនៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកជំនួសឲ្យអ្នកស្លាប់ត្រូវធ្វើ ដើម្បីឲ្យទ្រង់អាចទទួលយកបាន ។
ទោះជាព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា ពិធីបរិសុទ្ធនៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកជំនួសឲ្យអ្នកស្លាប់ត្រូវធ្វើនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធក្ដី ហេតុអ្វីបានជាទ្រង់អនុញ្ញាតឲ្យពួកបរិសុទ្ធធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកនៅខាងក្រៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធជាបណ្ដោះអាសន្ន ?
បន្ទាប់ពី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានទទួលវិវរណៈនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤នោះកិច្ចការសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅណៅវូមានការរីកចម្រើនយ៉ាងឆាប់រហ័ស ។ នៅថ្ងៃទី ៣ ខែ តុលា ឆ្នាំ ១៨៤១ បន្ទាប់ពីជាន់ក្រោមដីនៃព្រះវិហារនោះត្រូវបានគេជីក យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានប្រាប់ពួកបរិសុទ្ធថា « នឹងគ្មានពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកជំនួសឲ្យអ្នកស្លាប់ទៀតឡើយរហូតដល់ពិធីបរិសុទ្ធនេះអាចធ្វើឡើងនៅក្នុងដំណាក់របស់ព្រះអម្ចាស់ ។ … ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ! » (Teachings: Joseph Smithទំព័រ ៤៦៩) ។ នៅថ្ងៃទី ២១ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៨៤១ បន្ទាប់ពីអាងជ្រមុជទឹកមួយត្រូវបានគេសង់ជាបណ្ដោះអាសន្ន ហើយបានឧទ្ទិសឆ្លងនៅជាន់ក្រោមដីនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធណៅវូ ពិធីបរិសុទ្ធនៃពិធីបុណជ្រមុជទឹកជំនួសឲ្យអ្នកស្លាប់បានចាប់ផ្ដើមសារជាថ្មី ។ ( សូមមើល Church History in the Fulness of Times Student Manual, ការបោះពុម្ពលើកទី២ [Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០០៣ ] ទំព័រ ២៥១–៥២, សូមមើលផងដែរ Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smithទំព័រ ៤៦៩–៧០) ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤ បង្រៀនពីសេចក្ដីពិតដូចតទៅនេះ ៖ ព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺជាទីកន្លែងតែមួយគត់ដែលយើងអាចទទួលបានភាពពេញលេញនៃពិធីបរិសុទ្ធនៃបព្វជិតភាពសម្រាប់ការប្រោសលោះដល់អ្នកនៅរស់ និង អ្នកស្លាប់ ។
-
នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមសរសេរពីរបៀបដែលអ្នកគិតថា សេចក្ដីពិតនេះអាចលើកទឹកចិត្តពួកបរិសុទ្ធឲ្យធ្វើការលះបង់ដ៏ចាំបាច់ដើម្បីសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធមួយនៅទីក្រុងណៅវូ ។
សូមគូសចំណាំត្រង់ពាក្យ ឬឃ្លាដែលអ្នកគិតថាសំខាន់នៅក្នុងការបង្រៀនដូចតទៅនេះមកពីប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន ដែលលើកឡើងពីសារៈសំខាន់នៃសេចក្ដីពិតនេះ អំពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ៖ « អស់អ្នកណាដែលយល់ដឹងពីពរជ័យដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដែលកើតមាននៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដឹងថា គ្មានការលះបង់ណាមួយធំធេងពេក គ្មានការបង់ថ្លៃណាមួយដែលធ្ងន់ធ្ងរពេក គ្មានឧបសគ្គណាមួយដែលលំបាកពេក ដើម្បីទទួលបានពរជ័យទាំងនោះឡើយ ។ ពួកគេនឹងធ្វើដំណើរទៅ មិនថាឆ្ងាយប៉ុណ្ណានោះទេ មិនថាត្រូវយកឈ្នះឧបសគ្គច្រើនយ៉ាងណា ឬ ត្រូវស៊ូទ្រាំនឹងភាពមិនងាយស្រួលច្រើនប៉ុណ្ណានោះទេ ។ ពួកគេយល់ថាពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្តីសង្គ្រោះទាំងឡាយ ដែលបានទទួលក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដែលអនុញ្ញាតឲ្យយើងត្រឡប់ទៅព្រះវរបិតាសួគ៌នៅថ្ងៃមួយក្នុងទំនាក់ទំនងគ្រួសារអស់កល្បជានិច្ច និង ត្រូវបានប្រទានឲ្យនូវពរជ័យ និង អំណាចមកពីទីខ្ពស់ គឺមានតម្លៃគ្រប់ការពលិកម្ម និងការខិតខំទាំងអស់ ។ (The Holy Temple—a Beacon to the World » Ensignឬ Liahona, ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១១ ទំព័រ ៩២ ) ។
-
នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមសរសេរប្រយោគពីរបី ពិពណ៌នាពីហេតុផលដែលការទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធមានសារៈសំខាន់ចំពោះអ្នក ។
សូមពិចារណាពីអ្វីដែលអ្នកនឹងធ្វើនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នកដើម្បីរៀបចំខ្លួនឲ្យសក្ដិសមចូលទៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយទទួលភាពពេញលេញនៃពិធីបរិសុទ្ធនៃបព្វជិតភាពសម្រាប់ខ្លួនឯង ។ សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុផ្ទាល់ខ្លួន ឬលើក្រដាសអំពីអ្វីដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ថាអ្នកត្រូវធ្វើនៅពេលនេះ ដើម្បីមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤:៣៨–៤១ដោយស្វែងរកហេតុផលដែលព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បានបញ្ជាឲ្យម៉ូសេសង់ត្រសាលនៅក្នុងទីរហោស្ថាន ហើយបានណែនាំរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ឲ្យសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធមួយនៅដែនដីសន្យា ។
យោងតាមខទាំងនេះ សូមកត់សម្គាល់ថាតើពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធកើតមានយូរប៉ុណ្ណាហើយ ។
-
សូមនឹកស្រមៃថា អ្នកមានមិត្តម្នាក់សួរសំណួរដូចតទៅនេះដល់អ្នក រួចឆ្លើយសំណួរទាំងនោះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
ហេតុអ្វីបានជាសាសនាចក្រសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ?
-
ហេតុអ្វីព្រះវិហារបរិសុទ្ធសំខាន់ចំពោះអ្នក ?
-
នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤:២២–២៤, ៥៦–៨៣ព្រះអម្ចាស់ក៏បានណែនាំពួកបរិសុទ្ធឲ្យសង់អគារមួយទៀតដែលឲ្យឈ្មោះថា ទីសំណាក់ណៅវូ ជាកន្លែងសម្រាប់អ្នកដែលមកលេងទៅទីក្រុងណៅវូអាចស្នាក់នៅបាន ។
អគារនេះត្រូវបានសាងសង់នៅផ្នែកមួយនៃគ្រឹះរបស់ទីសំណាក់ណៅវូដែលមិនទាន់សង់ចប់សព្វគ្រប់ ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤:៤២-៥៥
ព្រះអម្ចាស់ពន្យល់ពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើង ប្រសិនបើពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិដែលឲ្យសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤:៤២–៤៥ដោយស្វែងរកអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថានឹងកើតឡើង ប្រសិនបើពួកបរិសុទ្ធសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅណៅវូ រដ្ឋអិលលីណោយ ហើយស្ដាប់ព្រះសូរសៀងរបស់ទ្រង់ និងសំឡេងនៃពួកអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ ។
នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤:៤៦-៥៤ព្រះអម្ចាស់បានពន្យល់ពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើង ប្រសិនបើពួកបរិសុទ្ធសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ប៉ុន្តែមិនស្ដាប់ព្រះសូរសៀង របស់ទ្រង់ ឬសំឡេងនៃពួកអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ ។ ទ្រង់ក៏បានពន្យល់ផងដែរថា ទ្រង់នឹងទទួលយកកិច្ចខិតខំរបស់ពួកបរិសុទ្ធក្នុងការសម្រេចកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ( រួមបញ្ចូលទាំងការសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធផងដែរ ) សូម្បីតែពួកគេត្រូវបានរារាំងមិនឲ្យធ្វើកិច្ចការនោះដោយសារការបៀតបៀនដែលពួកគេបានជួបក្ដី ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤:៥៥ដោយស្វែងរកមើលអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រកាសថាពួកបរិសុទ្ធត្រូវបង្ហាញទ្រង់ដោយការគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ក្នុងការសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធណៅវូ ។
យោងតាម ខ ៥៥តើយើងបង្ហាញអ្វីខ្លះដល់ព្រះអម្ចាស់ នៅពេលយើងគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ ?
អ្នកអាចនឹងចង់សរសេរគោលការណ៍ដូចតទៅនេះដាក់នៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នកក្បែរ ខ ៥៥ ៖ តាមរយៈការគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអម្ចាស់ យើងបង្ហាញពីសេចក្ដីស្មោះត្រង់របស់យើង ។
-
សូមពិចារណាពីពេលវេលានៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ពេលអ្នកធ្លាប់គោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិមួយ ដោយស្ដែងចេញពីបំណងប្រាថ្នាមួយដើម្បីមានភក្ដីភាព និង ភាពស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះវបិតាសួគ៌ និង ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមសរសេរអំពីបទពិសោធន៍មួយក្នុងចំណោមបទពិសោធន៍ទាំងនេះ ហើយអារម្មណ៍របស់អ្នកអំពីការបង្ហាញដល់ព្រះអម្ចាស់នូវភក្ដីភាព និង ភាពស្មោះត្រង់របស់អ្នកចំពោះទ្រង់ ។
យោងតាម គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤:៥៥តើពរជ័យបន្ថែមទៀតដែលព្រះអម្ចាស់បានសន្យាដល់ពួកបរិសុទ្ធនោះមានអ្វីខ្លះ ប្រសិនបើពួកគេនឹងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធមួយនៅទីក្រុងណៅវូ ?
-
ពរជ័យនៃកិត្តិយស អមតភាព និង ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដែលបានសន្យានៅក្នុង ខ ៥៥ គឺមានភាពអស់កល្បជានិច្ច ។ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមសរសេរពីហេតុផលដែលអ្នកគិតថាវាជាការចាំបាច់ដើម្បីយល់ដឹងថា ពរជ័យមួយចំនួនដែលយើងទទួលបានដោយសារតែភាពស្មោះត្រង់របស់យើងចំពោះព្រះអម្ចាស់អាចនឹងមិនប្រទានឲ្យភ្លាមៗនោះទេ ។
សូមល្បងខ្លួនឯងដើម្បីបង្ហាញពីភាពស្មោះត្រង់របស់អ្នកដល់ព្រះ តាមរយៈការគោរពព្រះបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ដោយស្មោះត្រង់ ។
-
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤:១-៨៣ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែម ដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖